រឿងអំណាចស្នេហ៍មនុស្សផ្តាច់ការ

ភាគទី6:បងសុំទោស!

"យ៉ុនអា...អាល្អិតហា៎..ឡើងកែលំហាត់ភ្លាមហ៊ានគេងម៉ោងរៀន
ផងឯងនេះ..?"
យ៉ុនអាបើកភ្នែកទាំងនៅងងុយដើរទៅក្តារខៀនយកហ្វឺតមកសរ
សេរខ្វាច់ៗប្រមាណ5នាទីក្រោយមកគេក៏ដោះស្រាយរួចរាល់
ទុកហ្វឺតឲ្យគាត់វិញហើយដើរទៅកន្លែងយ៉ាងរំភើយ

"គ្រាន់បើ!តែកុំគេងម៉ោងរៀនទៀតលឺទេ?បើមានលើកក្រោយគ្រូ
ដាក់ពិន័យឯងហើយ!"

"បាទលោកគ្រូ"
គេតបហើយក៏ក្រលេកទៅមើលមីនជូចៃដន្យអីមីនជូក៏កំពុង
សម្លឹងមើលមកកាន់គេដូចគ្នាទើបធ្វើឲ្យកែវភ្នែកទាំងគូរប្រឈម
ដាក់គ្នា មីនជូងាកមុខចេញទាំងថ្ពាល់ក្រហមតិចៗឯងយ៉ុនអា
វិញគេប្រឹងធ្វើធម្មតាទាំងដែលក្នុងចិត្តគេញញឹមសឹងតែធ្លាយ
ចេញមកខាងក្រៅទៅហើយ។ក្រោយចប់ម៉ោងរៀនមីនជូក៏មក
អង្គុយនៅបណ្ណាល័យរង់ចាំយ៉ុនអា បន្តិចក្រោយមកយ៉ុអាក៏
លេចវត្តមានមកដោយមានកាន់ទឹកផ្លែឈើមួយដបហុចឲ្យនាង

"នេះ!របស់នាង"
មីនជូយកទឹកផ្លែឈើមកញុាំបន្តិចមុននឹងស្រដីឡើង

"តោះយើងចាប់ផ្តើមតែម្តងទៅ!"
ថាហើយនាងក៏ទាញសៀវភៅពុម្ពនិងសៀវភៅសរសេរក៏ដូចជា
សម្ភារៈសិក្សាជាច្រើននិងចាប់ផ្តើមពន្យល់មេរៀនដល់គេតែគេ
បែរជាអង្គុយសម្លឹងមុខនាងជាប់ថែមទាំងញញឹមសឹងតែរហែក
មាត់អស់ទៅហើយ

"អានេះ...គឺប្រើរូបមន្តមួយនេះតើនាងយល់ទេ?...យ៉ុនអា..នេះ
មានយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ខ្ញុំដែរទេ?"

"ស្តាប់តើស!តើនាងអាចពន្យល់សារថ្មីបានទេ?"

"ហេុីយយ៉ាប់ណាស់!មិនអីទេ...តែត្រូវយកចិត្តទុកស្តាប់ខ្ញុំឲ្យ
ច្បាស់ណា៎?"

"បាទយល់ហើយអ្នកគ្រូស្អាត!"
នាងសម្លក់មុខគេរាងមាំសើចតិចៗមុននឹងនាងចាប់ផ្តើមពន្យល់
មេរៀនបន្តដល់គេ។

ងាកមកខាងជីមីនវិញ
ដោយថ្ងៃនេះគេត្រូវជូនមីនជុងទៅលឈុតរៀបការទោះមីនជុង
មិនចង់ក៏ប្រកែកមិនឈ្នះដែរមានតែព្យាយាមធ្វើតាមប៉ុណ្ណោះ
ឯង។មកដល់ហាងសម្លៀកបំពាក់រាងតូចចូលទៅលឈុតទាំង
មុខមិនរីកសោះឡើយសូម្បីតែញញឹមបន្តិចក៏គ្មានដែរ ក្រោយល
អស់ពីរបីឈុតហើយគ្មានឈុតណា៎ដែលត្រូវចិត្តជីមីនសោះ
ធ្វើឲ្យមីនជុងធុញមួយទំហឹងព្រោះគ្រាន់តែនាងចេញចូលដូរ
ឈុតនឹងចង់បួនដប់ត្រឡប់ទៅហើយនៅមិនទាន់ពេញចិត្តគេ
ទៀត។រហូតដល់ឈុតចុងក្រោយដែលវាពិតជាស្រស់ស្អាត
ខ្លាំងជាពិសេសគឺសាកសមបំផុតលើរាងកាយតូចរបស់នាង
ជីមីនភ្លឹកភ្លាំងនឹងសម្រស់នាងស្ទើរភ្លេចដកដង្ហើមទៅហើយទាល់តែរាងតូចហៅឈ្មោះគេពីទៅបីដងទើបគេប្រមូលស្មារតី
បានឡើងវិញ