Chapter 45- I miss You

41.8K 477 9
                                    

🍓A/N🍓:Please Play the Media for better reading. Enjoy!😘

~Lovely~

I woked up at nandoon pa din ang pamelyar na kaba sa Dibdib ko.

"Shayne.." lapit ng mommy ni Andrew sa akin, i examined the room just to  realized i'm in the hospital..again.

"Mom! Si...si..Andrew, mom kaylangan niya ako.." Gusto kong puntahan si Andrew, i know my husband needs me. And i need to be there for him..baka nagising na siya.

Na aalala ko ang tawag na natangap ko kanina..si Andrew ko, he's in the operating room, bakit anong nangyari...bakit nasa operating room ang asawa ko? 

"Hija...u-uhm, Mas mabuting mag pahinga ka muna. Masyado kang na stress kanina kaya ka nahimatay." sagot sa'kin ni Mom.

"No! MY HUSBAND NEEDS ME! MOM,DAD, NA AKSEDENTE SI ANDREW!! PLEASE!" hindi kona napigilan ang pag tulo ng mga luha ko. Kaylangan ako ng asawa ko, bakit ba ayaw nila akong palabasin dito. Andrew needs me...please.

"Anak, please mag pahinga ka muna.."

"No! ano ba kayo..di ba kayo nag a-alala para sa anak niyo? Mom! please!" i tried to stand but my body doesn't want me to go.

"Please Shayne"

"Fuck it, how can i rest kong hindi ko alam kong ano na ang nangyari sa asawa ko! Mom, the doctor called me about Andrew's case kanina! mom!"

"Si..si..Andrew.." Tiningnan ko ang nag salita, it's Sir Zian

"What! tell me!"

"Si..Andrew, nabangga ang sinasakyan niya galing sa isang Jewelry shop..And now..."

"FUCK IT ZIAN AND NOW WHAT!"

"Sorry Shayne...

...........

.................

.............

...............

................

....................

.....................

.......................

.............................

.........................

........................





"He's Comatose..."

He's Comatose..

He's Comatose

He's Comatose

He's Comatose

He's Comatose

Parang ayaw tanggapin ng utak ko ang sinabi ni Zian. Umiling-iling lang ako pero walang luha at walang salitang lumalabas sa bibig ko. Hanggang sa unti-inting nag-sink in sa utak ko ang sinabi ni Zian.

Napaupo nalang ako sa kama, niyakap ko ang dalawang binti ko at binaun ang mukha ko para pigilan ang sakit na nararamdaman ko. Pero hindi, kaylan man ang ganitong sakit ay hindi kayang takasan.

Pinilit kong pigilan ang pag hikbi ko..at nag salita, gusto ko siyang makita.

"Da-dalhin niyo ako sa asawa ko.."

"But shayne.."

"DALHIN NIYO AKO SA ASAWA KO!!! da-dalhin niyo ako kay drew.(sobs) huhuhuh."

Pakeramdam ko, patay na ako..pakeramdam ko ako na ang pinaka malas na tao sa boung mundo. Lahat nalang ata nang masasayang araw sa buhay ko, bigla nalang mawawala.

*************************

Habang nag lalakad ay patuloy parin sa pag kabog ang dibdib ko. Bakit kaylangan pang pangyari kay Andrew to?

Sa isang kwarto na may bintanang salamin naka stay at don naka higa ang mala anghel niyang mukha. Pumasok ako sa loob kasama si Zian..

Ang Hero ko, ang mahal ko, At ang buhay ko..puro gas-gas ang mukha niya, namumutok rin ang mga labi niya. Kawawa.

Bigla akong napa luhod, habang umiiyak..diyos ko, ano bang kamalasan to? Tumayo ako at pinuntahan ang asawa ko. Hindi ko mapigilan ang pag hikbi..sa bawat pag haplos ko sa muhka niya. ang palad niya, ngayuy malamig na, wala na yong init na hinahanap-hanap ko..

Alam kong hindi susuko ang asawa ko, Alam kong hindi niya ako iiwan..hindi na niya kami iiwan ulit. Malakas si Andrew alam kong kakayanin niya to.

"Ma-mahal ko? a-andito na ako oh...Andrew ko gising na honey, hi-(sobs) hinihintay ka nila Prince..mahal ko, oi...andrew..gising na! please! parang awa muna oh!"

"Shayne.."

"Hindi ko lubos akalain na hahantong sa ganitong setwasyon ngayun si Drew..alam ko may nagawa siya noong mali..pero hindi niya deserve ang mag dusa nang ganito.

Andrew ko, hindi kita iiwan...andito lang ako, hihintayin keta mahal ko..At sa pag gising mo, ako ang unang taong makikita mo. Basta mahal ko, wag kang mag tagal diyan ah...I love you..

Hinalikan ko ang labi niya, saka may bumolong sakanya..

"Mahal ko, bumalik ka ah... i miss you." Hinintayin kita mahal ko, pero sa ngayun pahinga ka muna diyan. At sa pag gising mo...hinding hindi na tayo mag kaka hiwalay. peksman..taga mo sa bato..Wag ganon drew, walang iwanan..

Nandito lang ako, gaya ng dati mahal...hihintayin kita. Nandito lang ako, at sa pag gising mo mahal asahan mo maghihintay ako.

Just His WifeWhere stories live. Discover now