Mika
Pag gising ko as usual wala na siya sa tabi ko. Lagi naman siyang nauuna magising para maghanda ng breakfast. Medyo wala pa rin ako sa mood dahil sa nabasa ko last night, rather kaninang midnight pala. Ayokong ipahalata sakanya, dahil gusto 'kong siya mismo magsabi sakin nun. I will give me him the chance to prove na wala lang sakanya yun, na hindi siya pupunta dun. Na sasabihin niya sa babaeng yun na wala siyang pag asa dahil ako lang ang mahal niya. Medyo nagiging irrational at unfair ako and I know that, kaya nga hahayaan ko muna siyang sabihin sakin ang tungkol dun. Kapag hanggang mamaya wala akong narinig sakanya at nalaman 'kong makikipag usap siya dun ewan ko nalang.
I'm still in my deep thoughts ng bigla siyang pumasok. Another breakfast in bed na naman. Ang laki pa ng ngiti niya habang papalapit sakin. Kaya ngumiti na rin ako. Mamaya ko na iisipin yun, for the mean time siya muna.
"Breakfast in bed baby!
Good morning sa pinaka mamahal 'kong prinsesa." Then he kissed me on my lips.
"Good morning din babe. Ikaw ha! Hindi ka talaga marunong manggising eh! Sana tinulungan kita to prepare our breakfast." I'm trying na mag act normal kahit gusto ko nang mag tanong skanya.
"Babe kapag nandito ka, ako lang dapat ang magsisilbi for you. Co'z you're my princess."
I smiled at him at niyakap siya.
"Ikaw Mister Banatero ka talaga! Ang aga aga naman niyang mga banat mo by."
"Hahahaha! Sige na baby let's eat na. I know na kulang ka pa sa tulog kaya buong araw tayong mag kukulong dito."
He said while preparing the food.
I survived that morning na hindi ipanapahalata sakanya na may problema ako. AT kanina ko pa rin hinihintay na magsabi siya ng tungkol dun. I saw him na may ka text kanina pagbalik ko galing CR, and when I asked him kung sino ang sabi niya it's just thirdy.
Which is I highly doubt. Iba yung reaction niya kanina when I asked him, he look so tensed. And after nun medyo parang hindi na siya mapakali. Kilala ko siya. Kaya alam ko kung kelan siya nag sasabi ng totoo or he's just lying. And I prefer the second to be my answer. He's already lying to me. I know.
Unti unti na akong nauubusan ng pasensya. It's already night. At wala pa rin akong naririnkg sakanya about dun. That's why I ask him na.
"Kief, may hindi ka ba sinasabi sakin?" I formally asked.
"Huh? What do you mean babe? About what?" Kunot noong tanong niya.
"Kahit saan, baka lang naman kasi may gusto kang sabihin na kailangan 'kong malaman." Medyo may ngising sabi ko.
I'm seating at the edge of his bed kaya lumapit siya sakin and hug me.
"Baby ko, pagod lang yan. Let's go, ihahatid na kita sa dorm para makapag pahinga ka na."
"I really wish na pagod nga lang sana talaga 'to." I said then tumayo na to gather my things at mabilis na lumabas ng room.
Sinundan niya ako, lalabas na sana ako ng pinto when he suddenly pulled me in my arms.
"Babe may problema ba tayo?"
"Can I asked you the same question Kief? Do we really have a problem na hindi ko alam?" Taas kilay na tanong ko.
I can see that he was taken aback for a minute.
"Mika seriously? What do you mean by that? Kanina ka pa ganyan eh. I don't get you! You're being irrational here. C'mon tell me. Ano ba talaga yun?"
"No kiefer. YOU tell me." Pinipilit ko siyang paaminin kaso parang hindi talaga siya mag sasabi kaya suko na ako.
"Tell you what?!" HE's yelling at me, and I don't like it. Siya ang may kasalanan dito kaya he don't have the rights to do that!
