LoveKada (ON-GOING)

UNEDITED

Sophia's POV

"Kung mahal ka, hindi ka iiwan ng biglaan. Kahit anong mangyari hinding hindi ka bibitawan .."

"Phia tama na.." –Kim

"Sophia, may reason naman siguro siya diba?" –Yanna

"Sssh.. andito lang kami." –Princess

"Sophia, wag ka na umiyak, hindi kami sanay e." –Pauleen

"Smile na oh" –Sarah

After what happened earlier. Si Kim ang tinawagan ko at piangsabihan ko about this thing.. she come over and I didn't expect that the others will come too. Kanina pa din nila ko kino'comfort pero walang nangyayari, ayaw tumigil ng luha ko sa pagpatak. Hindi ko pa din matanggang na he broke up with me.

"Ang sakit talagaaaaaaaaa!" bulyaw ko sakanila. Sila naman tong walang tigil sa pag papatahimik saken.

How I love my friends, sila yung mga taong hindi ko aakalain na tutulong sakin sa oras ng kalugmukan ko L

"Sige na nga, ilabas mo lang yan!" ganting sigaw ni Kim sakin na akala mong siya yung nanay ko nag alit na galit kasi nasaktan ng bongga yung anak niya. With that, I finally shut my mouth. Nakakaawa naman sila, rinding rindi na sa bunganga kong kanina pa paulit-ulit sa kakasabi ng ang sakit :<

Nang mahimasmasan na ko, inabutan ako ni Pauleen ng isang baso ng tubig. After kong inumin yon bigla silang lumapit sakin na nakapabilog pa.

"Oh, okay ka na?" pagtatanong ni Sarah sa akin na may halong pag-aalala. Nag nod naman ako sakaniya,

"Sure ka? Kalmado na?" paninigurado naman ni Yanna sakin na sinagot ko muli ng isang tango na may maliit na smile sa mga labi ko at nag thumbs up pa ko na feeling ko e wala lang yung pag iyak ko kanina kahit na.. never mind :/

"O kwento" aniya ni Kim. I looked up at her because she's the only one standing. Hindi ko sana sasagutin yung sinabi nya but I looked at the others and they seems waiting. I heaved a sigh and the story telling was began.

After kong maikuwento sakanila yung totoong nangyari hanggang doon sa usapan namin sa park, no one dares to talk. Halos lahat kami nagpapakiramdaman but then unfortunately Princess talk.

"So.." yun na lang ang nasabi niya at balik ulit kami sa pananahimik.

Tinignan ko sila isa-isa at lahat pala sila ay nakatingin sa akin, nagsmile ako sakanila as an assurance na okay na ko.

"Thankyou so much girls, okay na ko. Salamat sa pag comfort at sorry sa abala!" then I smile once again

"Okay lang no." –Princess

"Ikaw pa ba?" malokong pahayag ni Yanna na dinugtungan ni Pauleen

"Lakas mo kaya sa amin." With that, tuluyan ng nangibabaw ang kaingayan sa amin.

Dinivert nila ang atensyon ko sa ibang topic and I must say na wagi sila don. Pansamantala kong nakalimutan yung break up na nangyari between me and Justine but everytime na naiisip ko yon, gumagawa agad ng paraan yung lima para hindi ako matulala at malungkot.

Lumipas ang ilan pang oras ng mapag pasyahan ng umuwi nung apat na babae since pagabi na din naman. I bid my goodbye to them and thank them one last time. Hinatid ko sila hanggang sa may gate namin para na din sa assurance na safe silang makasakay ng taxi. I even remind them to call me when they got home. When they gone, only me and Kim was left outside. Ang awkward lang ng atmosphere. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nailang sakaniya.