Κεφαλαιο 1.

647 39 0
                                    

<<Έμμα εισαι ετοιμη;>> ακουω την μανα μου να φωναζει.

"Ναιι,τωρα κατεβαινω σε 5 λεπτα."

"Ειναι η τελευταια σου επισκεψη για καλοκαιρι,θα κανετε ενδιαφερουσα πραγματα εκει πέρα." Τα ενδιαφέροντα πράγματα εκεί πέρα είναι να ζωγραφίζουμε και να τραγουδάμε λες και είμαστε 5 χρονών παιδιά. Αλλά έτσι μας συμπεριφέρονται μιας και θεωρούμαστε παιδιά με πρόβλημα. Για να μην τα πολυλογώ ειμαι η Εμμα Μος. Ειμαι μια 16χρονη μαθητρια με πολλα προβληματα. Απο την 3η δημοτικου δεχομαι bullying για το πρόβλημα που έχω στο κεφάλι μου.  Ολα αυτα ξεκινησαν απο τοτε που ο πατερας μου πηγε να βαρεσει την μανα μου. Ποτε δεν μου αρεσε να τους βλεπω να τσακωνονται. Ο πατερας μου ερχοτανε καθε μηνα στο σπιτι και οποτε ερχοτανε ειχε νευρα και ξεσπούσε σε εμένα ή στην μητέρα μου. Πάντα ήταν δυστυχισμένος για την οικογνεια που είχε γι'αυτό βρήκε μια απόμακρη δουλειά ώστε να μην του γινόμαστε βάρος. Ποτε δεν τον ενιωσα σαν πατερα μου,ποτε δεν ηξερα τι παει να πει η λεξη πατερας μιας και ποτέ δεν μου φέρθηκε έτσι. Ο πατερας μου σηκωσε χερι στην μανα μου για πρώτη φορά. Ειμουνα στα σκαλια και τους εβλεπα να βριζουν ο ενας τον αλλον και να κάνουν χειρονομίες μέχρι που ο πατέρας μο έκανε την κίνηση να βαρέσει την μητέρα μου. Μόλις το είδα γούρλωσα τα μάτια μου και έτρεξα σαν λυσασμένο,σαν ένα παιδί που της φέρνουν δώρο το αγάπημενο της παιχνίδι. Μπήκα μπροστά της να την προστατέψω είναι μανα μου και την αγαπαω ασχετα οτι σήμερα δεν δίνει δεκάρα για εμένα όπως και εγώ για εκείνη. Είναι σαν να μην έχω μητέρα αλλά δεν με πολυνοιάζει. Μόνη μου μεγάλωσα και αυτό κάνω και σήμερα.
Η παλαμη του πατερα μου βρεθηκε σε ολο μου το προσωπο,την καλυψε ολη,ειχε τοσο δυνατη που βρεθηκα στη γωνια του τραπεζιου.Το πισω μερος της κεφαλης μου χτυπησε στην γωνια,ολο το κεφαλι μου ντραχτακηκε,ακουγα γυρω γυρω βουητα και ένιωθα ένα υγρό να στάζει σε όλο μου το σώμα. Ένιωθα να ξεχνάω ακόμα και το που είμαι ή πια είμαι,μολις ανοιξα τα ματια μου ειδα το ασπρο μου το πυτζαμακι να ειναι κοκκινο. Το κεφαλι μου ειχε ανοιξει στα δυο!Ποτε δεν καταλαβα γιατι αυτοι οι δυο ανθρωποι εχουν τοσο μισος ο ενας για τον αλλον. Ποτε δεν τους εχω δει μαζι. Ποτε δεν τους εχω δει σαν αληθινο ζευγαρι,ολο να μαλωνουνε και να φωναζουνε ο ενας τον αλλον ή ο πατερας μου να γυρναει αργα το βραδυ και να μυριζει αλκοολ. Καθέ φορά αυτό συνέβαινε. Μια εβδομάδα έρχοτανε να μας δει και αυτήν την περνούσε στο μπαρ. Μετά απο πολύ καιρό ο  πατερας μου εξαφανιστηκε,έκανε να έρθει σε επαφή με εμένα και την μητέρα μου έναν χρόνο. Έναν γαμεμένο ολόκληρο χρόνο. Πατέρας να σου τύχει.  Ξεχασε τα γενεθλια μου και δεν επερνε ουτε ενα τηλεφωνο. Τον αναζητουσα συνεχεια,τον χρειαζομουνα,στο κατω κατω αυτος ευθυνοταν για ολο αυτο. Κατεληξα να ξεχναω πραγματα,κατεληξα να εχω εφιαλτες και να παθαινω κρισεις πανικου σε σημειο να παθω ανακοπη. Κάθε βράδυ είμουνα στο νοσοκομείο και η μητέρα μου να κλαίει και να μην έχει λεφτά για τα φάρμακα που χρειαζόμουνα ή τις επισκεεψεις σε ψυχολόγο.  Πλεον δεν ειμουνα ενα φυσιολογικο παιδι,ειμουνα ενα προβληματικο παιδί,όπως με θεωρεί και η μητέρα μου έτσι. Κανενας δεν με ηθελε ακόμα και η μητέρα μου. Γονείς σου λένε μετά. Ολοι ξερανε πλεον πως εχω προβλημα και οτι πηγαινω σε μια κλινικη με ψυχολογους. Ποτε δεν ειχα φιλους,μεχρι την εκτη. Εμφανιστηκε ενα κοριτσι,η υποτιθεμενη φιλη μου Γκαμπριελα! Ολοι την φωναζανε Γκαμπι. Την θεωρουσα φιλη μου και της ειπα ολα οσα με ρωτουσε για την προσωπικη μου ζωη. Ενα μηνα αργοτερα εμφανιστηκα στο σχολειο,ολοι αρχιζανε και με κοροιδευανε και με χτυπάγανε. Είχανε μάθει πλέον τα κατατώματα του πατέρα μου. Όλοι με κοροιδευανε και κάνανε κινήσεις πως πίνουνε και σηκώνουνε χέρι μέχρι που ένα παιδί μου πέταξε πέτρα πάνω στο τραύμα μου. Πέτυχε στο νεύρο και χρειάστηκε πάλι να κάνω εγχείρηση. Πλεον ολοι ξερανε την ιστορια μου και με κοροιδευανε. Αυτο συνεχιστηκε μεχρι την 3η γυμνασιου. Φετος ειμαι 1η λυκειου και δεν προκειται να ανεχτω κατι τετοιο. Φετος ξεκιναει μια νεα χρονια για εμενα. Η μετακομιση μας στο Λονδινο πιστευω θα μας αλλαξει ολη την ζωη. Η μανα μου βρηκε δουλεια σε ενα δικηγορικο γραφειο. Ο πατερας μου δεν την αφηνε να δουλευει. Θεωρουσαι πως η γυναικα πρεπει να ειναι στο σπιτι και να φροντιζει τα παιδια της και τον αντρα της. Τελικα κατεληξε ο πατερας μου απ'ολα αυτα να μου στελνει μια επιταγη 2.000$. Τιποτα δεν εχω χρησιμοποιησει. Τα κραταω μεσα στην καρτα μου για ωρα αναγκης.
Η μανα μου στην Αμερικη δεν εχει και την καλυτερη φημη,ολοι την λενε πούτανα. Η φήμη της είναι μεγάλη. Εξάλλου απο τα λεφτά που της δίνανε ζούσαμε. Σε τέτοιο σημείο έφτασε η μητέρα μου και δε της το είχα. Γελάω με ενα ειρωικό γελάκι. Ειναι μια ψυχρη γυναικα που απο τοτε που χωρισε με τον πατερα μου,βασικα την παρατησε,συμπεριφερεται σε ολους λες και ειναι οι δουλοι της και πως είναι η καλύτερη και η πιο όμορφη γυναίκα στην περιοχή. Η μανα που ειχα παλια δεν ειναι πλεον αυτη που εχω τωρα. Δεν δινει δεκαρα για εμενα μονο 300$ σε αυτην την αθλια ψυχασθενη κλινικη. Πηγαινω,βασικα πηγαινα καθε μερα απο 2 ωρες και καναμε συνεχεια τα ιδια πραγματα,λες και ειμασταν χαζά.

Problems {H.S}Where stories live. Discover now