Emotions

Hoofdstuk 3

2 december 2012

Ik pak een handje popcorn uit de bak die voor ons op het tafeltje staat, dan kijk ik weer naar de tv. Een bloederig stukje, direct kijk ik een andere kant op. Ik kan niet tegen bloed. Ik háát bloed.

'Het enge stukje is voorbij hoor,' zegt Esther lachend en ik kijk haar aan en kijk dan weer naar de tv. 

'Jij hebt deze films al gezien. Wil je voortaan even zeggen wanneer er een eng, of bloederig stukje aankomt? Je weet toch dat ik bloed haat?' Ik kijk haar een beetje geïrriteerd aan, maar lang kan ik niet boos blijven op mijn beste vriendin. 

'Is goed,' glimlacht Esther. Voor de rest kwamen er in de film nauwelijks meer bloederige of enge stukjes, gelukkig maar. 

'In het volgende deel zijn wel meer engere stukjes en schrikmomentjes,' vertelt ze. Ik knik en glimlach.

'Zolang je me maar waarschuwt vind ik het goed!' geef ik haar een por in haar zij. Ze glimlacht en stopt de volgende dvd in de dvd speler. Na bijna drie uur is deze film ook afgelopen en merkt Esther op dat het al zes uur is, etenstijd dus.

'Zullen we pizza eten? Mijn ouders komen toch pas laat thuis,' stelt Esther voor.

'Ja lekker,' glimlach ik en Esther pakt haar telefoon en belt de pizzeria die pizza's ook aan huis bezorgd.

'Doe mij maar een normale pizza,' zeg ik omdat ik weet dat ik andere pizza's niet lekker vind door alle verschillende groenten die erop zitten. Esther besteld de pizza's en hangt dan weer op. Ze legt haar telefoon weg.

'Over een halfuurtje komt de pizzabezorger de pizza's brengen,' zegt ze en ik knik.

'Dan kunnen we alvast een klein stukje van de volgende film kijken?' stel ik voor en ze knikt. Esther doet de volgende dvd weer in de dvd speler. Na een halfuur gaat de bel. De pizza's zijn er. Ik zet de tv op pauze waarna Esther en ik naar de voordeur lopen. Ik pak het goede bedrag en geef dat aan de pizzabezorger.

'Dankuwel voor de pizza's,' zegt Esther tegen de pizzabezorger die nog gedag zegt en daarna weggaat, maar 1 ding is mij opgevallen: de Emotieloze blik in zijn ogen.

'Zag je die blik in zijn ogen?' vraag ik zacht aan Esther terwijl ze de pizza's in stukjes snijd en met twee borden naar de bank toeloopt.

'Je bedoelt zeker wat ik níet zag in zijn ogen?' Esther kijkt mij geschrokken aan, een bange blik is te zien in haar ogen.

'Dat bedoel ik. Wat is er aan de hand?' vraag ik met een bange ondertoon in mijn stem. Esther haalt de tv weer van pauze af en we kijken verder naar de film.

'Ik heb geen idee, maar er is iets gaande waar niemand vanaf weet.' Ik knik en focus me weer op de tv, maar mijn aandacht blijft bij de Emotieloze man.