The Twins Mysterious Secrets

CHAPTER XXXV

Daniel Perez-

"Lexine calm down. Gagaling din si Zac." napatingin naman sakin si Lexine at napatango saka ito umupo sa tabi ko. Kasalukuyan kaming nasa hospital napatingin naman ako kay Ethan sa di kalayuan na ngayon ay umiiyak.

Hindi ko alam na ganito pala kalala ang sitwasyon. Kung alam ko lang sana di ko na lang tinulungan si daddy.

"Niel? Niel Anak.." napalingon naman ako ng bigla akong tinawag nagulat naman ako ng yakapin ni mam sheen at napatingin kay daddy.

"I'm sorry son pero ikaw ang nawawala nilang anak."

"Are you kidding me?" I'm speechless naguguluhan ako at halos di ako makahakbang sa narinig ko.

"So all this time you used me as their bait?"

"Daniel.. Let me Expain"

"Fvck off! You don't need to explain. Kaya pala ni minsan hindi ko naramdaman na anak mo ako. Now i know why."

"Niel anak.." hindi ko na lamang sila pinansin at agad na tumakbo papunta sa kotse ko ng makarating ako ay agad na napasuntok ako sa manibela.

"Ugh! I hate this life!" Agad ko namang pinaandar at mabilis na pagtakbo ko sa kotse.

"Daddy look! I'm a first honor po."

"Ok." agad naman akong napayuko sa sagot ni daddy hinayaan ko na lang sya dahil busy sya sa work.

"Daddy! Valedictorian po ako pwede po bang--"

"May urgent meeting ako next time na lang." Pilit naman akong ngumiti saka napatango. Ayaw na ayaw ni daddy na nakikita akong umiiyak ng makaalis sya ay dun na nagsilabasan ang mga luha ko. Bakit pakiramdam ko hindi nya ako mahal?

Halos wala ako sa sarili at pabilis ng pabilis ang pagtakbo ko ng sasakyan ng--

"Ahhhhh!" napapikit na lamang ako at dahan dahang inangat ang ulo ko.

"Carleigh?" agad naman akong lumabas ng makita si Carleigh na nasa harapan ng sasakyan ko habang nanlaki ang mga mata.

Mabuti na lang at mabilis na napatigil ko ang sasakyan kundi masasagasaan ko pa sya.

"Car! Car!" agad ko namang yinugyog ang balikat nya maya maya ay bigla na lang syang natumba kaya agad ko syang sinalo at pinasok sa sasakyan. Shit. Sorry Car kung hindi mabilis ang pagpapatakbo ko ng sasakyan hindi sana ganito.

"I'm sorry Car." agad ko namang pinaandar muli ang sasakyan at dumeretso na sa condo.

Nang makarating ako ay agad ko naman syang binuhat at agad na nilapag sa kama ko nagpunta naman ako sa kusina para kunin ang alak at agad na lumagok.

All my life was a lie. A mistake hindi ko na alam ang gagawin at papaniwalaan ko. Nagpunta naman ako sa sala at naupo habang lumalagok ng alak.

--

"Daniel? Anong ginagawa mo?!" Unti unti kong iminulat ang mga mata ko ng makaramdam ako ng paghampas ng tela sa likod ko.

"What the fvck are you doing?"

"Hoy wag mo akong mafvck fvck jan bumangon ka nga ba't ako nasa kama mo siguro--Omy!"

"Wag kang exaggerated. Muntik na kitang nasagasaan kagabi hinimatay ka kaya dinala kita dito. Wala akong ginawa sa'yo asa ka naman ang payat payat mo."