Tutsak ~ZeyKer~ ►Askıda

29. Bölüm| "Duygusal"

T - 29

Ben ne yapacağımı şaşırmış bir ifadeyle kızın söylediklerinde takılı kalırken Can sinirli bakışlarını ifadesizce kızın üzerinde tutmaya devam ediyordu. 

Can'ın gerçekten iyi olmadığı kanısına şu anda varıyordum. Nasıl bu kadar sakin kalabiliyordu ki.

Kendi duygularımı gözden geçirdim birkaç saniye. Eğer Can konuşmaya başlamasa o piçozun saçlarını eline vereceğim geçti gözümün önünden.

Zey yıkılacaktı.

"Bu saçmalığınla ilgilenmiyoruz. Ne ben, ne de Kerem. Şimdi siktirip git. "

Kız yayvan bir şekilde evi incelemeye başladı. Bir süre sonra elinde ki çantayı koltuğa fırlattı ve gayet rahat bir tavırla koltuğa oturdu.

Ama ben bu kızı yolarım.

"Tekrar etmek istemiyorum Nil. O yüzden beni iyi dinle. "

Can derin bir nefes aldı. Benimde bu nefese ihtiyacım vardı.

"Sen Kerem'le yatmadın bile. "

Kızın dudaklarından kopan kahkaha ona doğru adım atmamı sağlarken Can'ın bakışları olduğum yerde kalmamı sağladı. Onu bu kadar ciddi gördüğüm hatırlamıyordum. O yüzden kızın üstüne atlamak için ısrar etmedim.

Sinirden kudurduğum bir gerçekti ve ben birkaç dakika daha avımın kancama takılmasını bekleyebilirdim.

Elbette beklerdim.

"Bak Nil, amacını anlıyorum ama ona ulaşamayacaksın. "

Kız kaşlarını çattı.

"Ulaşmak istediğim tek şey Kerem. "

Can elini havaya kaldırdı ve saçlarından geçirdi.

"Tekrar olacağını biliyordum. Hastalığının tekrar edeceğini biliyordum. Bok vardı sanki seni çıkardılar o hastaneden dimi? "

Can'ın söylediklerine anlam vermezken sessiz kalmayı tercih ettim.

"Birkaç ay önce aynı nedenle benim kapıma da dayanmıştın. Hoş ben kendimden şüphelenip test yaptırdım orası ayrı çama Nil, " , "Bu hırsını, öfkeni arkadaşlarından çıkaramazsın. "

Kızın kaşları çatıldı, ne olduğunu anlayamıyordum ve bu kafamı karıştırıyordu.

"Ben hasta değilim."

"Tamam, o halde git buradan."

"Bıraksakta buna Kerem karar verse?"

Can bakışlarını bana çevirince anlamayan bakışlarımı kız ile Can arasında gezdirmeye başladım. Kafam gerçekten çok karışmıştı. Can'dan bir açıklama beklemem şarttı. Ve o bu açıklamayı ben patlamadan önce yapsa çok iyi olacaktı.

"Tamam o halde, sen burada bekle bende gidip Kerem'e haber vereyim."

Benden o kıza çevirdiği bakışlarını tekrar bana çevirdi.

"Ceyla, canım sende burda kal. Nil'in yanında."

Kaşlarımı çatarak Can'a baktım. Bu piçozlar yalnız kalırsam saçını başını yolacağım açık değil miydi?

"Bundan emin misin?"

Can mutfağın girişinde durdu ve o kızın göremeyeceği bir yerden bana kaş göz yapmaya başladı. Yaptığına kaşlarımı kaldırarak tepki verirken bana gözlerini devirip mutfağa girdi. Arkasından bakakalırken duyduğum telefon melodisi elimi cebime atmama neden olmuştu. Benim telefonun çalıyordu. Ekranda gördüğüm isimle kahkaha atarken karşımda ki piçozun garip bakışlarına aldırmadım.