Silahlı Melekler | *ASKIYA ALINDI*

Yeni Kız

Yazar Notu;

Herkese meraba öncelikle, 300+ okunma için hepinize çok teşekkür ederim. Gerçekten hikayemi okumaya değer bulacağınızı düşünmemiştim.

2 aydır yazamıyordum, bu yüzden özür dilemek istiyorum. Malum okul, kurs falan derken iyice yoğundum. Sonunda rahat bir nefes alabildim ve olabildiğince çok yazmaya çalışıyorum.

Tekrar hepinize çok teşekkür ederim :)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dehşet dolu gözlerle, birkaç saniye kizin düştüğü noktaya dalıyorum. Kimse fark etmemiş gibi duruyor. Bu insanların neyi var böyle? Hepsi çok donuk.. Sanki.. Sanki bu çok alışılmış bir şeymiş gibi duruyorlar ve hiçbir şey olmamış gibi kahkahalar atarak konuşuyorlar.

Bir tiksintiyle onlara bakıyorum ve vagondan dışarıyı seyrediyorum. Acaba gerçekten doğru seçimi mi yaptım? diye düşünmekten kendimi alı koyamıyorum.

Bu düşünceyle kafamı fazla meşgul etmiş olmalıyım ki, insanların yine teker teker vagonlardan atlamaya başladıklarını görüyorum.

Manyaklar, diye düşünürken fazla zamanım olmadığını hatırlıyorum. Son vagonda olduğum için öncelikle diğerlerinin atlamalarını izliyorum.

Sıra bana gelince, paniklemeye başlıyorum. Arkamdaki kız "hadi ama, atlamayı düşünüyor musun?" diye söylenerek önüme geçiyor ve atlamaya hazırlanıyor.

Tam onu izlerken beni de bileğimden tutarak kendisiyle birlikte vagondan atlamaya zorluyor. Ani bir adrenalinle nefesimi tutuyorum ve gözlerimi kapatıyorum.

Saatlermiş gibi gelen birkaç saniyeden sonra sertçe zemine çakılıyoruz. Kollarım kan içinde. Ne tür bir manyak böyle bir şey planlamış olabilir? diye düşünüp silkeleniyorum. Kendime geldiğimde kıza bakıyorum ve bir sinirle bağırıyorum

"AKLINI MI KAÇIRDIN SEN? KİM OLDUĞUNU SANIYORSUN? YA ÖLSEYDİK? YA BAŞARAMASAYDIK NOLUCAKTI?"

Kız histerik bir şekilde gülmeye başlıyor. Komik olan ne? diye düşünürken vagonda bana bakıp yere tüküren çocuk ve 'çetesini' görüyorum. Kıza bakıp, kahkahayı basıyorlar.

"Sorun nedir, Emilia? Yine aklını mı kaçırdın?" deyip sanki aralarindaki bir şakaymış gibi gülüşüyorlar ve kızla alay etmeye devam ediyorlar.

Emilia, onlara bakıyor ve ayağa kalkarken fısıldayarak küfür ediyor.

Onu süzüyorum, mükemmel parlaklıkta sarı saçları ve neşe saçan mavi gözleri var. Tüm kizlarin kiskanacagi turden biri. Okulundaki populer kizlardan biridir muhtemelen.

Ona bağırdığım için kötü hissediyorum ve ayağa fırlayıp yanına gidiyorum.

"Hey, gerçekten üzgünüm. Kafana takma. Dünya aptal insanlarla dolu." diyorum ve Emilia, kusursuz beyazlıktaki dişleriyle başını geriye atarak gülüyor. Gerçekten çok güzel, diye düşünmekten kendimi alı koyamıyorum. Yoksa kıskanıyor muyum?

"Biliyorum, nedense en aptalları da hep başımızda oluyor." diyor. Gülümsemekten kendimi alamıyorum.

"Hey, tam tanışma fırsatı bulamamıştık. Adım Emilia, ama sen beni muhtemelen 'deli' olarak tanıyorsundur. Trende diğer insanlara benim ne kadar kaçık biri olduğumu anlatıp durdular. Gerizekalılar."

"Adım Riley. Biraz fazla dalgın olduğum için duymadım sanırım. Hem duysam bile, böyle insanlardan duyduklarıma inanmayacak kadar deneyimliyim." diyorum.

"Memnun oldum, Riley. Seninle iyi arkadaş olacağımıza dair bir his var içimde" diyip koluma giriyor ve diğer topluluklardakilerin yanına doğru gidiyoruz.