Wake Up

Chapter 1

"So, you're Mr. Allen Jay Santiago?"

"Yes, Mr. Williams."

I offered my hand for a hand shake and he accepted it. He looks like same as my age but he looks so serious and so matured.

Not that I'm not matured enough but it's just that, he looks like my dad or something. He's emotionless.

"I'm James Williams and I need someone to take care of my fiancé while I'm out of the country. She's in coma. Dr. Cruz referred you to me. He told me that you're performance in your past patients were good. Sana ay alagaan mo sya ng mabuti hanggang sa makabalik ako. Don't worry about the payments. Idedeposit ko sa account mo ang paunang bayad."

Now I know why he's like this. Knowing that your fiancé is suffering from coma, it's normal that he's acting like this. Cold, distant and emotionless.

Kung ako man siguro ang malalagay sa kanyang katayuan ay baka mabaliw ako.

"Don't worry Mr. Williams makakaasa ka na gagawin ko ng maayos ang trabaho ko."

Inabutan nya ko ng isang white folder at binuklat ito.

"Those are all the information about my fiancé. Pati ang address kung saan mo sya pupuntahan. That's our house. I want you to stay there 24/7. Makakasama mo don ang ilan sa mga maid. Wala ka nang iintindihin pa, even your food, kami na ang bahala don."

Binasa ko ang laman ng folder. Nakasulat don ang current situation ng patient and some personal information.

Her name is Miranda Villaflor, 21 years old. She's suffering from coma because of head injury that causes her brain to bleed. She's been in coma for 2 months now.

Hindi naka elaborate dito kung bakit sya nag karoon ng head injury. Nakalagay lang ay naaksidente sya. I don't know if it is car accident or what.

"Thank you Mr. Willams"

"Before I dismissed you, I just want to tell you some of my rules."

Well, that's weird. What rules? Is it really normal that there are rules when you're a personal nurse? Well as you can see, it's my first time to be a personal nurse. First time ko na maassign outside the hospital. Sanay ako nang iba- iba ang mga inaasikasong pasyente. Nakakapanibago lang na isa lang ang aalagaan ko ngayon.

"First, ayoko sa pakialamero. Ayoko ng matanong. Your job is to take care of her. Nothing more, nothing less. Wala kang papakialaman sa mga personal naming buhay. Second, bawal kang pumasok sa ibang kwarto. Only in your assigned room, and the room where my fiance is lying. Lastly, do your job properly and professionally. If you know what I mean."

Madiin ang bawat salita nito. Maybe he made this rules just to protect his fiance and the house. Of course mawawala sya sa bahay at walang ibang mapag kakatiwalaan kaya marahil ay pinagbabawalan ako nito na pasukin ang ibang kwarto. But deep inside me ay masama ang kutob ko dito. Lalo na sa bawal pakialaman ang personal nilang buhay. Not that I want to meddle with their personal issues pero hindi na naman nya kailangan pang sabihin yon kung wala syang itinatago.

On his last rule, I find it kinda offensive. I know what he means. I always do my job professionally. Ilang babaeng pasyente na ang naalagaan ko at kahit minsan ay hindi ako nag isip ng kahit ano.

Ang angas lang ng lalaking to. Sana ay babaeng nurse ang kinuha nya kung ganon! Kung hindi lang ako nahihiya kay Dr. Cruz ay tatanggihan ko ang trabahong to kung ganito lang din ang magiging boss ko.

"I'm always professional Mr. Williams. As to your rules, it's all fine with me. Count me in"

Tumayo na ko at muling inabot ang aking kamay sa kanya.

"Thank you Mr. Santiago. You can start your job tomorrow morning. Bukas rin ang alis ko papuntang Europe kaya baka hindi mo na ko maabutan pa sa bahay. Yun lang and you may go."

Naiinis ako sa lalaking to. Ang yabang ng dating. Sa mga ganitong pagkakataon ay dapat pinakikitunguhan mo ng maayos ang kausap mo para makasiguradong gagawin din nila ng maayos ang trabahong pinapagawa mo. Sa asta nya parang gusto kong pabayaan nalang yung fiance nya e. But of course I wont do that. Like what I said I'm doing my job professionally.

Umalis na ko sa opisina nung James nayon. At bumalik na sa hospital na pinagtatrabahuhan ko para kunin ang ilan kong gamit na naiwan don pagkatapos ay dumiretso na ko ng uwi.

Pumasok ako sa kwarto at nahiga sa kama. Nadaganan ng aking kamay ang folder na ibinigay sakin ni Sir James. Umupo ako at muling binuklat ang folder. Hindi ko natapos ang pagbabasa nito. Kailangan ay aralin kong mabuti ang kanyang kondisyon para malaman ko kung paano ko sya aalagaan at kung anong medication ang dapat kong gawin at ibigay sa kanya.

Pag angat ko ng folder ay may nalaglag na larawan.

Larawan ng isang babae.

Magandang babae. Nakasulat dito ang kanyang pangalan. Miranda Villaflor.

So this is her?

My patient? The one who am I gonna took care with?

Napaka ganda. So angelic, and yet so captivating. She looks like a goddess.

Oh God! Paano nyo po nagawang ilagay sa panganib ang buhay ng ganito ka gandang nilalang?

I promise to take care of her. Ako na po ang bahala sa kanya.

AKO NG BAHALA.