Diyar'ın son hakiminin ölümüydü Diyar'ı ikiye ayıran,
Aydınlığın ve karanlığın savaşıydı durdurulamayan,
Bir kar kraliçesinin hükmüydü imkansız sayılan,
Deniz insanlarının isyanıydı tahmin edilemeyen,
Ve öldüğü sayılanın yaşamasıydı vaat edilmeyen.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♛ 42. Bölüm ♛
HIRS VE KARANLIK
RN 1501 Trelia 1 - Kara Ülke, Gece'nin Yükselişi
Gece'nin Yükselişi, kuzeyin en güçlü şehirlerindendi. Zümrüt ve Kara Kale'nin ardından gelirdi, nüfusunun çoğunluğunu kara büyücüler oluşturuyordu. Karanlık halkın hakimiyetindeki bu şehir, kuzey kültürünün en çok yaşandığı yerlerden biriydi.
Karanlık halk isyankardı, söz dinlemezdi, kendi bildiğini yapardı. Bu halkı sakinleştirebilen, onlarla aynı güce hakim olan karanlık hükümdarlardı. Kuzey, Diyar'da barışı, birliği ve huzuru sağlayan Gök Kraliçe Athyrania döneminde bile sessiz kalmamıştı. Athyrania, kara büyüye ve düellolara karşıydı, kuzeyi kuzey yapansa bunlardı. Athyrania, uyguladığı iyi politikalar sayesinde bu bölgede büyük sorunlarla karşılaşmamıştı.
Kuzeyin en iyi devirlerinden biri şu an yaşanıyordu, hatta halkın isyan etmediği nadir zamanlardı. Kara Kraliçe Dymentsia, kuzeylileri uzun yıllardır tanıyordu ve onları tıpkı olması gerektiği gibi yönetiyordu. Halka çok yakındı, sürekli geziler düzenlerdi. Gittiği şehirlerde hep insanlarıyla görüşür, onları dinlerdi. Ayrıca gerektiğinde fazlasıyla zalim olabilirdi. Kuzeyin toprakları gibi, insanları da sertti ve bu topraklarda bir suç asla cezasız kalmamalıydı.
Kara Kraliçe, siyah atını siyah ve mavi taşlarla örülü surların önünde durdurdu ve atından indi.
Yanında birkaç muhafız olan bir kara büyücü, şehrin surlarının önünde Kraliçe'yi bekliyordu. Kara büyücü, şehrin başa seçimle gelen lideriydi. Yer yer beyazlaşmış siyah saçları omuzlarına dökülüyordu ve koyu renkli asasının ucundaki zümrüt taşı parıldıyordu.
"Kraliçe Dymentsia." dedi adam başını öne eğerek. Karanlık halk kimsenin önünde eğilmezdi ve bu Dymentsia'yı onların hükümdarı yapan yegane şeydi. Kara Kraliçe onları asla zorlamamıştı, onlara saygı gösteriyordu ve onlar da bağlılıklarını koruyorlardı. "Gece'nin Yükselişi'ne gelmeniz ne büyük şeref. Geleceğiniz haberini alır almaz evinizi hazırlattım, halkınız sizi bekliyor."
"Ne yazık ki fazla kalamayacağım, Kahin Darranio." dedi Dymentsia. "Yolumuz uzun, tüm kuzeyi dolaşacağım."
"Siz nasıl isterseniz, kraliçem." dedi Darranio gülümseyerek. Ardından Kaliçe'nin yanındaki Temsilci'ye selam verip, Kraliçe'nin diğer tarafında duran siyah saçlı elfe baktı. "Lider Dareina. Siz de hoş geldiniz, bizi çok mutlu ettiniz."
Dareina konuşmaya başladı. "Seni görmek de büyük mutluluk, Kahin Darranio."
Koyu renkli surların ortasındaki kapıya doğru ilerlerken az sayıda muhafız da Kraliçe'nin arkasından geliyorlardı. Dymentsia, her zaman halkını seviyor ve halkına güveniyordu.
Karanlık halk, asla onun dışında birini düşünmezdi. Kara Kraliçe tıpkı onlar gibiydi, hırslı, güçlü ve karanlıktı. Kuzeyle bir bütün oluşturuyordu. Bu bölgeye ve karanlığa hakim olabilecek tek kişiydi.
