Twisted Marriage (Published)

Chapter 23

CHAPTER 23

- ACE -

Nanigas ako.

Biglang sumakit 'yung puso ko. Takte, inaatake ako? May sakit ba ako sa puso? Wala naman ah.

Pero hindi naman ako kasing gross nitong si Raymer na kailangan pa talagang ibuga ang strawberry juice na iniinom niya sa harap ko. Buti hindi ako natalsikan. Kung hindi, baka nabatukan ko na ang isang 'to.

“I wish I am. And oh, by the way, before I completely leave your mansion... Jennifer told me Case has leukemia... A chronic type of leukemia. Just saying. Bye.”

Takte, parang wala lang kay Jimmy nung sinabi niya 'yun sa'kin ah. Eh parang bombang sumabog 'yun sa tenga ko eh.

Cassandra has leukemia.

A chronic type of leukemia.

JUST SAYING.

Bye.

“WHAT THE FUCK DUDE?” sabi nga ni Raymer pagkatapos ibuga ang iniinom.

Yeah, what the fuck. 'Yan lang ang unang naging reaksyon ko. I mean, how? Paanong magkakaleukemia si Cassandra? Hindi ko maintindihan?

She looks so young and healthy. Hindi ko naman pansin sa kanya na may iniinda siya? Wala rin naman siyang nasabi sa akin? Is that why I saw her taking meds? Na sabi niya eh vitamins lang daw?

Why does she have to keep it from me?

I'm her husband, for Pete's sake!

Well, okay. I admit. I'm not a very good husband to her. But still... that doesn't change the fact na mag-asawa kami. And ang mag-asawa, hindi naglilihiman.

Okay, I admit again... hindi nga kami ordinaryong mag-asawa. But... UGH!

Stressful dre.

Napatingin lang ako kay Raymer after niyang mag-curse.

“Yeah, what the fuck. So now I have a sick wife, huh?” sabi ko na lang.

“A very sick wife Ace... Tss. Malala na 'to. I never thought na may ganito pala si Cassandra pare. If only I knew...”

If only he knew... Then what? Anong gagawin niya?

Tiningnan ko lang siya dahil ayaw gumana ng utak ko ngayon. Si Cassandra, may leukemia eh. Tapos... comatose pa raw siya ngayon. Shit man.

Kailan ba ako titigilan ni Cassandra sa mga pasakit niya sa ulo ko?

Siya kadalasan ang source ng pagkamainitin ng ulo ko eh.

Gaga talaga ang babaeng 'yun. Hindi nag-iingat! Iingatan na nga lang ang sarili niya, hindi pa nagawa!

Raymer sighed. “Wala pre. Hindi na lang sana kita tinolerate sa mga pananakit mo sa kanya.” simpleng sagot niya.

Ha.

As if naman mapipigilan nga niya ako kung sakali? Ewan, kapag talaga nakakagawa ng kagagahan si Cassandra, hindi ko mapigilang makapanakit eh. Parang may nag-uudyok sa akin para saktan siya.

Pero siguro nga, kung nalaman ko lang ng mas maaga, napigilan ko na rin siguro ang sarili ko. Hindi ko na siguro siya sinaktan. Pinagsalitaan ko na lang siguro siya ng masasamang salita. After all, galit pa rin naman talaga ako sa kanya eh.

Pero, man. Na-g-guilty ako ngayon. Parang... feeling ko kasalanan ko kung bakit nagkaganito si Cassandra ngayon. Kahit kung tutuusin eh hindi naman.