Teach me Kuya

Part 28

It's been 3 years since umalis si Zagreb. Every night umiiyak ako dahil sa pagsisisi at walang oras na hindi ko sya na miss.

Hindi ko kinaya ang pag alis nya kaya sobrang na depressed ako. I never smiled again after that. Minsan tulala na lang ako, tahimik at umiiyak and that scared the hell out of my mother. Natatakot sya na baka mabaliw ako o mag pakamatay.

Well, I did plan to do it not until I've found out na buntis ako. My baby gives a glow at my life again. Sya ang kumukumpleto nang mga araw ko na hindi ko kasama si Zagreb.

For the past 3 years, I've tried to go in Canada pero hindi ako makakuha nang passport kasi binayadan lahat nang Mommy niya ang mga embassy para hindi ako bigyan nang passport at visa.

3 years old na ngayon ang baby ko. Tapos na din ang 3 years na pag block sa akin sa mga embassy.

Pwede ko nang puntahan ang mahal ko.

Tumatakbo ako papasok nang airport at umiiyak na ako. Gusto ko nang makita si kuya! Ang dala ko lang ay ang anak ko.

Hindi ko mapigilan ang pag iyak dahil makikita ko na si Zagreb. Pwede na kaming magsama at pupunta na ako sa Canada.

"brrrt? ablehh?" usal nang anak ko. I named her Scarlet. Marunong naman syang mag salita pero ganyan sya kapag inaasar ako.

"Princess wag kang ganyan. Magagalit sa akin ang daddy mo kapag hindi ka pa marunong mag salita" paalala ko sa kanya. Pag sakay namin sa airplane ay nakatulog kaagad si Scarlet.

This past few years ay lagi kong nakikita sa news si Zagreb. Sikat na sya sa pagiging most successful young businessman. Nag mature nang konti yung mukha nya pero mas gwapo sya!

Sana matanggap nya ang chubby na si princess.

Pag dating namin sa Canada ay agad akong naghanap nang masasakyan.

"Drive me at the royal company please" sabi ko then sumakay na ako.
Pagod na ako dahil ang bigat ni Princess .

**ZAGREB's POV**

For the past 3 years ay nag focus muna ako sa business kasi hindi din naman ako makauwi.

Well, naging maayos naman ang buhay ko dito sa Canada pero syempre madalas akong ma-stressed sa work. Wala na akong time para sa sarili ko kasi laging full ang schedule ko.

"Sir, let's go?" tanong nang assistant ko. Inayos ko yung tuxido ko then lumabas na kami pero agad din naman akong napatigil sa pag lalakad when I saw a familiar person.

She's standing in front of my company.

She's looking directly at me and umiiyak sya.

Napatitig ako sa kanya. She's still stunning as always. She's so damn gorgeous. I want to hug and kiss her!

"Wife" wala sa sariling bulong ko. in love pa rin ako sa kanya. Hindi ko sya kayang palitan dahil mahal na mahal ko sya. Sobrang miss ko na sya!

Nagulat naman ako nang bigla syang lumuhod.

"Zagreb! I'm sorry! I'm sorry if I'm such stupid and brainless bitch for hurting you! I regret what I did to you! I hope you can give another chance for me to show you how much I love you! I hope you can forgive me for all of the things that I did to you! I promise, I won't hurt you again. I will love and cherish you for the rest of my life. ZAIRE ZAGREB AENEAS. I'm sorry kung nakipag annul ako sayo dati. Please lets start again. WILL YOU MARRY ME KUYA?" sabi nya habang naka luhod at iyak nang iyak then iniaabot nya sa akin yung singsing na dati ay nahulog ko.

Lumapit ako sa kanya at kinuha ko iyon then itinayo ko sya.

"No" sagot ko at mas napaiyak naman sya.