Kalabalik,tezahüratlara devam ederken Edward sinsi sinsi gülerek ringde karsima geçiyor.
Ne yapmam gerektiği hakkinda hicbir fikrim olmadan kaskatı kesiliyorum. İste bu sefer fena dayak yiyeceğim.
Kendimi cesaretlendirmek istercesine bunu başarabileceğimi tekrarlayip duruyorum. Tabi. Hiçbir eğitimim olmadan bir lideri yenmem gercekten çok mantıklı çünkü.
Ringe gectigimizde, Edward o tiksinc gulusunu tekrar yüzüne yerleştiriyor ve yumruklarini hazırlıyor.
Tezahürat yapan korkusuzlara bakiyorum. Muhtemelen hepsi aleyhime bahis oynamıştır. Simsiyah giyinmiş avazlari çıktığı kadar bağırıyorlar. Yapacak daha iyi işleri yokmus gibi.
Bir süre onlari inceledikten sonra aralarindan bir kisi dikkatimi çekiyor. Golgelerde gizlenmiş fakat bulundugum noktadan adamin yuzunu seçebiliyorum.
Saçı sıfıra vurulmuş iri kiyim bir erkek figürü. 40li yaslarinda muhtemelen. Kollarini kavuşturmuş, soğuk gözlerle beni izliyor.
Birkac saniye bakıştiktan sonra kollarini çözüp basini iki yana salliyor ve tekrar golgelerde kayboluyor.
Tam başımı tekrar edward'a çevirecekken sag yanagimda müthiş bir aci hissediyorum. Dengemi kaybediyorum ve yumrugun etkisiyle yüz üstü yere kapaklaniyorum. Beni hazirliksiz yakaladi. Gerçi hazirlikli olsaydim bile ne yapacaktım ki? Ben bilgelik kiziydim. Belki ona okulda cozdugumuz matematik problemlerini gostersem korkup kaçardı.
Ama bu, suan bir secenek degildi.
Kendimi kalkmaya zorlarken yuzumun zonklamasi, dogrulmami daha da zorlastiriyor.
Güç bela ayaga kalkinca yere tukuruyorum ve zemin kana bulaniyor.
Edward'ın arkamdan kahkahayla güldüğünü duyabiliyorum.
Bu herif hastalıklı.
Yuzumu ona çevirince, suratina sahte bir üzüntü yerleştiriyor ve
'Sana biri mi vurdu?' diyor
Oracıkta onu parçalamak istiyorum.
Bu lafi uzerine kalabalik daha da coşuyor ve 'Vur Vur' diye bagirmaya basliyorlar.
Edward yumrugunu sıkarak tekrar uzerime dogru geliyor ve ben kaçacak firsati bulamadan çeneme bir darbe indiriyor. Ve bir tane daha. Ve bir tane daha.. Tum bedenim acidan uyusmus halde yere yigiliyorum. Ringin zemini kanla kapli.
Kendimi kalkmaya zorlarken edward tepemde dikiliyor ve seytani bir gulumsemeyle bayilmadan once duydugum son sözleri söylüyor.
'Korkusuzlara hoşgeldin, uyumsuz.'
Bunun ardından görüşüm kararıyor.
أنت تقرأ
Silahlı Melekler | *ASKIYA ALINDI*
الأكشنDondurucu soğukta kara karşı ilerlerken, vücut ısısını arttırmak için ellerini ovuşturuyordu. Derin düşüncelere dalmıştı. Artık anlıyordu. O'nun kim olduğunu. O, onlardan biri değildi. Ama korkmuyordu. Aksine, onunla gurur duyuyor gibiydi. Artık a...
