blind vertrouwen

Hf.4

Ik sta voor mijn kast, het is 20:00 en ik heb zo met ayoub afgesproken. Ik glij via de regenpijp naast m'n raam naar beneden. Moet ik iets bloots aan? Of gewoon de joggingbroek van vandaag? Ik pak een strakke zwarte skinny jeans met een gat bij de knie, en een simpel wit shirt. Ik ga voor m'n grote Spiegel staan en twijfel. Misschien miet ik het shirt in m'n broek doen , dan valt m'n ass op. Ik zie er wat saai uit en pak een grote zakte ketting vol bedeltjes. Dan pak ik m'n Allstars en vouw m'n broek op. Het is inmiddels 20:15. Vlug doe ik wat mascara op en borstel m'n lange haar wat ik in een hoge strakke staart bind. Ik ga weer voor de Spiegel staan en voel me zelfverzekerd. Het is koud buiten dus ik pak een trainingsvest uit m'n kast. Ik kijk op m'n telefoon en zie dat het 20:30 is. Misschien nog iets te vroeg om te gaan, het is immers om de hoek. Ik hoor m'n moeder de trap op lopen, ik schrik. Als ze maar niet naar me toe komt nu... Ik hoor de voetstappen mijn kant op komen en doe ik het licht uit en spring in m'n bed met de deken over me heen. Er word op m'n deur geklopt en m'n ma komt binnen. Dina, sorry van vanmiddag, ik wil gewoon dat je een goede moslima bent en njet word zoals de meisjes van hier! Ik voel de tranen branden achter m'n ogen en voel me schuldig. Ja dat weet ik mama. Antwoord ik. M'n ma staat op en loopt m'n kamer uit, net op tijd. Het is 20:50, voorzichtig stop ik wat kleding onder m'n dekbed zodat het lijkt alsof ik slaap. Dan open ik m'n raam en glijd soepel naar beneden. Het is Al donker op straat. Ik ben nooit zo laat buiten. Ergens voel ik me toch wel stoer. Met grote passen loop ik richting het bankje bij de appie.  Vanuit de verte zie ik dat er iemand op het bankje zit, hoe dichterbijer ik kom,voor zekerder ik ervan word dat het niet ayoub is die op dat bankje zit maar een of andere enge oude vent. Angstig pak ik m'n telefoon uit m'n zak en zie dat het 20:59 is. Ayoub kan hier elk moment zijn blijf ik in m'n hoofd herhalen. Ik zie de oude man naar me kijken. Zeg wat moet zo een mooi meisje als jouw zo laat nog buiten, kom anders naast me zitten!!? Zegt de oude man met een scheve stem. Mijn hart bonkt in m'n keel. De man staat op en loopt naar me toe. Hij wil me aanraken maar dan voel ik dat iemand een arm om me heen slaat. Ik draai me om en kijk recht in de mooie ogen van ayoub. Ayoub zoent me en trekt me voorzichtig mee een steegje in. Dina jij bent zo geweldig, ik vind je mooi, lief, schattig...jij bent alles wat ik wil.... Zegt ayoub met z'n zachte stem. Ik druk m'n lippen op de zijne en fluister zachtjes dat ik hem ook leuk vind. Ayoub en ik staan wel 10 minuten in het steegje te zoenen en te knuffelen. Ik weet ook meer over hem, hij is 15 en zit in Vlaardingen op school. Het is al 21:30 en vlug geef ik ayoub een zoen. We nemen afscheid en ik ren naar huis. Ik klim soepel via de regenpijp naar m'n kamer, en dol gelukkig kruip ik m'n bed weer in.