TDBS1: Darkest Touch - COMPLETED (PUBLISHED under Precious Pages: LIB Bare)

CHAPTER 5

"Bakit ang bango mo?" Tanong nito at inilapit ang ilong sa leeg niya.

"H-hindi pa ako n-naliligo." Ani naman niya. Gusto niyang batukan ang sarili. Smooth talking, Jan Irish!

"Hmmm..." Tegan just hummed and took a step back. Still, ang mga mata nito ay nasa kaniya pa rin. "I'm leaving. May pupuntahan ako."

"Pero gabi na." Lumabas iyon sa bibig niya bago pa niya iyon napigilan.

"And so?" Tumaas ang makakapal nitong kilay. "May reklamo ka?"

Umiling siya. "W-wala ho, Sir."

Tegan sighed and went to the bathroom to change. Nang makalabas ito, nakapagpalit na ito ng damit at handa nang umalis.

"Matulog ka na pagkatapos ng ginagawa mo." Anito saka lumabas ng silid nito na hindi man lang tumitingin sa kaniya.

Pinakawalan ni Jan Irish ang hiningang kanina pa niya pinipigilan saka naupo sa gilid ng kama ni Tegan.

"Saan naman kaya pupunta ang lalaking 'yon e gabi na?" Umingos siya. "Baka kay Stella." Wala sa sariling dagdag niya.

Parang may kumurot sa puso niya. What the hell? Saan naman nanggaling iyon? Nakakabuwesit.

Pabagsak niyang ihiniga ang katawan sa malambot na kama ni Tegan saka tumitig siya sa kisame. And before Jan Irish can drag herself away from Tegan's room, she fell into the bed and slept.

NANG makabalik si Tegan sa bahay niya mula sa convenient store, may dala siyang isang supot na puno ng pambabaeng gamit. Like body wash, shampoo, lotion, conditioner, etc. He doesn't have that in his house.

He knew this stuff because of Stella. Palagi itong nagpapabili sa kaniya noon.

Kaagad siyang nagtungo sa silid ni Jan Irish para ibigay dito ang pinamili niya, ng magulat siya dahil ng buksan niya iyon, wala doon ang dalaga.

Did she left? I guess so.

Bigla siyang nakaramdam ng iritasyon. So she left then. Bullshit!

Galit siyang nagtungo sa silid niya at pumasok. At ganoon na lamang ang gulat niya ng makita si Jan Irish na natutulog aa kama niya.

"What the hell..." sambit niya habang naglalakad palapit dito.

She looks comfortable sleeping in his bed and something tugged his heart. Napailing-iling siya saka akmang bubuhatin ang dalaga para i-transfer ito sa sariling silid ng bumuka ang labi nito at tinawag nito ang pangalang hindi niya inaasahang marinig na sambitin nito habang natutulog.

"Tegan..." she mumbled.

Parang gustong kumawala ng puso niya sa kaniyang dibdib. He won't let himself hope. Maybe she's having a nightmare. Nakakatakot naman kasi talaga ang pagmumukha niya.

Tegan sighed and looked at Jan Irish. Ginigising ng babaeng 'to ang matagal na niyang ibinaong emosyon.

He had been there... he had felt that emotion they called love. And it ruined him. Ipinangako niya sa sarili na hindi na siyang masasaktan ng isang babae kahit kailan, at ngayon, heto na naman.

Heto na naman ang isang babaeng nasisiguro niyang hindi maganda ang maidudulot sa kaniya.

He should push her away. He should... he must...alam niya iyon sa sarili niya. But why is he keeping her here in his house. Ano ba talaga ang tunay agenda niya? Ni siya sa sarili niya, hindi niya alam.

"Pasensiya na, Sir Tegan." That voice dragged him out from his reverie.

Napakurap-kurap siya at bumaba ang tingin sa dalaga na nasa kama na ngayon at gising na.