Threads of His Sheets

Chapter 1

Chapter 1

I believe, I believe there's love in you

Gridlocked on the dusty avenues,

Inside your heart, just afraid to go

I am more, I am more than innocent

But just take a chance and let me in

And I'll show you ways that you don't know

"Can you shut up, Abena?"

"Bakit ba? I'm just singing your life's song."

"Can you please?"

"Fine! Fine! I'm gonna stop annoying you. I just can't believe na may tao pa pala na mas tanga kaysa sa akin."

Aniya at humalukipkip siya habang umirap sa'kin. Mabuti nalang at nagkataon na nagkulay pula ang stoplight kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na lumingon sa kanya. Tiningnan ko siya ng walang ngiti sa aking mukha.

"Look, Abena. I will be the one dealing with the repercussions of my choices, okay? If I were you, I'd rather mind my own broken heart-"

"I know, Paige. Alam ko naman iyon. I just don't want you to end up too broken like me because I know how it hella hurts, that's why I'm waking you up."

Tumingala ako saglit upang mapigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak. No, Paige. We've been this far. We've come this far, there's no enough reason to give up. Tanggap ko naman iyon. Alam ko na doon ako papunta. Ngayon palang ay hinahanda ko na ang sarili ko sa sakit na mararamdaman ko. I knew that I'm gonna end up broken the moment I started chasing him.

"Hindi ko talaga maintindihan! I mean, bakit ka pumapayag maging parausan, Paige? Like what the fuck? Ang tali-talino mo pero nagpapakabobo ka sa kanya. Is it just because of your guilty conscience ng pagiwan mo sa kanya noon o umaasa ka parin na babalikan ka niya with open arms?"

"We're just fuck buddies-"

Pagpapaliwanag ko sa kanya. Sa kanila ni Robin ay si Abena ang pinakanaiinis sa set up namin ngayon ni Jiwon. Alam kong tahimik na nakikinig si Robin sa likod at ramdam ko din na pareho sila ni Abena ng pananaw.

"Iyon na nga! Hindi ko maintindihan why did you have to settle for less?"

"Abena you're drunk. Let's talk about it some other time."

Pinili kong hindi sagutin ang tanong niya dahil bukod sa hindi ko mahanap ang sagot, alam ko naman na kahit malaman ko ito, siya at siya parin ang susundin ko, na magpapaalipin parin ako sa kanya kahit sabihin man ng buong mundo na hindi dapat.

Nanahimik na ako at tinigil na ang sasakyan sa may tapat ng lobby para maibaba si Abena at Robin. Bumaba na sila at bago ko pa man maisara ang pintuan ng front seat, sumilip muli si Abena sakin at nagsalita.

"Kailan mo pa gusto pagusapan, Paige? Pag katulad na kita? Pag iniwan ka na din because you weren't fucking enough?"

"You know what, Abena? It's a sign na sinasampal na sa mukha mo na you deserve better-"

"Putanginang 'you deserve better' na yan! Fuckshit! Hindi iyan ang kailangan ko eh."

Pagputol niya kay Robin at nagsimula na namang umiyak. Sumensyas sa akin si Robin na siya na ang bahala at sinara ang pintuan. Bago pa man ako umalis ay tiningnan ko muli sila sa rear-view mirror at nakita ko ang pag buhat ni Robin kay Abena papasok ng building.

Naputol ang pagtingin ko sa kanila nang may biglang kumatok sa bintana ko. Nagulat ako dahil mukha ni Hanbin ang sumalubong sakin. Binuksan ko ang bintana at tumingin sa kanya.