SOMEONE'S POV
Habang nakikita ko siyang masaya, lalo lang akong nananabik na maghiganti.
Kinuha niya sa akin ang lahat-lahat, ngayon ako naman. At sisiguraduhin kong magdurusa siya.
Ipaparamdam ko sa kanya ang lahat ng pasakit at paghihirap na dinanas ko sa mga taong lumipas. Triple pa.
At may naisip na akong isang napakagandang plano, at yun ay aagawin ko ang pinakaimportanteng tao sa kanya hanggang sa magmakaawa siya at isuko na ang lahat ng ninakaw niya mula sa akin.
Magpakasaya na siya ngayon dahil sa pagbabalik ko, hindi na niya magagawang ngumiti at maging masaya ulit.
Sa pagbabalik ko..
Humanda siya.
Konting panahon na lang, papatayin ko siya!
Not physically, but emotionally!
Dahil kung papatayin ko talaga siya, isang sakit lang yun. Ang gusto ko unti-unti.. yung ramdam na ramdam para masaya! *evil laugh*
***
Pasakay na sana ako ng kotse ng may humarang sa harapan ko.
"Bitch!"
And I frowned.
Kelan ba sila titigil sa panggugulo sa buhay ko? I'm tired of dealing with them.
Who are they? Sino pa nga ba eh 'di ang Mean Girls.
"What is it this time?" Kunot-noo na tanong ko.
"You! Bakit ba ang kati-kati mo? Pati ba naman ang Dark Gang idadamay mo sa kalandian mo?" Crystal.
"Crystal.. Once a flirt, always a flirt! Kaya wag ka ng magtaka! Hindi na yan magbabago!" Bella.
What? Ano nanaman ba ang ginawa ko?
"I don't know what you're talking about! For godsake Crystal, Bella.. Stop pestering my life. Bakit ba ang laki ng galit niyo sakin?"
"Nagmamaang-maangan ka pa?! Plastic ka talaga no? Kunwari mabait pero nasa loob rin ang kulo! Lahat na lang inaangkin mo!" Bella.
Umiling-iling lang ako. I can't find the right words to defend myself.
Alam ko man mismo sa sarili ko na walang katotohanan lahat ng ibinibintang nila, nasaktan pa rin ako. I never thought na ganun kasama ang tingin nila sakin.
Am I really not worth it to be trusted and to be loved even just for a little?
Again, I felt the unbearable pain.
I should be used to it. I thought I'm used to it.
Pero hindi pa pala. Still, mahina pa rin ako.
"Don't act as if you're hurt! Hindi bagay sayo. I'm telling you, stay away from them especially from Adam or else --.." Bella cut Crystal's words.
"Or else you won't like the things that might happen. You don't know what we're capable of. Kaya kung ako sayo, lalayo na 'ko." Bella continued.
Crystal pushed me hard kaya napaupo ako sa semento. Nilampasan nila ko with a triumph smile on their faces.
I felt pain in some parts of my body but the pain in my heart hurts me more. Hindi ko magawang tumayo. Pakiramdam ko namanhid yung buong katawan ko.
Bumalik lahat ng sakit na naramdaman ko noon at ngayon.
"A-ang *hik* h-ina ko. *hik* A-ang hina-h-hina k-o *hik*." Paulit-ulit kong bulong habang patuloy sa pagtulo ang mga luha ko.
I just cried my heart out hanggang sa may kung sinong umalalay sa akin patayo.
I wiped my tears as I bit my lower lip to stop myself from sobbing, but my tears won't stop from flowing over and over again.
"Stop crying, it doesn't suits you." Sabi ng isang baritonong boses.
His voice is familiar. I can't help myself to look at the guy who's hugging me now.
And looking at him made me stiff. I never thought..
"A-adam."
***
Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko si Xenna sa may parking lot habang may kausap na dalawang babae.
Pakiramdam ko may mali. Mukha kasi silang nagsasagutan. Wala pa namang katao-tao sa lugar na 'yun.
Napakuyom ang dalawang kamao ko ng makita kung paano itulak 'nung isang babae si Xenna sabay alis. Fuck them!
Naaasar ako sa mga pagmumukha nila! Kung pwede lang manuntok ng babae, kanina ko pa ginawa!
Lumapit ako kay Xenna at inalalayan siyang tumayo.
I don't know why I'm doing this. I don't know why I need to do this.
I just have this feeling to protect her. And I hate it!
I never felt this to anyone before. And I don't intend to have one but.. shit! Damn this feeling!
I hugged her as if saying that I'm just here and I won't leave her.
"Stop crying, it doesn't suits you." I said in a low voice.
I felt her body stiffened as she looked at me.
"A-adam.."Garalgal niyang sambit sa pangalan ko.
Dammit! I hate seeing her like this. Bakit ba ang iyakin niya?
I wiped her tears using my thumb and I noticed that she's uneasy as if suffering from pain?
She tried to move backward but only to proved that she's not fine.
"Ouch!" Inda nito while holding her butt.
Lumapit ako sa kanya sabay buhat rito na pangbridal style papunta sa kotse ko.
"Hey, Adam put me down!" Xenna while clutching my shirt but I just looked at her at ibinalik ang tingin sa daan.
I opened the door of my car at inalalayan siyang makaupo ng maayos. Fuck this! Kelan pa ko natutong magpakagentleman?
Really, what's happening to me? Damn!
Pumasok na rin ako at sinalubong ang sunud- sunod na tanong ni Xenna.
"Hey, bakit dinala mo ko dito? Saan tayo pupunta? How's my car? Do you still have class? Don't tell me magcucutting or aabsent ka? First day palang ng class remember?"
I never thought na may pagkamadaldal rin pala ang babaeng 'to, pero bakit sa kabila noon eh nandun pa rin ang hinhin? How come?
And why is it I didn't feel irratated sa dami ng sinabi niya? Normally I will hiss if someone's talking too much in front of me.
Maybe it's because of pity. Yeah, pity. Just pity.
But now, mas mabuti na rin siguro na ganyan siya kaysa kanina na napakavulnerable niyang tingnan.
I took a deep breath and just stared at her for few seconds.
I didn't answer her questions as I started to ignite the car..
