Sarışınlar Aşkına

7

Korkuyla başını yere eğip inlemeye devam eden küçük bedene baktım. Bacağı yaralı küçük bir beden.

-Sana ne olmuş böyle !

Yavru köpeği kucağıma alıp bacağına baktım. Kötüydü. Hemde çok kötü.

-Zavallıcık sana bunu büyük köpekler mi yaptı?

Üzerime bir ceket giymek için köpeği kanepeye bıraktım. Onu veterinere götürsem iyi olacaktı. Odama çıkıp bir ceket aldım. Üzerime geçirip geri salona koştum. Köpeği kucağıma dikkatlice alıp dışarı çıktım. Kapıyı sıkıca kapatıp ana caddeye doğru koştum. Koştukça sarsılan küçük bedeni görünce yavaşladım. Zaten canı acıyordu birde ben acıtmamalıydım. Caddeye vardığımda önüme gelen ilk taksiyi durdurdum. Kapıyı açıp oturacağım sırada kapıyı kapattı. Camı açıp;

-Kusura bakmayın ama o ölü ve kanlı şeyle sizi arabaya alamam.

-Lütfen veterinere götürmem gerek köpeğim tek dostum lütfen.

-Ama bak-

-Lütfen paranın iki katını veririm. Lütfen..

-Peki

Kapıyı açınca hemen bindim.

-En yakın veterinere götürün lütfen

Adam bir şey demeden gaza basınca kucağımdaki yavru köpeğe baktım. Hala can çekişiyordu. Kulağına eğilip fısıldamaya başladım.

-Lütfen minik dostum biraz daha dayan..Lütfen..

Kafamı kaldırıp camdan dışarı bakmaya devam ettim. Yan gözle adama bakınca kucağımdaki yavru köpeğe attığı tiksindirici bakışlarını yakaladım. Köpeğe daha çok sarıldığımda adam önüne döndü. Bir iki daha dönüş yaptıktan sonra durdu. Adama dönüp;

-Üzerimde para yok. Taksimetre açık kalsın. Eve dönüşte de sizinle gitmem gerek paranızı eve dönüşte veririm.

-Tamam bekliyorum.

Taksiden çıkıp kapıyı kapattım. Veteriner kapısının önünde inmiştim. Kapıyı açıp içeri girdim. Hayvan seslerini beklerken sessiz bir yere girmiştim.

-Kimse yok mu ?

Beyaz kapılardan biri açılıp beyaz önlüklü biri çıkıp ilk bana sonra kucağımdaki ne baktı. Hızla yanıma gelip kucağımdaki yavru köpeği aldı.

-Yaralı bir süper kahramanımız var öyle mi ?

-Onu bulduğumda bu haldeydi. Direk getirdim buraya canı fazla acıyor.

-Evet ayağı kırılmış.

Sadece sustum ve izlemeye başladım. Beyaz sedyeye yatırıp ellerine eldiven geçirdi. Köpeğin bacağına bakarken biraz yakmıştı sanırım. Zavallıcık acıdan uluyup inliyordu.

-Küçük kahramanımız büyük köpeklere kafa tutmuş sanırım. Baya güçlü çıkmış bu savaştan. Belkide çoktan ölmüş de olabilirdi.

Çekmeceden bir iğne çıkarınca dayanamadım dışarı çıktım. Beklemeye başladım.İğne görünce dayanamıyorum ne yapayım. Ne kadar beklediğimi bilmiyorum. Telefonumu da evde bıraktım.Bir dakika ! Kapı açılınca kucaktaki yavruya baktım direk. Ayağı alçıya alınmıştı. Onu kucağıma dikkatlice aldım. Adama dönüp mahcup bir şekilde;

-Yanımda cüzdanım yok ben almadan çıkmışım da

Adam sözümü kesip;

-Önemli değil hanımefendi sonuç da sizin bu yaptığınızı başkaları yapmaya bilirdi de hem ayrıca bu küçük kahramanı kurtarmak benim için zevkti. Bu arada siz iyi misiniz ?