Chapter Eight

36 6 0
                                    


Cristine pov:

Maaga kami gumising para sa flight namin papuntang manila,

Sa totoo lang excited na ako..hehe!

"Girls tara na,umalis na tayo,ok na naman lahat ng gamit na dadalhin niyo db?"-ate kiann.

"Yes ate,ok na lahat,"-estelle.

"Ok,pagdating sa manila may sasabihin ako sa inyo,"-ate kiann.

"Ate kiann,hind ba pwede na ngayon mo nalang sabihin?"-bubbles.

"Oo nga ate,baka pwede naman na ngayon mo na sabihin,hindi kasi kami mapapalagay eh!"-ako na curious na rin..

"Ate badnews ba yan?"-estelle.

Sunod sunod namin pagtatanong kay ate kiann.

"Nope,hindi siya bad news,actually,good news siya,pero pagdating na lang sa manila saka ko sasabihin,para surprise,hehe!"-ate kiann.
nangingiting sabi niya

Magproprotesta pa sana kami kaso nga lang dumating na yung taxi na sasakyan namin papuntang airport.

"Ayan na pala yung taxi,tara na,at baka mahuli pa tayo sa flight natin,mahirap na."-ako yan na nauna na maglakad hila ang maleta ko papaunta sa labas.

Pagkatapos na maayos ang mga gamit namin eh sumakay na kami at umandar na ang taxi papunta sa airport.

===========================

Someone's pov:

"Dad,akala ko ba pinahanap niyo na sina tita at ang dalawang step sisters ko?bakit hanggang ngayon,wala pa tayong balita sa kanila..bakit ang tagal?naiinip na ako dad,ilan taon na ang nakakalipas simula nung umalis sila dito sa korea."-tanong ko kay dad.

Yap!tama kayo ng basa,tanggap ko sila,matagal ko ng alam na may step sisters ako,at matagal ko na rin silang gustong makita.

"Dont worry son,hinahanap na sila ng mga tauhan na hinire ko,at may lead na kung nasaan sila,"-sagot sa sakin ni dad,.

Andito kami sa opisina niya,binisita ko kasi siya,kahit na puno ang sched namin..

Gusto ko kasi makakuha ng balita tungkol sa mga kapatid ko.

"Nasaan sila dad?kung may lead na bakit hindi pa din sila mahanap?"-tanong ko ulit kay dad.

"Nasa pilipinas sila,un ang alam ko na pupuntahan nila,wala nang iba,taga don kasi ang tita mo."-dad.

"Pilipinas?talaga dad?so hindi na magtatagal at mahahanap na din sila ng mga tauhan mo?"-excited na tanung ko ulit.

Hay mga dongsaengs ko,malapit na din namin kayo mahanap,at sana hindi kayo galit kay dad.

Alam ko may pagkukulang sa inyo si dad,pero sana hindi kayo nagtanim ng galit.

Kasi ako,naintindihan ko si dad eh!at kahit nagalit ako sakanya nung una,mabilis ko siyang napatawad agad.

"Yes son,kaya sana mahanap na agad sila,at pag nakita na sila,ako mismo ang pupunta sakanila,para makita at makausap ko na sila."-dad.

Kitang kita ko sa mukha ni dad ang pangungulila at pagkamiss sa mga kapatid ko.

"Sasama ako dad,gusto ko na din sila makita eh!-sabi ko naman sakanya.

Hindi na din ako nagtagal sa opisina ni dad,umalis na din ako kasi may schedule pa kami ngayon.
"Dad,mauna na ako,may schedule pa kami eh!mahirap na,baka mapagalitan pa ako ni manager hyung pag nalate ako."-pagpapaalam ko sa kanya.

"Ok son,mag ingat ka."-dad.

At tuluyan na akong umalis..

Mahirap na mapagalitan..hehe!

===========================

Somewhere in paris:

Someone's pov:

Bakit ganito ang pakiramdam ko,bakit ang lakas ng kaba sa dibdib ko?

May hindi ba magandang mangyayari?

Malapit na ako umuwe ng pilipinas.

Dapat masaya at panatag ako na makakauwe na ako.

Bakit iba?

Sana naman hindi magkatotoo yung nararamdaman ko ngayon.

Huwag naman sana.

===========================

Back to the philippines:

Bubbles pov:

Hay sa wakas andito na kami sa loob ng eroplano,nag sosound trip lang ako habang nakatingin sa bintana,nag take off na ang eroplano kaya nasa ere na kami.

Hmm ano kaya sasabihin sa amin ni ate?

Hindi naman daw badnews,un ang sabi ni ate.

Hayyy..ano kaya ang mangyayari sa amin sa manila?

Yan ang mga naiisip ko habang nakatingin pa din ako sa labas.

Ay oo nga pala dapat ko din isipin na mag aapply ako ng trabaho sa manila,tutal naman nakapagtapos na ako ng college,

Ano kaya kung mag apply din ako sa pinapasukan ni ate para magkasama kami..hehe!

Oo nga tama nga,ganon na lang gagawin ko.

"Bubbles,matulog ka muna,at mahaba pa ang byahe natin"-kinalabit ako ni ate kiann,sabay sabi niya.

"Ay opo ate."-sagot ko sakanya.

Siya kasi ang katabi ko sa upuan..

Tapos sina ate cristine at ate estelle naman ang mgkatabi.

Oh siya,matutulog muna ako ah!

Sabay pikit ng mata ko.

===========================

Ayan na,malapit na sila Makarating sa manila,.

hay..

Salamat sa mga nagbabasa at magbabasa pa,.

Kung merun man..hehe!

Thanks na din sa nagvovote..

Thank you!

The Once In A Lifetime Book One (Completed)Where stories live. Discover now