Unveiling the Secrets of the Innocent Princess

Kabanata 8

She was pissed. Alam niyang dahil iyon sa kabastusang napapanood niya. Wala iyong kinalaman kung sino ang may ginagawang kabastusan sa harapan basta't naiinis lang siya ma may ganoon pa talagang tagpo.

"What kind of game is that?!"

She didn't even notice how she get others attention because of her comments. Nang mapagtantong masyado siyang nagpadala sa bibig niya ay nanahimik na siya.

How lucky that she's wearing a mask. Hindi siya mapapahiya.

Rex heard it. He stops for a second but then tried to ignore it. Ang boses na narinig niya ay pamilyar.

Nang matapos ay humarap na siya sa mga kasamahan.

Nahihirapan din ang iba na matalo ang Gorgeous Gem. Si Ace ay dalawa rin ang kalaban ngunit napatumba na nito ang isa.

"Fuck!" Narinig niyang daing ni Ace.

May saksak ito sa may braso at maaaring nahirapan ang kalaban na talunin si Ace kaya't sa inip ay gumamit na ito ng patalim.

"Stop!" They all stop with Emperor Thunder's voice, ang isa sa tatlong nakamaskara.

"Gorgeous Gem disqualified! Be ready to face your punishment." The girls murmured a cursed. Masama ang tingin ng mga ito sa kamiyembro nila na dahilan ng pagtigil ng laban.

One of them used a weapon, the reason of their disqualification and punishment.

Katulad nang nasabi noong una ay, ang maaari lang gumamit ng mga patalim ay ang dalawang grupo na matitira at hindi pa sila 'yon.

"DEATH HUNTERS WIN!" The crown cheered for them.

"IT'S IMITATORS AND RED HELL TURN!"

She tried to remove her fear and she knows she's doing a great job.

Naglaban ang dalawang grupo at mas marami pa rin ang sumusuporta sa Imitators.

Zeiner and Rex attention were both caught by the anonymous girl. The girl mimic every movement of her opponent. That must be their technique, they thought.

Natapos ang laban at sa huli nanaig ang grupo ng Imitators.

Zeiner's eyes darted to the girl. She must be an important person. Hindi ito isasama ni Emmiel sa grupo at pagtatakipin ng mukha kung hindi ito importante. He will kill that girl...

"For the last round! Two strongest group left! Who among the Death Hunters and Imitators will win?! One of them will be hailed as our new rank 1!" Support can be heard from the audience. May kaniya-kaniya pa rin silang sinusuportahan. Ang iba ay nagpupustahan pa kung sino ang tatanghalin sa dalawang grupo.

"Here in the last part of the battle, the groups are now allowed to use weapons! Getting excited people?! I want to hear some noise!" Nagsigawan ang lahat sa narinig.

"Imitators!"

"Death Hunters!"

"Let's Welcome again... Imitators! And Death Hunters!"

Ang dalawang grupo ay kasalukuyang magkaharapan. Walang emosyon ang tingin sa isa't isa. No one knows what will happen next. If they'll lose or win, or probably die.

**

Isang putok ng baril ang narinig ko, senyales na simula na ng laban. Sa likod ng maskarang suot ay nakatago ang halo-halong emosyong nararamdaman ko ngayon. Kung tama ang hinala kong si Caviezel ang lalaking iyon, hindi ko alam kung ano ang puwede kong magawa sa kaniya.

I didn't move at first. Nanatili akong nagmamatyag, nanonood sa bawat kilos nila. I think it's kinda unfair. We're fifteen and they're only ten. Hindi ko gustong maliitin ang grupo nila pero kung pagbabasehan sa rami ay mas dehado sila.

Mabibilis kumilos ang mga kagrupo ko para makakuha ng mga iba't ibang sandatang nasa gilid ng entablado.

Isang babae ang pumukaw sa atensyon ko. Halos nasa unahan ang kaniyang puwesto. A woman in her late 40's, still gorgeous despite of the age. As I watched her, I saw different kind of emotion pero nangingibabaw doon ang pag-aalala. What's with the reaction? Anong meron?

May kamukha siya pero hindi ko maalala kung sino. Napatigil ako sa pagtitig sa babae nang napalitan ang maingay na lugar ng katahimikan.

Ibinalik ko ang atensyon sa unahan. My lips parted. Ang mga kasamahan ko kanina ay tumba na. Napatumba nila ng ganoon kabilis?

Gusto kong magmura pero pinigilan ko ang aking sarili. Not now. I don't want them to know that I'm getting afraid and nervous. Hindi tinuro ni papa ang pagiging matakutin.

Nakatayo pa lahat ang grupo nina Rex pero ako na lang ang natira sa amin na nakatayo. They are now looking at my direction. Lahat ng mata ay nasa akin na ngayon.

"Mukhang ikaw na lang ang kalaban namin,"  Harry said, may ngisi sa kaniya labi. Hindi ganoon ang pagkakakilala ko sa kaniya but then everyone has their little secret.

"Zein, this is your chance." Humalakhak ang lalaking nagsabi no'n. I didn't know him. Isa sa miyembro ng grupo ng lalaking tinawag na Zein.

Hearing his name clear almost all the thoughts that I have right now.

Madalas iyong mabanggit ni Denice. Zein, Zeiner Caviezel, son of the Caviezel's mafia boss and the so called Dark King. Narinig ko rin ang ilang mga impormasyong iyon sa mga kalapit kanina. The Caviezel is also the owner of Prizia Academy, kung hindi ako nagkakamali. Pinlano ba ni papa na pumasok ako roon?

Natigil ako sa lahat ng pinag-iisip nang magsalita si Zeiner.

"Si Rex ang mauuna. Walang mangengealam. We're still in the rank one ngayong hindi pa tapos ang laban. Then, I have the right to decide. If the girl win against Rex, ako ang susunod niyang makakalaban. If you win against me..." His cold eyes gives me goosebumps. Ang bawat salita niya ay parang hindi puwedeng mabali ng kahit sino. I never met a person as cold as him. Kung si Rex ay natitiis ko pa ang kaseryosohan pakiramdam ko sa kaniya ay titiklop ako. Ganoon ang pakiramdam ko ngayon.

"Your group will get the highest rank and as a reward for you, you'll be the Dark Princess in this GW... If you lose..." He paused, tagos ang tingin niya sa akin. Para bang nababasa niya ako kahit nakatago ang aking mukha.

"You'll tell me where is Emmiel, Emmiel and his daughter... Good luck Emmiel's underling." Tumigil ang paghinga ko sa sinabi niya. He wants to know me and my father's location. Kung ganoon ay tama ang lahat ng sinabi ni Papa sa akin. Hinahanap nila kami at ako ay isa sa target nila.

Lumapit na sa akin si Rex. My eyes met his dark eyes. I can't read his emotions. Basta't blangko lang iyon.

Pinaalalahanan ko ang sarili ko na kaya ko at iyon ang panghahawakan ko.

"Nervous miss mask? 'Cause if you'll ask me, I want to know who's the person behind those mask. A little girl who's afraid to reveal her real identity." Nagngitngit ako sa inis. I heard it right didn't I? Tinawag niya akong little girl.

Hindi ko na sinagot iyon. Itinuon ko ang pansin sa simula ng laban.

Kaagad akong kumuha ng dagger para ihagis sa kaniya. Mabilis niya iyong nasalo at hinagis pabalik sa akin

Napadaing ako ng tumama iyon sa kaliwang balikat ko. It hurt a lot! Parang gusto ko nalang magmura nang malakas.