🎸Hoofdstuk 7🎸

94 2 5
                                    


Op school aangekomen was het totaal niet druk! Ben ik dan zo vroeg of wat? Ik kijk op mijn mobiel. 5 over 8. Hmm valt mee. Ach ja beter te vroeg dan te laat! Ik loop naar mijn kluisje, stop de boeken die ik nog niet nodig heb erin en sluit hem weer. Als ik me omdraai en weg wil lopen van mijn kluisje bots ik tegen een gespierde borst op. Ik kijk omhoog en zie dat Shawn me aan kijkt met een grijns. Ughh ik heb hier geen zin in!

"Sorry!" Zeg ik en wou langs hem heen gaan maar hij houd me tegen.

"Wanneer gaan we verder met het lied?" Vraagt hij en keek me doordringend aan met zijn mooie bruine ogen! Wow wat? Kop erbij Cara! Ik haal mijn schouders op en wil weer langs hem heen lopen maar hij houd me weer tegen.

"Vanmiddag mijn huis?" Zegt hij en hij knipoogt. Ik zucht diep en rol met mijn ogen. Dit keer loop ik wel langs hem heen. Naar de kantine! Ik zoek een leeg plekje achterin. Al snel kwamen de eerste leerlingen naar binnen.

"BOE!" Hoor ik iemand achter me schreeuwen. Ik kijk om en zag Ethan, Grayson en Daniel staan.

"Jullie weten dat je mij niet bang kan maken?" Zeg ik draaide de me weer om. De bank zakt nog verder naar beneden.

"Aah waarom niet?" Vraagt Ethan die dus naast me zit.

"Ik schrik er gewoon niet van!" Zeg ik. Ethan prikt mij in mijn zij.

"Auw waarom deed je dat?" Vraag ik en wrijf met mijn hand over de plek waar hij prikte. Die deed echt zeer!

"Omdat het kan!" Zegt hij, Grayson en Daniel lachen zich helemaal kapot of dat nu door ons kwam of door een filmpje op hun mobiel. Iemand sloeg zijn armen om mijn nek heen.

"Ik... stik....!" Zeg ik met een piepstem. Diegene laat mij weer los. Ik kan snel weer normaal ademen en kijk achter me.

"Sorry!" Zegt Charlie en kijkt me met een bezorgde blik aan, ik lach en sta op van de tafel om haar een knuffel te geven.

*

"Mevrouw Jackson kun je alsjeblieft een keer stil zijn?" Roept de leraar alweer door de klas. Ik kijk hem lachend aan en knik mijn hoofd. Dit is de laatste les gelukkig. Ah nee dan moet ik naar straks Shawn!

*Tringgg*
Het geluid van de bel galmt door het hele lokaal. Iedereen pakt zijn tas en stopte zijn spullen erin. Ik sprint naar mijn kluisje haal de boeken eruit waar ik nog huiswerk van heb. Ik pak daarna mijn jas. Gelukkig zat Shawn niet in mijn laatste les maar dan kan die alsnog wel vrij zijn. Ik liep naar mijn auto en stap in.

*10 minuten later*
Wanneer ik thuis ben loop ik gelijk naar boven om andere kleren aan te doen. Ik pak mijn Nike joggingbroek en een wit T-shirt. Daarna ga ik weer naar beneden om wat drinken te pakken. Ik loop naar de woonkamer en ga Tv kijken. Na een uur was ik het alweer zat. Zal ik naar Shawn? Of zal ik het niet doen? Het liedje moet wel binnenkort af zijn. Hoe sneller hoe beter. Ik doe mijn schoenen aan en loop langzaam naar de overkant. Ik druk op de bel en hij werd open gedaan door Karen.

"Hey, is Shawn al thuis?" Ze knikt en gaat aan de kant zo dat ik er langs kon. Ik doe mijn schoenen uit.

"Hij is boven."

"Oké dankje." Zeg ik en loop naar boven. Ik klop op zijn deur.

"Nee mam ik hoef geen eten!" Roept hij. Ik moest moeite toen om niet te gaan lachen.

The Boy With The Guitar 🎸// Shawn MendesUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum