How did we end up here? / a dutch Larry Stylinson Fanfiction

-8 you idiot

"hoe bedoel je je gaat lopen? Ben je gek? Je weet niet eens welke kant we op moeten" "wat wou je dan gaan doen Louis? We hebben geen keus" Louis weet dat Harry gelijk heeft, maar hij heeft een hekel aan lange afstanden lopen en zijn auto in de steek laten? Liever niet natuurlijk "we hebben geen keus" zegt Harry nog eens, Louis rolt met zijn ogen en stapt dan uit de auto. Louis sluit de auto af en steekt de sleutel in zijn jaszak "ik kom terug voor je baby" fluistert hij en Harry trekt een wenkbrauw op "wat?" Vraagt Louis, Harry grinnikt "het is de auto van m'n vader, ik moet wel terug" "je wou een meisje versieren met de auto van je pa?" Harry ziet dat Louis er niet om kan lachen "Het spijt me voor je Lou, maar we moeten echt gaan" Harry begint te lopen en Louis trekt een sprintje om naast hem te komen.

"De politie is op zoek" Selena gaat naast de moeder van Harry zitten, ook de vader van Harry is inmiddels gearriveerd, Selena is blij dat ze nog goed met elkaar kunnen praten en niet een hekel aan elkaar hebben, dit zorgt er tenminste voor dat er geen ongemakkelijke stiltes vallen, alleen de nieuwe man van Anne lijkt hier een probleem mee te hebben, maar hij durft het niet uit te spreken, hij weet dat er geen keus is, als ze Harry en de andere jongen ooit terug willen zien moeten ze samenwerken.. "Dus Anne, wanneer heb je Harry voor het laatst gezien?" Vraagt Des met een glimlach Anne schud haar hoofd "meer dan vierentwintig uur geleden, Louis kwam hem ophalen om samen naar Niall te gaan" Selena knikt "klopt, zij hebben mij ook opgehaald" Anne knikt en Des kijkt me afwachtend aan, ik vertel hem hoe we samen naar Niall gingen en hoe ik eerder naar huis kwam omdat ik met Taylor afgesproken had.

"Ik meen het Harry we lopen al twee uur, ik wil rusten" "je had ook moeten eten gister, jij hebt niets om op te lopen, geen voedingsstoffen" Harry slaat zijn hand voor zijn mond maar de woorden zijn er al uit. Louis kijkt hem niet aan, Harry is veel te dichtbij, Harry moet weg. "H-het spijt m-" "laat het" "nee echt sorry" "ik vind het niet erg" "ja dat vind je wel anders deed je niet zo bot nu" Louis rolt met zijn ogen "ik meen het Harry hou erover op" Harry houd zijn mond, maar zijn gedachten stoppen niet, waar heeft Louis last van? Kan hij hem helpen? "Louis als er iets is waar je over wilt praten moet je het zeggen, ik ben er altijd voor je" Louis kijkt weg "waarom dan Harry? Waarom ben jij er wel?" Harry kijkt hem verbaasd aan en beseft zich dan dat Louis niemand heeft, zijn vader is niet geïnteresseerd en zijn moeder is er niet meer, en zijn stiefmoeder is uit op geld. Terwijl Harry bedenkt hoe vreselijk dat wel niet moet zijn ontdekt Louis een geluid, in de verte.

"waar zijn die jongens toch?" Carl kijkt Max geërgerd aan "we zoeken al vier uur naar ze, met helikopters, waar zijn ze naar toe gegaan?" Max haalt zijn schouders op "blijkbaar hebben ze een aardig eindje gereden" "of ze zijn ontvoerd naar het buitenland gebracht en worden verkocht als slaven" mompelt Carl "wat ben je weer optimistisch vandaag" kreunt Max "laten we ze naar het noorden sturen, in die weilanden is toch niets te vinden"

"i-is dat in de verte?" fluistert Louis, bang om hoop te koesteren "een helikopter!" schreeuwt Harry "hier deze kant op!" "zie zien ons niet Harry, we moeten die kant op rennen" Louis begint te rennen en al snel rent Harry naast hem "waarom draait hij om?" "Hij gaat de verkeerde kant op!" "Harder rennen" "hey kijk" Louis wijst naar iets achter hen "deze komt onze kant op, laten we die seinen" Harry stemt in en samen springen ze en schreeuwen ze in de hoop dat de helikopter ze ziet.

"hoe bedoel je ze zijn gesignaleerd?" Carl rolt zijn ogen "blijkbaar zijn ze toch geen slaven" grinnikt Max "een auto dus?" "De auto die opgegeven was, helemaal goed, ga maar landen, het zijn toch allemaal weilanden"

"shit hij land" roept Louis "vet ver weg" roept Harry "bij de auto natuurlijk, ik zei toch dat we moesten blijven zitten?!" Harry rolt zijn ogen "beter gaan we nu weer die kant op dus" "grapje zeker, we zijn daar zeker twee uur van verwijdert" "ja wat wou je dan doen?" "Als ze zien dat de auto leeg is komen ze vast en zeker hierheen" "ja, nou dan wacht jij hier ik ga die kant op" ondanks dat Harry's ideeën nog nooit goed uitgepakt hebben volgt Louis hem toch, want alleen tussen deze granen lijkt hem wel een heel slecht idee "hij stijgt weer op" mompelt Louis "ze hebben door dat wij er niet meer inzitten"

"of misschien zijn het toch slaven" zegt Carl die doorkrijgt dat de jongens niet in de welbetreffende auto zitten. Max schud zijn hoofd "zoek alle weilanden af"

Na nog eens een half uur is de helikopter eindelijk bij hun en heeft hij ze inderdaad opgemerkt, hij land niet ver van hun vandaan en verschillende agenten komen hun kant op rennen "jongens zijn jullie oké?" Harry knikt, hij is zo ontzettend blij dat hij eindelijk weer naar huis kan, hij is goed bevriend geraakt met Louis dat wel, maar hij mist zijn ouders verschrikkelijk. Louis daarentegen heeft er helemaal niet zoveel zin in, waarschijnlijk gaat hij gewoon naar zijn appartement, niet eens naar zijn vader en zijn nieuwe vlam. "Ja we zijn oké" zegt Harry en Louis en hij volgen de agenten richting de helikopter "de auto word weggesleept, ik denk dat je hem wel weer op kunt halen bij het politiebureau, dan bellen we je wel" zegt de agent tegen niemand in het algemeen, Louis bedankt de man

"geen slaven, gewoon twee verdwaalde jongens" zegt Max "die in de weilanden aan het rennen waren" antwoord Carl. Ze hadden beide ongelijk, Carl had ongelijk in het slavenidee en Max had ongelijk toen hij zei dat de jongens niet in de weilanden konden zijn, maar toch zijn ze beide weer terecht "ik haat jongens die de weg kwijt raken, ze zouden geen rijbewijs moeten hebben" Carl strijkt zijn snor glad en beëindigd het document, case closed.

"Harry lieverd je bent weer thuis" Anne knuffelt haar zoon en Harry knuffelt haar blij terug "ik was zo ongerust" "ik heb je zo ontzettend gemist mam, we raakte de weg kwijt en zagen alleen nog maar weilanden, ik dacht dat ik je nooit meer terug zou zien" "alleen maar weilanden? Dan ben je wel ver gereden of niet" Harry knikt "je moet wel bang zijn geweest!" "Eventjes maar, Louis was bij me en met Louis in de buurt ben ik niet bang" dan merkt Anne ook Louis op. Hij kijkt ongemakkelijk naar de vloer, Demond knuffelt zijn zoon en ook Robin geeft Harry een knuffel. Zoveel liefde is Louis niet gewend dus blijft hij ijzig naar de vloer staren, hopend dat hij snel naar zijn appartementje kan.

"Dus jij ben Louis?" Des is niet zeker of hij het een leuke jongen vind of dat hij hem moet haten omdat hij zijn zoon in gevaar heeft gebracht, maar als Louis opkijkt kan Des alleen maar goede dingen zien in de gebroken jongen, hij knikt en Des glimlacht "ik ben Des, en ik ben ontzettend blij dat je mijn zoon weer veilig thuis hebt gebracht" hij geeft Louis een hand die de jongen braaf schud. "Fijn u te ontmoeten meneer Styles" hij glimlacht "noem me Des" Louis knikt, nog steeds te verbaasd om veel meer te zeggen, "bedankt Lewis" zegt Anne die hem knuffelt "je zegt Lou-eeh mam" Anne grinnikt "sorry, Lou-eeh.. Ik ben blij dat je Harry veilig terug hebt gebracht" "het had überhaupt niet mogen gebeuren dat je met hem de weg kwijt was geraakt maar ik besef dat Harry daar ook deels de schuld van krijgt" zegt Robin en Louis vind Des onmiddellijk aardiger dan de stiefvader van Harry. Maar Harry lijkt het niet te storen. "Ik ben Robin" "Haz, ik ga denk ik maar weer eens naar huis" en net op het moment dat hij naar de voordeur wilt lopen gaat de bel. Harry doet open en Selena, Liam, Taylor en Justin staan voor de deur. Selena valt Harry om de hals en Liam doet hetzelfde bij Louis. Taylor en Justin kijken elkaar wat onwennig aan. Maar dan knuffelt ook Taylor beide jongens, Harry knuffelt haar tevreden terug maar Louis zou willen dat ze weg ging.

"laten we naar Niall gaan en daar een feestje bouwen" roept Taylor blij, Harry en Louis kijken elkaar aan, ze herinneren zich beide nog de berichtjes van Taylor en Justin gericht aan Selena, en het feit dat Justin Niall het ziekenhuis in heeft gekregen "ik ben moe" zegt Harry, het was niet gelogen, maar ook niet helemaal de waarheid, hij wou Justin gewoon weg hebben, en als het even kon Taylor ook, zodat zij geen aandacht zou krijgen van Louis. Selena en Liam waren welkom maar hun twee niet. "Dat snappen we" zegt Taylor met haar mierzoete stem, Louis voelt de neiging om haar te slaan maar natuurlijk houd hij zich in, het is niet netjes om meisjes te slaan, en Louis slaat geen mensen.

Als Taylor en Justin weg zijn gaan de vier overgebleven vrienden naar het ziekenhuis om nummer vijf te begroeten, Harry word een beetje moe van Liam die de hele tijd heel dicht bij Louis blijft, waarschijnlijk omdat hij niets met Harry noch met Selena heeft en ook niet met Niall dus waarschijnlijk heeft Harry de hele avond Liam tussen hem en Louis in zitten. Hij kan niet anders dan balen.