Threads of His Sheets

Chapter 2

Chapter 2

Kinabukasan ay tanghali na ako nagising sa sobrang pagod. Nagising ako na magisa na lang na nakahiga sa kama niya. He must've went somewhere or maybe kay Eren na naman siya pumunta. I immediately closed my eyes and denied the hollow feeling on my chest. I'm okay. It's been three years ever since she came into our lives and ruined every chance left for me.

Bumangon na ako at naghanda na umalis. Palabas na sana ako ng kwarto niya ngunit nakarinig ako ng hagikhikan mula sa labas. I peeked through the door and damn I wish I didn't. She's here! Fuck it!! Jiwon's arms were wrapped around Eren's tiny waist while nibbling her earlobes. I gripped my chest so hard to prevent myself from crying here. Nope, not here, Paige.

Lumabas na ako ng dahan dahan para hindi na sila maabala pa. Unfortunately, napansin parin nila ako.

"Oh, Baby. Di mo naman sinabi na andito yung personal whore mo?"

"Eren... stop."

Ang lakas ng loob niya ngayon dahil siya na ang may karapatan. Damn, the world is indeed round. Ngumiti nalang ako ng tipid kahit alam kong halata na nangingilid na ang mga luha ko. Paige, please! Get back to your senses!

"Sierra, can we talk?"

Bago pa man ako makalakad muli ay naabutan niya ako at hinigit ang braso ko para humarap sa kanya. Malamig na ekspresyon ang pinakita ko sa kanya.

"Sierra, please stop fucking my boyfriend. It insults me to know that he has a side chick because I am not that good in bed--"

"Your problem is not my problem, Eren."

Direktang sagot ko sa kanya. Totoo naman. Her problem is not my problem anymore.

"Tangina! Oo, gusto ko na maging mas mataas ako sayo dati pero hindi ko naman inakala na magiging ganyan ka kababa, Gozon. Wooh!"

Tawang tawa siya at pumapalakpak pa. I turned my back and left the unit in no time. Dali dali akong naglakad papunta ng elevator at mas binilisan ko pa nang makarinig ng mga malalaking hakbang sa likod ko. Sumakay agad ako at nang humarap ako ay nakita ko ang mukha ni Jiwon na nagaalala.

I smiled.

"This will be the last. Goodbye."

Sabi ko at nagsara naman agad ang pintuan ng elevator. I sighed heavily as I felt my heart tearing into pieces. Damang dama ko ang pait ng mga salita ko. Sumakay agad ako ng sasakyan at pagkaupong pagkaupo ko palang ay bumuhos agad ang mga luha ko. Na para bang ngayon lang ako nagising sa katotohan na wala na talaga, na ganito nalang. Na para bang ngayon ko lang hindi pinilit na magbulag bulagan.

Na parang ngayon lang nag sink in sa pagkatao na wala ng second chance para sa'min. Na tawag ng laman nalang ang dahilan kung bakit niya padin ako pinapansin. Na baka nga, matagal nang lumipas ang isang bagay na pilit ko pang binabalik.

Yakap yakap ko ang sarili ko habang umiiyak. Awang awa na ako sa sarili ko. What have I done to myself? Eren's words dug deep into my system. Pakiramdam ko ako na ang pinakamaduming babae sa lahat, pakiramdam ko ako na ang pinaka mababang uri ng babae.

Anong magagawa ko? Mahal na mahal ko si Jiwon. If the only chance of me hearing him say that he loves me is just in bed, then I would fucking settle for it! And I don't care if the threads of his sheets and the walls of the room would be the only witnesses I'll ever have.

I know I'm desperate. I'm so desperate to have him back. Pero siguro after two years of barging into his relationship with Eren, it's time to cut the ties. Panahon na siguro para itigil ang kahibangan ko.