Curly Christmas! ||bradley simpson||

2.

                                                                  CZYTASZ? - DAJ GWIAZDKE LUB KOM.!!

Wyszłam szybko z domu, a za mną od razu poleciała mama, była lekko zdezorientowana, ale po chwili zrozumiała, o co mi chodzi.

Byłam podekscytowana. Stanęłam i dałam znak mamie, aby poszła pierwsza. Tak zrobiła. Po chwili obie stałyśmy naprzeciwko ładnej, wysokiej, brązowowłosej kobiety.

- Państwo się tu wprowadzają? - odezwała się niepewnie moja mama.

Nieznajoma zmierzyła moją rodzicielkę od stóp do głowy. Panowała niezręczna atmosfera.

- Tak - powiedziała pani ze stoickim spokojem.

- Oh, jak dobrze, brakowało nam tutaj jakiejś żywej duszy - ucieszyła się mama i wyciągnęła dłoń w stronę kobiety. - Mary Evans.

- Kelly Simpson, miło poznać - posłała uroczy uśmiech.

Uścisnęły swoje dłonie. Ucieszyłam się. Wreszcie jest możliwość, że ktoś normalny będzie mieszkał w tej okolicy. Pani Simpson popatrzyła na mnie.

- Dzień dobry, jestem Holly Evans - powiedziałam szybko.

Byłam trochę spięta.. tak jak zawsze, gdy poznaję nowych ludzi. Kobieta chyba zauważyła moje zmieszanie. Uśmiechnęła się do mnie i uścisnęła moją dłoń.

- Myślę, że będziesz zadowolona Holly.. Mam syna, jest mniej więcej w twoim wieku. Mam nadzieję, że się zakolegujecie.. Bardzo lubi towarzystwo, ogólnie jest bardzo rozgadany - uśmiechnęła się.

Wow, czyli jednak będę miała jakiegoś kolegę z najprawdopodobniej normalnej rodziny.

- Bradley, wysiadaj! - zawołała pani patrząc w szybę swojego samochodu, a ja się na to zaśmiałam.

ALE FAJNIE!!! AAAA!! PODJARKA MAXXXX!! ZARAZ ZOBACZE SWOJEGO PRZYSZŁEGO SĄSIADA-KOLEGĘ NANANANANA!!

Wysiadł.
Ubrany był w czarne rurki, czarne buty i czarny płaszcz. Na szyi miał niedbale założony szalik. Na głowie miał burzę loków, jego brązowe oczy były pełne szczęścia, a na twarzy wymalowany był szczery, piękny uśmiech.

JEZUS MARIA, CHŁOPAKU BĄDŹ MOIM MĘŻEM. IDEAŁ.

PRZECZYTAŁEŚ? - DAJ GWIAZDKĘ I SKOMENTUJ!