POV Evy
Ik probeer te oriënteren waar ik ben. Niet gemakkelijk, ik sta midden in een donkere kamer waar aarde op de grond ligt en een enorm aantal openingen. Waar zullen die openingen naar leiden? Waar is hier de uitgang? Is er wel een uitgang? Ik word even van mijn gedachten afgehouden door een zoevend geluid. Dit geluid komt me bekend voor. Ik kijk naar mijn fakkel, shit, bijna opgebrand. Dan zie ik vanuit mijn ooghoek vuur. Ik draai me met een ruk achterom en zie twee buizen waarin brand is ontstaan. Een waarschuwing. Ik loop op mijn dooie gemakje -om te laten zien dat ik niet bang ben- naar de buizen. Als ik dichter bij de eerste buis kom zie ik twee ogen die om hulp roepen. Meteen kijk ik naar de andere buis, waar een silhouet in staat. Verdomme! Ik doof mijn fakkel in de vochtige grond en ram ermee in het glas van de buizen. Maar tevergeefs, het glas breekt niet. Puur uit frustratie trap ik tegen de oh zo gehate buis. Het glas begint te verbrijzelen. Jelice zet een paar stappen naar buiten tot ik haar omhels. Ze kermt het uit van de pijn, ze heeft er veel brandwonden aan overgehouden. Kai stapt droevig uit de buis. Zodra hij mij ziet begint hij te huilen. Snel geef ik hem een kus op zijn wang en zeg:"Het komt allemaal goed Kai," Hij kijkt me verbaasd aan. "Nee evy, het komt niet goed. We zijn verloren. We zitten in een labyrint. Een labyrint vol verrassingen. We zijn de dood in gejaagd, tenminste, dat zei die man."
vote and comment xo
YOU ARE READING
Bingo (Deel 1)
RandomVandaag, een zonnige dag in Augustus, gaat het onmogelijke gebeuren. Ik ga naar een bingoclub. Oersaai. Mijn vriendengroepje en ik doen het voor Sydney. Ze kreeg gisteren een brief. Blijkbaar een speciale brief ofzo. Er stond in dat ze een uitverkor...
