Chapter 44: Trick?

1.5K 58 4
                                    

Patricia's POV

Ilang linggo na rin. Ilang linggo na matapos ko siyang iwan.

Pero dahil nga may nasa personality ko na ang pagiging makulit, eto, naghihintay pa rin ako at nagbabakasakali na hahabulin at hahanapin niya ako.

Pero hindi eh. Wala siya. Wala man lang akong natatanggap na text o tawag. Siguro nga mas pinili niya na si Ashley. Ang traydor kong kaibigan.

Muntikan na akong mawalan ng buhay noon dahil sa ginawa niya. Without me knowing the reason, she locked me in our school's stockroom with something sprayed in the whole area. Pero buti nalang, may nagbukas ng pinto at tinulungan ako bago pa man mawalan ng malay at ma- suffocate. Which happened to be Yanna.

~Mama calling...

I looked at my phone's screen at bumilig bigla ang tibok ng puso ko. They still don't know something about what happened unless sinabi na ni Xider. But that's impossible. Alam kong hindi niya kayang harapin at sabihin sa mga magulang ko ang nangyari matapos ang lahat.

Kahit kinakabahan ako,

Sinagot ko pa rin ang tawag. I waited for her to speak first.

[Where the hell are you?! Marami na ang naghihintay sayo dito sa opisina! Ang dami mong trabahong iniwan!]

Ilang linggo na rin na ganyan ang trato sakin ni Mama. Dahil sa hindi ko pagpasok sa opisina, dahil sa pag- alis ko nang hindi nagpapaalam sa kanila. At dahil sa pagbalik ko dito sa Paris without them knowing.

Sasabihin ko na ba? Sasabihin ko na ba na I'm carrying a child already? And me and Xider were threw?

Yes. Hindi pa nila alam ang lahat.

[Hey! Speak up lady!] she shouted.

Alam kong napupuno na sila sakin. Eh ano bang magagawa ko? I'm so tired and feeling so damn vulnerable to handle things out.

Siguro kailangan ko na rin kausapin si Mama. Kahit naman galit sakin yan, alam kong nag- aalala siya.

"I can't work Ma." bumuntong hininga ako at nag- ipon na ng lakas sa mga susunod ko pang sasabihin.

[Are you kidding me? Pwede ba umayos ayos ka Pat-]

"Ma..." I whispered

Sinusubukan kong pigilan yung mga luhang gustong tumulo galing sa mga mata ko.

[Ano bang nangyayari sayo ha?] irita niyang sabi

"I'm p- pregnant Ma."











[Well that's a good news! Kailangan na garod nating paagahin ang kasal niyo ni Xider. Nasan ka ba kasing bata ka ha? Bakit ilang linggo ka nang di umuuwi? Nagbakasyon ka nang hindi ko nalalaman? You should've told me para naman hindi ako nag- aalala! But I suggest that you take a rest, mas makakabuti yan para sa bab-] mahinahon ang pagsasalita ni Mama sa puntong 'to pero pinutol ko ang kga sinasabi niya

I need to tell her one more thing.

"I can't go home Ma. I can't work. And I can't tell you where I am now. I'm not on a vacation, I'm quitting."

[Ano ba talagang nangyayari sayo? Pinag- aalala mo ako Patricia!] ramdam ko ang bigat na nararamdaman niya ngayon pero kailangan ko na talagang sabihin ang totoo

"I'm okay Ma. You don't need to worry. I just... I just need to rest. I need time... And Mommy, i- cancel mo ang lahat ng invitations na ipapadala sa lahat ng imbitado sa kasal namin ni Xider. Cancel everything."

[What?! Are you insane? Patrice! Nako jusko. Magsabi ka nga ng totoo, ano bang nangyayari ha? May hindi ba ko nalalaman?]

"Ma, wala na kami ni Xider." I simply said still trying to stop my tears from falling pero unti unti na itong tumulo. "Sorry for failing our family Ma, I'm so sorry."

[You're impossible! Ipapahiya mo talaga ang pamilya natin! At paano yang dinadala mo ha?! Alam ba ni Xider yan?!] galit niyang sigaw sa akin

"Yes Ma. Alam ni Xider ang tungkol dito but just wanted me to abort the child."

[Hindi ko naniniwala. Hindi magagawa ni Xider iyan. Tapat siya sayo noon pa man. Alam mo yan.]

Parang gusto ko na masuka sa sinabi niyang 'tapat'.

"Hindi siya tapat Ma. Dahil kung totoo yun, hindi niya ako magagawang ipagpalit sa ibang b-babae."

I ended the call.

Ayaw ko munang makipag- away sa kanila. I just need to take care of the baby, alone.

__________

Xider's POV

~Tita Jen calling...

Walang anu- ano kong sinagot ang tawag. Baka sakaling alam na nila kung nasaan si Patricia.

"Tita! May balita na po ba kung nasaa-" pinutol niya ang pagsasalita ko

[I don't know where's my daughter.]

"Tita, basta po balitaan niyo ako kapag alam niyo na kung nasaan siya ha?"

[Xider, pwede ba akong humingi ng pabor sayo?]

"Yes Tita, anything."

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.












[Leave my daughter alone. She's pregnant and I know you can't accept the child. So please, just leave Patricia alone. Ayaw kong ma- stress siya.]

Saglit akong napatigil.

Patricia?

Pregnant?

Akala ko ba pinalaglag niya na ang bata?

That's what she told me!

Bakit kailangan niya pang magsinungaling?! P*ta naman oh! Hirap na hirap ako kaiisip tungkol sa bata tapos hindi naman pala nawala? Nakakagago.

Pero hindi ko maipagkakaila ang saya.

Pati lungkot. Dahil hindi ko pa siya nakikita.

Taena. Gulong gulo na 'ko.

May isa pang weirdo akong nararamdaman.

Bakit noong nagkita kami ni Pat, ramdam na ramdam ko ang dugo ko sa batang nasa tyan niya.

Pero si Ashley, kahit sobrang tagal ko ng kasama nitong mga nakaraang araw, wala man lang akong maramdaman?

Nakakaloko mag- isip.

Pero tama kaya ang tumatakbo sa isip ko?

Sa pagkakatanda ko noong gabing yun, gumamit ako ng protection. Basta everytime na pupunta ako sa isang bar, hindi ko kinakalimutang gumamit noon.

Nagtataka lang ako kung paano nangyari na ako ang ama ng ipinagbubuntis ni Ashley.

Niloloko niya ba 'ko?

________

(A/N: Short update. Pasensya na po sa mga nabitin, hehe. Examination week na po kasi namin kaya medyo busy. Kaya babawi nalang ako right after the exam. :) Thank you for reading!)

The DareTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon