The Once In A Lifetime Book One (Completed)

Chapter 27

Crystal's pov:

Bago simulan ang meet and greet,nagpunta muna kami sa cr para makapag retouch.

Yup,andito pa kami sa philippine arena.

Katulad ng sinabi ko kanina kay kiann,

Mag iisip kami ng dahilan para mamaya..

Kung sakali man malate kami sa pagsundo kay tita.

Bago kami umalis kanina sa upuan namin nakarecieve ng tawag si kiann galing sa mama niya.

Tinatanung kung nasaan na kami.

"Ma,ano ba?hindi pa tapos ang concert,saka sa dami ng tao dito ngayon,hindi kami makakalabas agad."-kiann.

Pero sa totoo lang tapos na,hehe!

Alam ko gumagawa na siya ng dahilan kanina.

Saka sana naman mauna sina bubbles sa pila para makapagpapirma na agad sila.

"Crys,are you ok?kaya pa?sabihin mo sakin kung hindi mo na kaya magstay dito."-kiann.

Yung nangyari na pagbibigay ng bulaklak,oo tinanggap ko,kasi ayoko magkaroon ng issue

Mga fans pa naman makakita lang ng konting hindi maganda,gagawa na nang issue,at mambabash na..

Ayokong mangyari sa akin yun..gusto ko nang tahimik na buhay.

"Kaya ko pa naman,wag ko lang siya makikita ng harapan yung as in na malapit na malapit."-sagot ko sakanya.

Hindi kami makikipila at talagang hihintayin lang namin sina bubbles.

"Are you sure?sa car nalang tau,you want?"-tanong niya ulit sa akin.

"Hindi ok lang..thank you,ok pa ako promise."-niyakap ko siya.

At niyakap niya naman ako pabalik.

Ang swerte ko talaga at may kaibigan akong katulad niya.

Sobrang caring niya sa amin,at ayaw niya na nasasaktan kami.

"Ate ano na,tara na baka magsisimula na..hintayin niyo kami dito ah!wag na sa car."-bubbles.

"Ays,oo na wag ka na makulit,baka magbago isip namin at ipilit na isakay na kayo sa van at pumunta na ng airport."-kiann.

Nagpeace sign na lang si bubbles.

Nagtawanan naman kami..at bumalik na kami sa seats naman.

"Ate,bilisan niyo,ang bagal niyo naman eh!"-bubbles.

Ayan na naman siya sa kakulitan niya..haha!

Inborn na sakanya yan,ganyan na siya simula nung nakilala ko sila.

Dumeretso na kami sa upuan namin.

Hindi ko naiwasan na hindi tumingin sa stage,

Andun siya,nakatayo pa,nagtama ang paningin namin.

Wala akong mabasang emosyon sa kanya.

Siguro nga nakalimutan na niya ako,sa tagal ba naman nang panahon na nagkahiwalay kami.

Saka sikat na siya..hindi ko na siya maaabot pa kahit kelan.

Nakatatak pa din sa isip ko lahat ng mga sinabi niya sa akin..behind may back,kaya ako na mismo ang nakipaghiwalay sakanya.