İsimsiz #Wattys2018

Bölüm 16

Hastanedesiniz. Yorgunsunuz. Bitmişsiniz. Ve gözlerinizi açtığınızda ilk gördüğünüz insan İsimsiz. Nasıl hissederdiniz?

Berbat!

Tepemde dikilip bana bakıyordu. Ve bundan oldukça rahatsızdım. Ama söylemek için yeterince gücüm yoktu. Neyse ki, Gül anladı olayı da, İsimsiz'i iterek öne geçti ve yanıma oturdu.

"Kuşum, Ada'm, nasılsın?"

"Çiçeğim! Noldu sana?"

"Böceğim, otum, malım... Bu ne be?" diye taklidini yaptı Doruk Gül'le Seren'in.

İstemsizce gülümsedim.

Hani bitkin hissedersiniz ya hayatta. Hah, işte ben de tam öyleydim o an. Ağzıma zorla yedirmek istediler, yemedim. Güldürmek istediler, gülmedim. Konuşmadım bile. Konuşmak için kılımı kıpırdatmadım. Bugün sadece olanları hatırlayıp sessizliğime gömülmek istiyordum.

Eğer şu 4 salak izin verselerdi!

"Emree, pabucu yarım, çık dışarıya oynayalım!"

"Doruk İ phone'sa You ne?"

"Emre bu ne Allah aşkına odayı terket!"

"Yok lan çok komik bence."

"Bence de sence aşkım."

"Ay, ay, Serengillere bak, kerimcanı aratmıyor maşallah!" dedi Gül.

"Koray Avcıysa, Aleyna Tilkiyi vursun"

"Mal-mal konuşup canımı sıkma benim Emre" dedi İsimsiz sonunda. Bu kadar dayanması bile mucizeydi doğrusu.

"Ya kanka bak!"

Parmağıyla bir yeri işaret edince Emre, hepimiz oraya baktık ama bir şey göremedik.

"Ne diyon lan?" diye sordu Doruk.

"Aleyna geçiyor! Zaaaa"

"Seren çıkar şu patavatsızı dışarı!" dedi Gül. Hepimiz Gül'e minnettar gözlerle bakarken Seren Emre'yi alıp dışarıya çıktı.

Gül Doruk'a kaş-göz yaparak "E hadi biz de bir kahve alıp gelelim madem" dedi ve kalkıp odayı terkettiler.

"Kaldık mı ikimiz" dedim sonunda gülümseyerek.

"Kaldık maalesef" dedi umursamazca. Hey, birisi bana yardım etsin, BURADA BAY UMURSAMAZLA BİR OTURUYORUM ŞU AN!

Sanki saatlerle konuşuyormuşum gibi yaptığı tavrıyla sinirlendim ve "Bok kafalı" dedim.

"Anlamadım?"

"Anlamazsın zaten."

"Ada, seni hastaneye getiren benim. Canımı sıkma."

"Sen getirmeseydin bile beni bulup getiren olacaktı. Hem söylesene, neden beni takip ediyordun? Çocuk muyum ben?"

"Bu soğuk havada dışarıya incecik kazakla çıkacak kadar çocuksun evet."

"Annem değilsin."

"Olamam zaten, kadın bile değilim."

"Çok mantıklısın, biliyor musun? Bence şu üstün zekanı derslerine verirsen herkesten başarılı ola bilirsin, ne dersin?"

"Seni kim koruyacak sonra?"

"Beni korumana ihtiyacım yok."

"Bal gibi de var."

"Beni normal tanımıyorsun bile! Geçmiş karşıma, laga-luga yapıyorsun."

"Tanıyorum. Ben herkesi tanırım."