Eight

1.3K 59 3
                                    

Oh she makes me feel like shit
But I can't get over it
'Cause she's everything I ask for
Everything I ask for
And just a little bit more
Everything I ask for
Everything I ask for and so much more
-Everything I Ask For by The Maine

Vic's POV

"Okay, last shot. I want another eye to eye scene."

Click. Click. Click.

"Okay, thank you."

After 3 hours ng photoshoot para sa prenup ng kasal, natapos din kami. Hindi naman mahirap dahil simple lang naman kasal nila. Same boring vintage theme. Madali nalang sya isipan ng recordings and photos since mostly naman ng nagpapakasal na nacover ko is vintage ang theme. Nakakasawa na nga eh...

*phone rings*
Please don't see just a girl caught up in dreams and fantasies

Cienne calling...

"Hello Cienne..."

"Tapos ka na sa photoshoot?"

"Yes, why?"

"Magkita tayo sa Haven. 7pm."

"Cienne busy a-"

"Nakakahalata na ako Ara ah. You've been avoiding since magkausap tayo sa bar. Kaya pupunta ka mamaya. Kung di FO na. Bye."

Sabay baba nya ng phone.

Hay. Ayoko kasing makipag-usap sa kanya. Malamang kukulitin nya padin ako.

*phone rings*
Please don't see just a girl caught up in dreams and fantasies... Please see me

Jake calling...

"Hello Jake"

"Vic. Tara race mamaya! Tagal mo nang di nagpapakita ah."

"Ayoko muna Jake. Sorry."

Sabay baba ko din ng phone. Sanay naman na yun sakin na kapag ayaw ko, ayaw ko.

Nag ayos na ako ng mga gamit nang magring na naman ang phone ko.

*phone rings*
Please don't see just a girl caught up in dreams and fantasies...

Manong Rudy calling...

Arrrgh. Pwede bang tantanan muna nila tumawag sakin?!

"Hello Manong"

Si Manong Rudy. Matagal nang personal assistant ni Daddy. Malamang kaya to tumatawag sakin dahil may kailangan ipasabi sakin ang magaling kong Ama.

"Hello Ma'am. Pinapatawag po kayo ng daddy niyo sa company. Ngayon na daw po."

"Manong Rudy... Pakisabi naman busy ako. Di ako makakapunta ngayon."

"Eh Ma'am ilang beses nya na po kayo pinapatawag... Mukhang importante po."

Ilang beses na akong tinatawagan simula nung makauwi ako sa Palawan. Ilang beses ko nading nireject ang call nila or sinasbaing busy ako... Bahala sila dyan.

Sure ako... Di yun importante. Or not as important as a matter of life and death or even something near... Wala namang kailangan yun sakin -_-

"Sorry talaga Manong Rudy, busy ako eh. Bye."

Sabay end call ko.

Folie A DeuxWhere stories live. Discover now