8. Bölüm

4.9K 352 17
                                    

                                                                                              8. Bölüm

İlk kez böyle bir şey yaşıyorum... Karşımda bilmediği rüyama sebep olacak şeyleri kendince açıklarken kullandığı o "etkilenmek" kelimesi hala aklıma geldikçe sinir oluyorum. Elbette ki etkilenmedim ondan... Dün yaşadıklarımdan sonra ruhsal olarak karmakarışık olmuş olmalıyım! Zaten biliyordum yaptığım rolü kaldıramadığımı... Ondan oldu böyle... Ama bir taraftan da onu düşündükçe kıskanıyorum, yani yaşadığı hayatı! Evet, anne babasını kaybetmiş bu çok kötü ama en azından aşkı bulmuş belli ki... Karısı da oldukça hoş, hatta neredeyse birbirlerine benziyorlar. İlginç...

Ama birbirlerine olan bakışlarından sevgileri bariz bir şekilde ortadaydı. Ne güzel...

Ben böyle bir şey ummuyorum, beklemiyorum hayattan ama bir yerler de aşk gibi mucizevî şeylerin yaşandığını düşünmek bana huzur veriyor.

Her yer benim hayatım gibi cehennem değil en azından... Gerçi yakında benimki de cehennem gibi olmayacak! İçimde ki yangını söndürüp huzur bulacağım.

Tabii bu söndürmenin ardından kendimi nerede bulurum bilemiyorum ama ben anladım ki... Yerin bir önemi yok, insanın içinde olur huzur! Gerisi geçici şeyler!

Biliyorum, Duygu da benden bunu bekliyor!

Çayımdan bir yudum daha aldıktan sonra saatine bakarken derin bir nefes alıyorum. Bu adam neden hep geç kalıyor bilmiyorum.
Derin bir iç geçirirken duyduğum telefon sesiyle irkilerek telefonuma bakıyorum.

Ooo sahte Harun arıyor! Bu kadar çabuk arayacağını düşünmemiştim hiç. Zaferle karışık gülümserken telefona cevap veriyorum.

__ Efendim?
__ Efendin değilim, ben Harun!

Bu iğrenç espri karşısında bir an yüzümü buruşturuyorum ama onun neşeli sesine karşılığını aynı şekilde vermeye çalışıyorum elimden geldiğince.

__ Tüh! Ama ben efendimin beni aramasını bekliyordum.

Harun güçlü bir kahkaha atıyor bu sözlerim üzerine ama yine devam ediyor bu fena halde kötü şakalaşmaya.
__ Senin efendin kim ki?
__ Henüz bilmiyorum ama tanışmayı bekliyorum. Çünkü onu ortadan kaldırmak gibi bir planım var.

__ Ooo! Sen şu kendi kendinin efendisi olmak isteyenlerdensin.

__ Aynen öyle, diyorum kararlı bir sesle...

Peki, telefonundan beni tüm gece düşündüğünü çıkarabilir miyim?
__ Çıkarabilirsin güzelim. Gerçekten seni yakından tanımak istiyorum. O yüzden bu akşam evimde ki partiye senin de gelmeni istiyorum.

Evine... Bu hiç hoşuma gitmiyor, daha çok yeni! Belki de gerçekte kim olduğumu öğrendi ve bu bir tuzak... Nasıl güvenip kendi ayaklarımla gidebilirim onun evine?

Aynı zaman da bu benim lehime de olabilir. Eğer bu gerçekten bir partiyse arkadaşları da orada olacak demek oluyor bu. Belki de hemen bu akşam onunla tanışabileceğim!

Duygu'ya aşk oyunları yapan o pislikle...
__ Serap... Şey bu fazla mı hızlı oldu?
Bu benim aklımı başıma getiriyor hızla... Hemen gülümseyerek bana doğru yaklaşan beklediğim adama bakıyorum ve karşımda ki sandalyeyi işaret ediyorum.

__ Aslında evet ama sana güveniyorum.

__ Harika, saat sekiz de seni almaya gelirim.

Aşkın SeanslarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin