Si Girl Napagkamalang Tomboy

Chapter 5: May Kapalit!

Chapter 5: May Kapalit!

Louise's POV

Wow! May POV na ako! Excited much.

Inescort na ako ni Kyle palabas ng bahay nila, kasi dulmating na parents niya. Ang tense nga ng atmosphere kanina nung nag uusap sila.

Papalabas na sana ako ng nakita ko na naiwanan ko pala lahat ng gamit ko sa loob. Pinagisipan ko pa kung papasok ulit ako o hindi, ay! Nandun pala phone ko. Binuksan ko ng dahan dahan ang pinto nila, nagulat ako sa nakita ko.

"what did I said about bringing friends at home" sabi ng nanay niya pagkatapos sampalin si Kyle. Hala! Dahil sa akin napagalitan si Kyle.

"and to think that this is just the first day you met each other" may point naman yung nanay niya bakit pa kasi ako pumasok sa bahay nila.

"you're always like that, not following your parents. I'm already tired scolding you everyday, I just wish you were never born" ouch! Kahit ako masadaktan sa huling sinabi ng nanay niya. Kitang kita naman kay Kyle na sa huling mga sinabi lang ng nanay niya siya naiyak eh. Kasalanan ko ito lahat, gusto ko sana pumasok kasi nag isa nalang si Kyle sa baba kaso baka maging panira lang ako ng atmosphere.

umuwi na ako sa bahay.

"nandito na ako!" Sigaw ko sa buong bahay para malaman nilang lahat na nakauwi na ako.

"oh! Bakit hindi basa ang buhok mo? At bakit di mo dala ang gamit mo?" Tanong ng nanay ko

"nay huminahon ka lang isa isang tanong lang. Hindi po kami natuloy mag swimming, tsaka yung gamit ko po dadaanan ko na lang bukas kasi po yung bahay ng classmate na sinasabi ko ay yung bahay sa harap natin." Sunod sunod kong sagot sa kanya.

"talaga?! Yung classmate mo ang nakatira diyan sa malaking bahay na iyan?" gulat na sabi niya.

"hindi nga rin po ako makapaniwala eh." Sabi ko. "sige ma mag papalit po muna ako ng damit" dumere,deretso na ako sa kwarto ko.

Pag kapasok ko sa kwarto ko humiga kagad ako. Iniisip ko yung nakita ko kanina, mag sosorry ba ako kay Kyle o hindi? Baka sabihin niya na tsismoso ako kapag nag sorry ako, bahala na nga.

Kyle's POV

Papunta na ako ngayon sa school gamit ang Ferrari ko, syempre hindi ako ang nag d-drive. Nung papasok na ako nakita ko si Louise sa entrance, "hi Lou...." Pasigaw ko pang nasabi kaso lang biglang dumating ang ibang katropa. Kapag sumigaw ako na parang ang close na namin ni Louise baka sabihin merong namamagitan sa amin. (sigh) ang lawak talaga ng imagination ko.

nag lakad nalang ako ng normal papunta sa kanila. ineexpect ko na si Louise ang unang mag hi pero hindi.

"Hi Kyle!" Bati ni Josh. Nauna pa si Josh, nagulat naman si Louise nang malaman niyang nandito na ako. Para siyang may problema, kasi nag fake smile siya.

"hi Kyle." Sabi ni Louise, yung boses niya ay yung normal na volume lang di tulad ng usual na masayahing boses. Tama ako may problema.

"hi guys." Sagot ko naman. Nag smile lang ako.

"morning!" Bati ni Matt.

"morning! Tara na!" Sabi naman ni Lance. As usual di nanaman nag salita si Mark.

habang nag lalakad kami kinalabit ko si Louise pinapunta ko siya sa tabi ko kasi ako ang nasa pinaka likod at si Louise ang nasa harap ko.

"may problema ka ba?" Tanong ko sa kanya.

"w-wala wala." He looked troubled.

"wag ka nang mag kunwari alam kong may problema ka." Pilit ko pa sa kanya.

"kahapon kasi....."

"ahhh yung gamit mo ba? Babalik ko nalang sayo mamaya" sagot ko naman.

"hindi yun. Kahapon kasi nakita ko yung pag tatalo ninyo ng mommy mo." Sabi pa niya. Napatigil ako, grabeh nakita niya yun.

"yun ba? Nakakahiya naman nakita mo pa yung ganong eksena. Kalimutan mo na yun wala yun." Sagot ko pa habang binibilisan ang lakad ko.

"o-ok. Sorry for asking." Sagot niya.

"wala yun. Sige una na ako sa classroom" di ko na pinakingan ang sasabihin niya at umalis na ako.

Nasa loob na ako ng classroom, nakatingin lang ako sa harap. Napansin ko Mark na pumasok sa classroom hindi niya kasama si Louise. Lumapit sakin si Mark...

"bakit bigla kang umalis kanina? Nag-away ba kayo ni Louise kagad?" Tanong niya, umupo pa siya sa upuan sa likod ko kasi walang tao.

"di kami nag away noh" sagot ko nang hindi tumitingin sa kanya. Sa wakas kinausap narin niya ako.

"anong nangyari?" Tanong pa niya.

"wala, may nangyari kasi kahapon!" Naiirita kong sagot sa kanya, masyado kasing pakialamero.

"ano ngang nangyari?" Kinukulit parin niya ako.

"tanong mo nalang kay Louise!" Sigaw ko.

"ok!" Tumayo na siya at bumalik sa upuan niya. Ganon lang pala siya kadaling paalisin eh.

dumating na si Louise at tumakbi siya papunta sa upuan niya.

"Kyle! May nagawa akong kasalanan!" Hinihingal pa siya.

"ano yun?" Nagtataka kong tanong.

"nung sinabi ko kila Josh, Matt, at Lance na mag kapitbahay tayo ay gusto daw nilang pumunta sa bahay ko. At alam ko na may balak silang pumunta sa bahay mo! Eh diba dati nung pumunta ako sa bahay niyo nagalit parents mo! Pano na yan" hinihingal nanaman siya pagkatapos niyang magsalita.

"ha?! So what? Ayaw mo yun masaya!" Sagot ko pa.

"ano ka ba! Edi mapapagalitan ka nanaman ng parents mo!" Kinakabahan niyang sabi.

"ako bahala sa kanila." Sagot ko.

"ikaw bahala." Sagot niya. kakasabi ko nga lang diba?

"punta lang ako sa labas ha." tumayo kagad ako.

"ok. bilisan mo lang kasi mag s-start na klase" sabi niya habang nag aayos ng gamit.

"sige. mabilis lang." lumabas na kagad ako. tinawagan ko si Mommy.

"hello?" sagot niya.

"ma?"

"bakit? bilisan mo lang busy ako" naiirita niyang sagot. wala man lang time para sa anak niya.

"can I bring some friends tomorrow at home?"

"what?! so you didn't learn your lesson yesterday, and now you're going to bring more?!" Sagot niya.

"please?" Pag mamakaawa ko sa kanya. Eto na lang ang chance ko para makilala sila ng mas mabuti.

"ok. so? You know what's next." Pagpaparinig niya. Sinasabi niya ay kung ano daw ang kapalit, lagi na lang siyang ganyan. Kapag may favor ako kailangan may kapalit lagi.

Kailangan ko mag sacrifice ng malaki para lang mag karoon ng maasahan na mga kaibigan, ganon ako ka desperate.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N

Ano kayang magiging sacrifice niya para lang mag karoon ng mga tapat na kaibigan?

Sorry kung may mga maling spelling masyado kasi akong nagmamadaling mag type baka mawala pa sa utak ko ang mga ideas ko.