pov evy
Heb ik dit echt gezegd? Heb ik Kai en de anderen in gevaar gebracht? "Shit, shit, shit!" mompel ik. Kai komt steeds dichter bij me zitten. Ik krijg het er warm van. Zijn gezicht komt steeds dichter bij de mijne. Mijn lippen tintelen en ik voel mijn hart in mijn keel bonzen. Maar tot mijn grote teleurstelling stopt zijn gezicht bij mijn oor. "Evy, het is niet erg dat je dit hebt gezegd. Dit is geweldig. Dit zal onze doorbraak zijn, de spelers zullen er sterker van worden, het zal ze moed geven. Evy, ga verder. Hoe heet je vader? Wat houdt dit spel in? Vertel het ons," fluistert Kai in mijn oor. Ik schrik als hij ontdekt dat ik naar zijn lippen kijk. Hij glimlacht en geeft een kus op mijn wang. "Doe het," dringt hij aan. Hij geeft me hoop. Opeens voel ik me zeer zelfverzekerd. "Iedereen die dit hoort, dit spel is gemaakt om mensen te vermoorden. Om een bepaalde reden. De spelleider is mijn vader, hij heet Ben. Pak hem!" Ik begin te huilen maar als Justice en Kai me verwachtingsvol aankijken ga ik snel verder. "Er is een uitverkorene in dit spel-
Dan valt er iets op mijn voet. Pijn. Ik val op de vochtige grond en grijp naar mijn voet. Ik trek er iets uit, een mes. "Rennen!" roept Justice wanhopig. "Nee, dat kan niet. Je kunt geen kant op. Je zit opgesloten, we kunnen geen kant uit. We zijn verloren Justice, verloren." zeg ik met moeite.
BINABASA MO ANG
Bingo (Deel 1)
RandomVandaag, een zonnige dag in Augustus, gaat het onmogelijke gebeuren. Ik ga naar een bingoclub. Oersaai. Mijn vriendengroepje en ik doen het voor Sydney. Ze kreeg gisteren een brief. Blijkbaar een speciale brief ofzo. Er stond in dat ze een uitverkor...
