Can't hold us

Telefoontje

De volgende dag na school zit de hele bende bij mij thuis.

Scott, Stiles, Kira, Malia, Lydia, Mason en Liam wilden allemaal als eerste weten of er een feestje zou komen.

Op dit moment, zitten we op en om mijn eigen bank heen, spelletjes te spelen, tot ik het telefoontje van de coach krijg.

Niet veel later, gaat mijn telefoon af. Snel neem ik op. "Hallo?" Iedereen kijkt me verwachtingsvol aan. "Roaden?" Vraagt de stem van mijn vader. Ik rol mijn ogen en zucht. "Wat is er pap?" Vraag ik, en ik hoor mijn vrienden zuchten. "Waarom zo teleurgesteld?" Vraagt mijn vader. "Ik verwacht een belangrijk telefoontje. Zeg nu maar wat er is," zeg ik, en dat doet hij. "Ik wil je even laten weten dat ik op z'n vroegst pas zondag ochtend thuis ben. Dus dat je de rest van de week alleen bent. Dat betekent niet dat er geen regels gelden jongedame," voegt hij er snel aan toe. "Is goed pap, kan ik nu weer verder met waar ik mee bezig was?" Vraag ik. "Ja, maar ik dacht dat je een telefoontje verwachtte?" "Ja pap, maar ik zal de tijd toch moeten doorkomen. Doei pap!" En ik hang de telefoon zuchtend op.

Liam legt zijn hand op mijn bovenbeen. "Komt wel goed," Zegt hij.

"Laten we truth or dare spelen," Zegt Stiles. Wel, dat had ik nooit van een van hun verwacht. Verassend genoeg, gaan we allemaal akkoord.

Ik loop de trap af richting de kelder. Net als ik de grote zware deur wil open maken, hoor ik iemand anders de trap af komen. Liam.
"Wacht Roaden!" Roept hij snel. "Ik ga alleen een lege whisky fles van mijn vader halen," zeg ik tegen hem, als hij mijn schouder vast pakt.
"Maar wat als ze je bellen als je beneden in de kelder bent?" Vraagt Liam.
"Dan ben jij dus schijnbaar de eerste die het weet," zeg ik, terwijl ik de keldertrap af ren.

Heel veel flessen whisky, leeg en vol bevinden zich hier. Ik mocht maar een koffer met spullen mee nemen naar Beacon Hills, maar mijn vader mocht wel zijn hele alcohol voorraad mee nemen. Zucht.

"En dit is alleen van je vader?" Vraagt Liam. "Jep, en als hij boos is, of verdrietig, drinkt hij veel te veel. En met een beetje pech slaat hij me vervolgens helemaal kapot," zucht ik. Liam's mond valt open van verbazing.
"Maak je geen zorgen. Ik red me wel." Zeg ik.
Als ik een van de lege flessen pak, en terug naar Liam wil lopen, struikel ik over een van de flessen die niet ik het rek stond.
Op de een of andere manier, staat Liam vrijwel meteen naast me en vangt me op.

"Dankjewel," zeg ik. "Verwacht er niet te veel van bij lacrosse. De kans dat ik daar dicht bij je ren is een heel stuk kleiner," zegt hij, terwijl hij me weer recht op helpt. "Dan nog, ik val liever op gras dan op steen."

Liam's lippen komen ineens verdacht veel bij de mijne. En als ze elkaar bijna raken, gaat mijn telefoon af.

Ik trek mijn telefoon snel uit mijn broekzak en neem op.

"Hallo? McCall?" Gaat de stem. "Ja," antwoord ik. "Je coach hier. Ik heb goed nieuws voor je. Je zit in het team!" Zegt hij. "Dank u wel voor het bellen," Zeg ik nonchalant. "Dag McCall," zegt de coach, en hij hangt op.

Omdat ik niet heel blij aan de telefoon reageerde, dacht Liam dat ik het niet gehaald had. "En?" Vraagt hij, een tikkeltje teleurgesteld.
"Ik zit in het team!" Zeg ik snel. Liam's gezicht klaart op, en hij is meteen weer blij. "Écht?" Vraagt hij. "Nee, Beacon Hills," Zeg ik.
(A/N oké, hele flauwe grap, maar ik woon in de buurt van een dorp dat Echt heet.)
Liam lacht. "Gaat dit over dat dorpje in Nederland?" Vraagt hij. "Misschien," zeg ik.

Ik pak de fles en trek Liam mee de trap op.

Als we de kamer weer ik komen kijken ze me verwachtingsvol aan. "Ik zit in het team!" Zeg ik vrolijk. "Oh Mijn God!" Zegt Kira. "Dat moeten we vieren! Vrijdag feestje bij mij!" Zegt Lydia. Iedereen knikt instemmend.

Vervolgens spelen we Truth or Dare. Het spelletje duurt niet al te lang. Iedereen blijft bij mij eten. Dus besluit ik Chinees te gaan halen.

Omdat de Chinees maar een straat verderop lag, besluit ik alleen te gaan.

Even later, kom ik terug. Iedereen zit in mijn eigen woonkamer. Ik wil mijn deur net open maken, als ik mijn naam hoor vallen. Ik besluit nog heel even te wachten.
"Maar wat dan met Roaden? Ze gaat er toch achter komen. Als er een tweede deathpool is, is de kans groot dat op z'n minst een van ons wordt aangevallen. En wat nu als ze daar bij is?" Hoor ik Liam vragen. "Roaden is een mens, wij niet. Behalve Mason  en Stiles dan. Roaden loopt zelf geen gevaar. Wij staan op de lijst. Zij niet," Zegt Malia.
Ik slik. Ik was een mens. En zij niet? Behalve Mason dan.

"Ik denk dat ze als nog gevaar loopt," Zegt Liam. Ik hoor dat er vervolgens iemand door de kamer loopt, en kijk door het sleutelgat. Scott legt zijn hand op de schouder van Liam. "Ik weet dat jullie goede vrienden zijn Liam. En ik weet ook dat je veel om haar geeft-" Scott wordt door Liam onderbroken. "Maar we zijn niet alleen goede vrienden," Zegt Liam.

Iedereen kijkt Liam raar aan. "Ze is mijn vriendin," Zegt Liam grijnzend. Ik glimlach, en besluit dat dit het moment is om binnen te lopen. "Dat klopt," Zeg ik.

De anderen lijken geschokt dat ik zo onverwachts binnen kwam. "Hoeveel heb je gehoord?" Vraagt Mason. "Alleen dat Liam zei dat ik zijn vriendin ben," lieg ik.

Ik zet het eten op de glazen tafel. Liam komt naast me staan en kust mijn wang. Wat ons vervolgens allebei laat blozen. "Neem alvast een kamer!" Zegt Stiles.

Het volgende moment beginnen we allemaal met eten.

Als iedereen behalve Liam weg is, besluit ik even met hem te praten. Maar niet zodat het leek alsof ik hun heb afgeluisterd, ook al heb ik dat wel gedaan.

"Liam, ik heb op internet iets over een of andere Death pool gelezen. Iets wat hier een tijdje geleden is gebeurd, en nu schijnbaar weer aan de gang is. Wat is dat?" Vraag ik nonchalant.

Hij twijfelt even. "Eerlijk," zeg ik vervolgens.
"Er is niet lang geleden een soort lijst geweest. Als jou naam daar op stond, stond er een nummer achter. Bijvoorbeeld 5. Dat betekende, dat als iemand jou vermoorde, en dat kon bewijzen, die persoon 5 miljoen dollar kreeg," zegt Liam.
"Ow," Zeg ik. "Zijn er veel doden gevallen toen?" Vraag ik.
"Redelijk veel," antwoordt Liam.

Even is het stil. "Stond jij ook op die lijst? Eerlijk zeggen," zeg ik. Hij denkt even na. Ik verwachtte dat hij zou liegen, maar dat deed hij niet. "Ja."