Το Τέλος μου... Η Αρχή μας...

Κεφαλαιο 36

          

          Ενα ριγος διαπερασε το κορμι μου και δυσαρεστημενα γυρισα απο την αλλη μερια ανοιγοντας ελαφρα τα ματια μου ,τα οποια και ξαναεκλεισα γρηγορα εξαιτιας του ηλιου που εμπαινε ορμητικα στο δωματιο απο τις μισανοιχτες κουρτινες .Ειδα πως το μισο μου σωμα ηταν ξεσκεπαστο και το γεγονος οτι ημουν ολογυμνη δεν βοηθουσε και πολυ ,πλεον τα πρωινα εκανε κρυο και το σεντονι ηταν απαραιτητο. Αν και τελη Αυγουστου ειχε αρχισει να κανει κρυο .

   Μνημες απο το χτεσινο βραδυ με εκαναν να χαμογελασω πλατια ,πιο πλατια δεν γινονταν.Χτες ηταν η πιο μαγικη νυχτα που εχω περασει μαζι του.Η επιρροη που εχει πανω μου ειναι τοσο μεγαλη ακομα και οταν δεν με ακουμπαει.Τα φιλια του και η θερμη των χειλιων του πανω μου ειναι λες και το σωμα μου δεν μπορει να τον αποχωριστει.Μου εκανε ερωτα ολο το βραδυ ,λεγωτας μου πως ειμαι μονο δικια του.Μονο αυτο μου ελεγε.Ξανα και ξανα και ξανα.Ομως δεν βαρεθηκα να τον ακουω...αντιθετως ηταν αυτο που ηθελα πραγματικα να ακουσω .

   Το αρωμα του βρισκονταν σε ολο το δωματιο και με ζαλιζε.Εσφιξα το σεντονι γυρω μου κρυβοντας την γυμνια μου.Δεν ξερω γιατι αλλαενα συναισθημα αμηχανιας και ντροπης με ειχε κυριευσει  σαν να μην ηθελα να αντικρυσει το γυμνο μου σωμα .Εκεινο που ειχε αιχμαλωτισει χτες και το εκανε να πεταει στα συννεφα της ηδονης και της λαχταρας για ενα ακομα του φιλι ,ενα ακομα του χαδι. Τα μαγουλα μου καινε  ενω ειμαι σιγουρη πως εχω γινει σαν πατζαρι απο τις σκεψεις μου.Ξεφυσηξα απαλα και γυρισα προς το μερος του οντας σιγουρη πως θα τον βρω εκει να κοιμαται.

   "Η τοση σιγουρια θα σε φαει ."μουρμουρισα εκνευρισμενη οταν αντικρυσα την κενη θεση διπλα μου.Χτυπησα με δυναμη τα σεντονια και σηκωθηκα με φορα απο το κρεβατι αγνοωντας  την εντονη ζαλαδα.Εδεσα με εναν περιεργο τροπο το σεντονι και αφου επιασα τα μαλλια μου σε εναν ατημελητο κοτσο πηγα στο μπανιο και κοιταχτηκα στον καθρεφτη.

   "Εισαι πολυ χαζη για να πιστευεις πως αυτος ο σκουλικης θα μπορουσε να αλλαξει.Ενα γουρουνι ειναι .Hannibal καλυτερα .Απλα να περασει καλα θελει και μετα να φυγει να παει ποιος ξερει που.Τζαμπα ελπιζεις."ειπα στην αντανακλαση μου οταν το βλεμμα μου επεσε στον λαιμο μου.Το στομα μου ανοιξε πλατια και τα ματια μου γουρλωσαν στην θεα του λαιμου μου που ηταν γεματος κοκκινα και μελανα σημαδια .

  "Μα τον Θεο θα τον πνιξω .Που θα παει καποια στιγμη θα γυρισει στο σπιτι δεν θα γυρισει?Τοτε θα δει τι εχει να γινει."περασα τα χερια μου πανω απο τα μαλλια μου και προσπαθησα να κρατησω την υπομονη μου ομως δεν μπορουσα.Τα ματια μου εκαιγαν ενω δακρυα απειλουσαν να κυλησουν στα μαγουλα μου.Ενοχες και τυψεις για οσα εγιναν χτες αρχισαν να με κυριευουν .Ενιωθα τοσο φτηνη,τοσο βρωμικη.Σαν ενα αντικειμενο ηδονης που χρησιμοποιει ο καθενας για να καλυψει την αναγκες του.Ολα οσα εγιναν ηταν ενα μεγαλο λαθος .