Chapter 5*

2.3K 55 0
                                    

*Kelvin's sub-POV*

Guys. Save me. Hindi ko na alam kung hanggang kailan magtatagal ang buhay ko...


*June's sub-POV*

Kakaiba ito. Hindi lumampas si Cody. I need to do something. Pinagmamasdan ko si Dan na tinitiis pa rin ang unang sakit na natamo niya. I made my move... "Neon Lights Form..." I said. I glowed yellow and eventually changed my attire to a tuxedo, feeling stronger, I guess. "June?!" nagtaka naman sina Ice, Juri, at Katelyn.

"Dan, tapusin mo na yan... Stop your Nexus End..." I said. "Huh? Bakit?" tanong ni Dan in a beastly kind of voice. "Trust me..." I whispered. He did... Ayun, pa-diretso na sa akin yung Nexus End ni Kelvin. "JUNE!" panic ni Dan.

The moment a bit of Nexus End hit me... I commanded, "Spiral Doom!" My body quickly charged and released lightning. The lightning spiraled as fast as it can all around the beam. BLAM! Nag-retaliate ang Nexus End ni Kelvin... Bumalik sa kanya ang damage at na-total knockout si Kelvin.

"Cody, save Kelvin..." I said and I believe that Cody will do the rest.


*Cody's POV*

Grabe. Ang dilim na dito. Ganito ba talaga kadilim ang dark side ni Kelvin? Imposible. Yung kanyang Tokotsunaito Mode niya ang darkest side niya. Hindi ito. "KELVIN! Kung nasaan ka man, reply please," pinagtripan ko ang pagtawag kay Kelvin.

"Cody? Help, ASAP..." Aba. Nagreply si Kelvin. I ran much more and more... Sige, Cody, takbo pa. Hanggang... makakita ako ng liwanag. "SHINE BRIGHT TONIGHT!!!" makakanta lang ako ng Diamonds, parang walang nangyayari.

Ayun, nakaabot ako dun sa light. Until I was on top of a big rock or mountain... basta. I looked down. Red sand. Tapos may isang katawan ng lalakeng nakabitin at nakagapos ang braso sa kadena mula sa red sky. And I mean... the sky has no limits.

Lumapit ako... "Kelvin?!" I panicked. I held a chain on one hand and another chain on the other... "BURNING SOUL!" I yelled. My body was... ON FIRE! (kanta mode). No, literally. My body was on fire. Ayun, nang hinawakan ko ang mga kadenang makakapit, unti-unti itong nagmemelt. Maliligtas na ULIT ang kaluluwa ni Kelvin.

Pero... WHOA!!! lumindol. Nag-stop ang pag-Burning Soul ko. O_O!!! I looked down... the mountain was crumbling... I held tight to the 99% melted chains. "Sana magtagal pa ito..." I thought pero kumanta pa rin ako in my head... "Now I'm falling on the cold hard ground!" CLANK! Uh-oh!

AAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!! Falling from the sky. Pero I need to save Kelvin's soul. "Featherbreak!!!" I yelled. I aimed my palms from the crumbled mountain. Biglang labasan ang wings ko at nag-fire ako ng titanium-sharp feathers ko sa bundok. Ayun. Crumble na naman. "GROUND ZERO!!!" I yelled.

Gravity is gone. Nag-float ang mga bato at ang aming fall ay nag-slow down hanggang kami'y tumigil sa isang tipak ng bato. I looked up. Nagsara na pala entrance ko. I looked at Kelvin ulit. Napansin kong sugatan na si Kelvin. "QUICK RESTORE!!!" I commanded. Pero... I can't heal a soul.

"QUICK RESTORE!!!" I commanded once again. Wala pa rin. I put my hand on my heart and wished, "Whatever it takes, my powers or my soul... PLEASE. Free Kelvin from his darkness... QUICK RESTORE!!!" I raged and placed my hands again on him. Nag-glow na siya... pero ito'y naging malaking liwanag. AAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! TOO BRIGHT!

[Book 2] Mysteries of Jansport High School: Realm of RaefWhere stories live. Discover now