Engineering Love

Epilogue.

Epilogue

Hermione's POV

After 3 years.

Madami ding nangyari. Gumraduate naman ako on time. Katulad ng pangako ko kay Trey.

1 year muna akong nagtrabaho para mag-ipon para sa review centers and yung ipambabayad sa board.

6 months akong nag aral sa review centers. At kumuha din ng preboard. Never akong pumasa don pero...

"Please welcome, Engineer Hermione Lopez, our topnotcher for November 2023's board exam! Let us give her a warm round of applause!"

Tumayo ako, inayos ang dress ko, at nagready na sa speech ko.

"Hi, good evening, Engineers." Then they greeted me back. "First, I want to say Congratulations to all of us." Then nagclap silang lahat. "Is it okay when I speak tagalog? Don't worry, I'll stick with the script." Tapos nagtawanan silang lahat. "Masaya akong engineers na tayong lahat dito, gumraduate man tayo on time o nag-summa na tayo. Summa-mpung taon sa college. At leaaast, gumraduate, at naging engineer!" Naggiggle sila. "Pero bawat tagumpay, may kaakibat na pagkabigo. According to Newton's third law of motion, if there's an action, there's an equal and opposite reaction. Is that right?"

Nagsigh muna ako bago magcontinue ulit.

"Pwera sa magulang ko, may isang tao akong naging inspirasyon. Yung taong tumayong pangalawang tatay ko. Haha. Yung pinagbabawalan akong makipagdate at magbar kasi kailangan ko daw mag-aral. Which is true. Agree?"

"Agree." sagot nila sakin.

"Nung kasama ko siya, hndi ko naranasang magkasocial life. Sadnu? Kaya pala ayaw niyang makipagdate ako sa iba, kasi mahal nya pala ako. Tapos alam nyo ba, after he said that he loves me, he just disappeared. Imagine guys, kung gano kasakit yun." Ang gay ko pero medyo naluluha akong alalahanin ang lahat. "Hindi man lang nya nalaman na mahal ko din sya. Kala ko pa naman matalino sya, pero hindi nya mapoint out na mahal ko din sya. Wooooh! Rakenroll! Lovelife na, naging bato pa!"

tapos tumawa silang lahat.

"Guys, alam kong kilala nyo siya. Alam nyo kung bakit? Kasi idol nyo din sya, panigurado." nagsmile ako. "He's our November 2017's topnotcher, Engineer Trey Alvarez."

tapos nag-ooohhhhh sila.

"Imagine. Topnotcher sya, at the same time, prof ko sya eh. Pero I love him." napangiti ako ng mapait. "When I was on my 3rd year, tinanong ko sya, kung mahirap ba maging engineer. Ang sagot, hindi daw. Mas mahirap daw maging professor. Una, nagtaka ako kung bakit. Hanggang sa sinabi nya na may mga bagay kasing limitado kasi professor sya. Sguro that time, mahal nya na ako. Hindi lang pwede kasi estudyante nya ako." Nagsmile sila. Smile? "Pero tama naman sya eh, tao lang kami pareho. May nararamdaman. Marunong magmahal." tapos tumingin ako kay harry na nandoon sa may likod. Nag-agree sign sya.

"Oh, iwan na natin si Trey. Iniwan nya din ako eh. Cute sana no, top 1 and top 1. Boom sabog! Haha. Btw, guys, gsto ko lang malaman nyo na kahit gaano kayo nasaktan sa past nyo, dapat hndi iyon maging sagabal sa future nyo at mga pangarap nyo. Dapat matuto kayong tumayo at magpunas ng luha. Yun lang, this is just a start, engineers. Have a nice life!"

then umalis na ako sa tapat ng mic and I hear their warm applause.

Umalis na ako para sa flight ko. Hndi ko na kinuha yung cert ko. I just feel the need to have this time.

Papunta akong Perth, kung nasan si Trey...

-----

Trey's POV