Chapter 17:He is Who?!

18.1K 528 14
                                    

SOPHIA'S POV

Ilang buwan na simula nung araw na nagconfess samin sila wade di na nila kami tinigilan.

Lagi nilang sinasabi na sila na lang daw ang mahalin namin pero lagi din naming sinasabi na sila clyde ang mahal namin in short lagi din namin silang binubusted.

Naawa na nga kami sa kanila eh dahil alam naming masakit ang mabasted.

Simula din nun lagi na kaming inaaya nila kuya na magcutting para daw di na namin makita sila wade pero syempre di kami pumayag bad kaya ang magcutting.

Andito ako sa garden dahil gusto kong magpahangin hindi ko kasama sila clyde dahil gusto kong mapag-isa.

Naalala ko kasi yung mysterious guy yung guy best friend ko. Para ko na syang kuya. Naalala ko nagkakilala kami dahil nakita syang binubully ng ibang mga bata at iniligtas ko sya.

Simula nung araw na niligtas ko sya lagi na kaming magkasama hanggang sa naging magkaibigan kami at lagi kaming masaya sa tuwing magkasama kami.

Pero sa isang pitik lang nagbago ang lahat.

Di ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko.

Napahilamos ako sa mukha ko at umiyak ng umiyak.

Miss na miss na kita Zack.

Tapos may naramdaman akong nakatayo sa tabi ko.

Iniangat ko ang mukha ko para makita kung sino yun.

At nakita kong may inaabot syang panyo.

Pagtingin ko dun sa taong nakatayo sa tabi ko na nagbibigay sakin ng panyo. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko kung sino ang taong nag-aabot sakin ng panyo.

"Wade"

---

WADE'S POV

"Wade" sabi nya

How I miss her angelic voice.

"Wala kapa bang balak kunin yung panyo? Nakakangawit eh" sabi ko

"O-oh I-im sorry" nauutal na sabi nya dahil mukhang na state of shock pa sya na makita ako.

At kinuha naman na nya ang panyo at pinunasan ang mga luha nya.

Sana ako na lang yung panyong hawak nya dahil gustong-gusto kong mapunasan ngayon ang mga luha nya.

Pero kahit na gano ko kagustong gawin yun ay hindi ko kaya. Hindi pwede.

Pinupunasan nya ang mga luha nya habang patuloy parin ang pag-iyak nya.

Masakit makita yung taong mahal mo na nasasaktan at umiiyak pero wala ka man lang magawa para matulungan sya. Lagi kong sinasabing mahal ko sya pero wala akong magawa para matulungan man lang sya kahit konti sa mga problema nya. I felt useless.

"Hmm... Your highness if you don't mind. Can I ask you a question?" tanong ko

"How many times do I have to tell you na kapag tayo-tayo lang naman ang nag-uusap CUT THE FORMALITY" sabi nya

"Oo na! Sige na! Just answer my question" sabi ko

At marahas syang bumuntong hininga

"Sige na nga!" sabi nya

"Why are you crying?" tanong ko at napakagat sya ng labi na parang pinipigilang umiyak.

"Kung di mo kaya wag mong pilitin. Okay lang" sabi ko

Legendary Goddess (UNDER EDITING)Where stories live. Discover now