Can't hold us

Aanval

Liam en ik zitten in het lokaal, onze straf uit te zitten. Op een gegeven moment loopt de leraar het lokaal uit. Omdat alleen Liam en ik straf hebben, houden we natuurlijk niet onze mond, en beginnen we meteen te praten.

Maar na een paar minuten, is de leraar nog steeds niet terug. Raar. Op een gegeven moment, vallen alle lichten uit. Nog raarder. Liam staat op, en loopt naar de deur toe.
Als hij zijn hoofd om de hoek steekt, begint de printer ineens iets te printen. Ik   loop naar de printer toe, en Liam doet hetzelfde. Uit de printer, komt een velletje. Op het velletje, herken ik de namen van Scott, Kira en Malia.
De rest ken ik niet.
"Dit is niet de enige. Er zijn meer lijsten. Hier sta ik niet op," zegt Liam. "Oké, maar ik moet even naar mijn kluisje. Ik heb iets nodig," Zeg ik, en ik loop het lokaal uit.

Even later, kom ik terug van de WC, en hoor ik voetstappen achter me. "Liam?" Vraag ik angstig. Geen antwoord.

Ik zie een schaduw achter me verschijnen, als ik me omdraai, legt iemand een hand over mijn mond. Er wordt een soort touw om mijn nek heen gedraaid. Als ik het ding met mijn handen vast pak, wilt de persoon die mijn mond bedekt mijn handen vasthouden, waardoor hij mijn mond even los laat. Ik gil meteen. "LIAM!!! HELP!!!" Gil ik. "Roaden? Waar ben je!" Hoor ik hem roepen. De persoon laat het touw los en smijt me eerst door de gang heen. "Jij gaat mij geen 47 miljoen mis laten lopen Roaden," Zegt een mannelijke stem.

Ik gil als hij me weer omhoog trekt. Ik draai me los uit zijn grip en val weer op de grond. Ik maak een radslag om de man heen, en geef hem een schop in zijn rug.
Hij valt op de grond, en als hij weer over eind komt, komt Liam aan gesneld.

"Ik word niet een van jou slachtoffers." Zegt Liam. De man trekt mij omhoog en zet een mes op mijn keel. "Denk je dat ik voor jou kom?" Vraagt de man aan Liam. "Ehm, ja duh! Ik sta op de lijst," Zegt Liam tegen de vent. "Jij, jongeman, bent 12 miljoen waard. Dit meisje hier, 47 miljoen," zegt hij. Liam kijkt mij raar aan. "Jij staat op de lijst?"

De man druk het mes ietsje mijn keel in, en een klein stroompje bloed stroomt via mijn hals naar mijn shirt, dat helaas voor mij wit was. Dus viel het heel erg op. "Laat haar los!" Roept Liam. Niet dat hij iets tegen de man kan doen. Die was twee koppen groter dan Liam.

Maar dan, gebeurt er iets wat ik niet verwacht had, maar wat wel verklaarde waar Malia het over had. Ze zei dat alleen Mason en Stiles menselijk waren.
Liam's ogen beginnen te gloeien. Zijn nagels en tanden worden langer en zijn gezicht vervormd een beetje.

Hij is een weerwolf.

De man laat mij los en duwt mij op de grond als Liam hem aanvalt. Ik trek mezelf aan de kant en hap naar adem.

Liam, heeft intussen hulp gekregen van een andere wolf. Ik herkende hen eerst niet. Liam heeft gele ogen, de andere rode ogen. En pas als hij me aankijkt, herken ik Scott.

Niet veel later, hebben de jongens alles met de man afgehandeld. Heel erg levend is hij niet meer. Niet dat ik dat op dit moment heel erg vond. Ik kon nog steeds niet goed ademen, en ik voelde dat er iets om mijn nek geklemd zat, maar ik kreeg het er niet af.

Liam snel naar mij toe en knielt voor me neer. "Roaden? Roaden? Ben je oké?" Vraagt Liam. Ik wijs snel naar mijn keel. Hij snijdt met zijn wolvennagel iets door wat om mijn keel heen zat, ik hap naar adem, en zak hoestend weer op de grond in elkaar. Liam legt zijn hand op mijn rug.

Als ik weer op adem ben, laat hij een doorzichtig draadje zien. "Geen wonder dat je niet kon ademen," Zegt hij.

Scott komt met twee velletjes in zijn handen aan lopen. "Liam..." Zegt hij. "Scott, ik weet dat wij op de lijst staan," Zegt Liam. "Dat is het niet," Zegt Scott, "Zij staat er ook op." Zegt hij. "Ja. Dat wist ik al," zegt Liam. "Hoeveel zei die man dat ze waar is?" Vraagt Scott. "47." Antwoord Liam. Scott zwijgt heel even, en laat Liam dan het velletje zien. "Wat is er?" Vraag ik. "Je bent er nu 53 waard...." Zegt Liam.

"Die lijst.... Waarom staan daar specifieke mensen op?" Vraag ik. Liam kijkt Scott aan en Scott knikt. "Alle mensen op deze lijst, zijn bovennatuurlijk." Zegt Liam. Scott knielt net als Liam ook naast mij neer. "Hoe bedoel je bovennatuurlijk?" Vraag ik. "Kijk, Liam en ik zijn weerwolven. Kira is een Kitsune, wat vergelijkbaar is met een vos. Lydia is een Banshee. Malia is een weer cyote. En er zijn er nog veel meer," zegt Scott.

"Dus dit is waarom jullie stopten met praten als ik er bij kwam? Waarom jullie zo geheimzinnig deden?" Vraag ik aan Scott. "Ja..." Stamelt hij. Ik rol mijn ogen. "Had dat eerder gezegd. God! Mijn vriendje is een weerwolf!"

"Genoeg over wat wij moeten opbiechten. Nu jij. Wat ben jij dan?" Vraagt Scott. "Voor zover ik wist menselijk, maar dat blijkt dus ook al een leugen te zijn," zucht ik. Liam trekt mij dichter naar zich toe. "Wel, we gaan er vannacht achter komen of je een weer-iets bent. Zo als een van ons." Zegt Scott. Het verbaasde me dat Liam nog niets heeft gezegd.

"Scott, niet vervelend bedoeld, maar ik zou graag met Roaden naar huis willen," Zegt Liam tegen Scott. "Ja, snap ik," Zegt Scott. Liam helpt me overeind, en slaat een arm om me heen. "Wacht, ik heb nog een hoodie in mijn kluisje. Dan valt het bloed niet zo op," zegt Liam.

We lopen eerst naar zijn kluisje toe. "En de wond dan? Die valt natuurlijk meteen op bij mijn vader," zeg ik. "Die is al geheeld, wat ook een teken is dat je bovennatuurlijk bent," antwoord Liam.
Ik wrijf oven mijn keel, en voel inderdaad geen wond meer.

Hij haalt de hoodie uit zijn kluisje. Ik trek hem snel over mijn witte shirt heen. Liam slaat zijn arm weer om mijn schouder heen, en we lopen naar mijn huis.