76. Bölüm

2.4K 187 15
                                    

Sizi bu ara romantizmle çok sıktım biliyorum ama:))

Elimde değil bu ara, tek yazabildiğim şey bu:)) Keyifli okumalar!

Yorumlarınızı bekliyorumm 


Şimdiye kadar yaşamamışım ben, yaşamaya başlamamışım bile...

Tanrım! Düşüncelerimin son bulduğu bir noktadayım, düşünemiyorum! Aklımda sadece üç kelime var. O kelimeler dışında hepsi yasak bana.

İzinli olduğum tek şey ise hissetmek! Aşkı, tutkuyu... Yani onu hissetmek!

Bunu başardığımı sanıyordum oysa, kendimi ona bıraktığımı ve artık duygularımı zincirlemediğimi sanıyordum. Yanılmışım!

Ona daha fazla âşık olamayacağım konusunda da, beni daha fazla mutlu edemez dediğim anlarda da hep yanılmışım.

Şimdi uçuyorum, ne yerdeyim ne de gökte...

Hızla nefes alıp verirken dudaklarımdan bir kelime çıkıyor farkında olmadan.

__ Toprak...

Ben zor duyuyorum sesimi ama o duyuyor! Dinlenmek için boynuma bıraktığı o güzel yüzü beni görmek için kalkıyor yaslandığı yerden.

Yeniden onu görmek, sanki çok uzun zamandır bakamıyormuşum gibi o elalarına bakmak bir kalp çarpıntısı daha yaşatıyor bana. Ama o endişeli bir ifadeyle saçlarımı çekiyor alnımdan.

__ Özür dilerim... Ben... Canını mı yaktım?
Şu ana yakışmayan sözlerden biri bu! Hafifçe gülümsüyorum elimde olmadan... Ona dokunmaya doyamayan elim yavaşça çıplak göğsüne doğru gidiyor.

Sesimi kontrol edebileceğimden emin olmasam da konuşmaya çalışıyorum.

__ Çok mutluyum...

İşte kotamı doldurdum, bu kelimelerden başka ne söyleyebilirim bilmiyorum. Hafızam sanki bomboş! Ama kalbim... O öylesine onunla dolu ki ondan başkasını sevemem!

Sevemeyecekmişim gibi geliyor. Hele o karşımda aşkla parıldayan bakışlarını hiç gözlerimden çekmeden tatlı tatlı gülümsüyor ya...

Eriyorum bir kez daha!

Topraksa bana yaptıklarının farkında hafifçe eğiliyor yüzüme doğru. Parmakları çıplak omzumdan koluma geçiyor, oradan yumuşacık bir esinti gibi dolaşıyor tenimi...
Bir an gözlerimi kapatıyorum, içim gıdıklanıyor! Ama sonra nefesini hissediyorum yüzümde...

__ Şimdi"sevişmek" kelimesinin neden sevmekten türediğini anlıyorum, diyor buğulu bakışlarıyla beni okşarken.

Diğer yaşadıklarım öyle gereksiz ve saçmaymış ki... Saymıyorum onları, hepsini hafızamdan siliyorum. Her şeyin ilki sensin!

O kadar inanarak, tutkuyla söylüyor ki bu sözleri kalbim titriyor! Damarlarımdan akan kan alev alev, damarlarımı yakıp geçiyor!

Hareket edebilsem onu çekeceğim kendime ya da bir türlü bitmeyen, yeni öğrendiğim tutkumla öpmeye başlayacağım dudaklarından ama ancak yeni bir kelime daha ekleyebiliyorum dudaklarıma.

__ Aşkım...

Bunu daha önce de söylemiştim ona ama bu sefer ki tepkisi bambaşka oluyor...

Yani tıpkı benim istediğim gibi!

__ Gün doğuyor...

__ Daha önce hiç yatakta gün doğumunu seyretmemiştim.

Aşkın SeanslarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin