Call it stupid (voltooid)

12. Bebloede tandenborstels en heerlijke gevoelens (ge-edit)

Bebloede tandenborstels en heerlijke gevoelens

-❀-❀-❀-

Zoals gewoonlijk komt Chris veelte laat zich melden voor zijn straf. De directeur geeft ons een setje rubberen handschoenen, een emmer met chloor en tandenborstels. De haren zijn helemaal uit elkaar gespleten en ik walg van het idee dat hij jaren is gebruikt door leerlingen die hun straffen moeten doorstaan met tandenborstels en wc's. Chris loopt voor mij uit en ik hoor zijn hardcore door zijn oortjes galmen. Ik tik op zijn schouders en verstoord draait hij zich om. 'Ehmmm,' begin ik. 'Wat betekende dat precies, van vanochtend.' Hij kijkt mij met een donkere blik aan en ik zie dat hij diep aan het denken is. Even haalt hij zijn hand door zijn haren en dan na een paar pijnlijke secondes, lijkt er een lampje te branden. 'Ik hielp je alleen maar. Vond je het niet prettig?'

'Nee hoor. Bedankt voor het helpen,' probeer ik lief en schattig te zeggen, wat waarschijnlijk erg lomp klonk. Als we bij de eerste toiletruimtes zijn gekomen, slik ik even. Ik ga altijd thuis liever naar het toilet, dus ik ga bijna nooit op school. Ik ruik al een mengeling van plas en deodorant. 'Ha! Ik mag eindelijk het meiden toilet in voor het eerst.' Chris trekt een gezicht alsof hij een kind is voor een snoepjeswinkel. 'Gaan meiden altijd in groepjes, omdat ze met elkaar gaan zoenen en-'

'Nee, sorry!' haak ik hem kattig af en doe een stap in het toilet. Het is een enorme ruimte met een lange rij van de wastafels. Boven de wastafels hangen ronde spiegels. Ik doe mijn haar in een hoge staart en doe alvast mijn handschoenen aan. We moeten een stuk of tien wc's schrobben. 'Ik ben er nu al helemaal klaar mee,' kreun ik.

Chris komt naast me staan. 'Ik ook, Baileetje.' Ik kijk omhoog en hij staat verdacht dicht bij mij. Ik frons kort en doe een stap naar achter. 'Vind je dat niet prettig?' fluistert hij en doet een stap dichterbij. Het zweet klotst onder mijn oksels en mijn mond voelt kurkdroog. Volgens mij wordt ik knalrood en ik kijk hem recht aan. 'Nee hoor.'

Hij legt zijn emmer en zijn spullen op de wasbak neer en doet een stap naar mij toe. Ik kijk recht in zijn neusgaten als ik omhoog kijk. Voorzichtig legt hij een hand op mijn schouder. 'Dat is mijn intiemezone, jongeman,' zeg ik met een kraakstem. Hij doet zijn hoofd schuin en kijkt mij aan met samengeknepen ogen aan. Dan gaat hij met zijn hoofd naar voren. Mijn benen voelen opeens aan van rubber. Dan schiet hij opeens in de lach en doet een stap naar achter. 'Wat?' zeg ik eerst onzeker. Wacht... dat klonk niet echt sterk. 'Wat stelde dat voor?' zeg ik met een boze stem. Ik pakte mijn emmer en ga met grote stappen naar het achterste toilet. Met een woest gebaar doe ik mijn handschoenen aan en ik pak de chloor. Het voelt alsof hij in mijn ziel heeft getrapt en mijn zwakke plek heeft gevonden, die eikel. Ik spuit woest een klodder in het toilet en spoel het vervolgens door. Chris staat achter me, tegen de muur geleund 'Hailey?' Ik doe mijn fles met chloor in de lucht. 'Geen stap dichterbij, idioot.'

'Waarom ben je zo boos? Ik dol maar wat met je.'

'Dollen doe je maar met Annabel of je vrienden. Maar met mij niet.' Ik draai me om en begin met het tandenborsteltje te boenen in de randen. 'Blijf zo staan,' zegt hij met een soort ondertoon, die ik niet van hem ken. 'Rot op,' zeg ik, bijna te lacherig. Dan voel ik een vinger in mijn zij, die wordt vervolgt door een kneepje. Ik draai me vliegens vlug om en duw de tandenborstel in zijn gezicht. Hij doet een sprong naar achter en een schreeuw verlaat zijn mond. 'Gatverdamme, Hailey.' Hij loopt naar de wasbakken en draait de kraan voluit open. Hij gooit een plens met water in zijn gezicht. 'Volgens mij zat er bloed aan de tandenborstel,' grap ik.

Opeens pakt Chris mij bij de pols en trekt mij mee de wc ruimte uit. Ik hobbel onnozel achter hem aan. Zachtjes duwt hij mij tegen de muur bij de ingang en hij legt zijn hand boven mij neer tegen de muur. Ik kijk hem met grote ogen aan en volgens mij lijkt het net alsof ik bang ben. Zijn gezicht komt steeds dichterbij en ik sluit mijn ogen al. Mijn hart bonst in mijn lichaam en een heerlijke siddering gaat er door mijn lijf heen. allerlei soorten emoties gaan door mijn lichaam; van verlangen, maar toch houdt iets mij tegen. Net als Chris met zijn lippen vlakbij de mijne is, hoor ik een keiharde "kloink." Geschrokken kijken we op en iets op de hoek van een gang was gevallen.

Dan opeens horen we aan de rechter kant een paar harde voetstappen. Chris doet snel een stap achteruit en ik zie dat de directeur met grote passen naar ons afkomt. 'Verdomme, Summers en DeGraw! Ga verder aan het werk. Over een uur moet ik bij een vergadering zijn.' Snel stappen we het toilet in en als de voetstappen verdwenen zijn. Chris doet het schuif raam omhoog en gooit de emmers naar buiten. Geschrokken blijf ik kijken wat hij doet. 'Chris,' zeg ik kwaad. 'What the hell? Je weet toch dat we nog meer straf hiervan gaan krijgen?' Chris kijkt achterom.
'Fack deze shit,' zegt hij. 'En geloof me, hij komt er niet achter.' wijvelend kijk ik naar Chris.'
'Oke! Fack hem!' zeg ik en probeer mijzelf zo goed mogelijk uit het raam te wurmen. Maar ja, ik ben eenmaal een lomperd, dus bijna val ik hard op de grond. Chris helpt me en samen rennen we over het schoolplein richting de auto van Chris. We stappen in en de auto scheurt met een hoge snelheid weg. Mijn hart klopt in mijn keel en bijna rijdt Chris een lantarenpaal omver. 'Mijn tas en jas liggen nog op school,' hijg ik. Chris begint te lachen. 'In je kluis?' Ik knik. Gelukkig had ik mijn mobiel in mijn kontzak gestopt. Hij doet de radio aan en begint vals mee te zingen met het liedje.

****

Hij rijdt na een kwartier mijn straat in. 'Kan ik vanavond je ophalen?' gooit hij eruit. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Waarom ben jij zo random?' zeg ik. Chris haalt zijn schouders op. 'Het wordt gezellig, geloof me.' Mijn spieren verslappen en ik weet niet wat ik moet zeggen.
Rond een uur of elf. Er zal niks gebeuren hoor,' zegt hij nonchalant.

'Oke... Beloof je me dat je niet meer random bent?' zeg ik onzeker. Waarom hij mij mee uitvraagd, blijft mij nog een raadsel. 'Beloof ik, Hailey.' Ik stap uit de auto en gooi de deur dicht.