Insist On Love [ChanBaek/BaekYeol]

Z20. SORRY

20. SORRY

​မြန္​းတည္​့လုလု အခ်ိန္​တြင္ ​ဧည္​့ခန္​းထဲတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ လူ​ေလး​ေယာက္​... အျပင္​က ​ေန​႐ွိန္​​ေၾကာင္​့ပဲလား၊ အခန္​းအပူခ်ိန္​က ျမင္​့မား​ေန​တာ​ေၾကာင္​့ပဲလား မသိ၊ ​​လူ​ေလး​ေယာက္​အနက္​ ငယ္​ရြယ္​ပံုရတဲ့ ​ေကာင္​​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ ကိုယ္​​နဲ႔မ်က္​ႏွာထက္​မွာ ​ေခြၽးစက္​အခ်ိဳ႕စို႔လ်က္​...

မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ထိုင္​​ေနၾကတာမွာ ​ေကာင္​​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​က ​က်န္​ႏွစ္​​ေယာက္​နဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ရဲၾကပံုမ​ေပၚ။ သူတို႔​ေ႐ွ႕က ​ေျခခ်ိတ္​ကာထိုင္​​ေနတဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္​သန္​႔သန္​႔နဲ႔ တစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ ​ေဘးက ဆိုဖာ​ေပၚမွာ ထိုင္​​ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္​​ေယာက္​က ​ေကာင္​​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​လံုးကို အၾကည္​့စူးစူး​ေတြ ပစ္​ခြင္​း​ေနသည္​။

"အဟမ္​း..."

​ေခ်ာင္​းဟန္​႔လိုက္​တာက ​ေကာင္​​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ထဲက အရပ္​႐ွည္​ပံုရတဲ့ တစ္​​ေယာက္။ သူ႔အသံ​ေၾကာင္​့ လူႀကီး​​ေတြ သတိဝင္​လာပံုရကာ တစ္​​ေယာက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​ ​ၾကည္​့လိုက္​ၾကသည္​။

"ငါတို႔​ေျပာစရာ႐ွိတာ ​ေျပာၾကတာ​ေပါ့။"

Siwon က ​ေျပာလိုက္​ကာ ခ်ိတ္​ထား​ေသာေျခကို ျဖ်ဳတ္​ခ်လိုက္​သည္​။ ​​Chan Yeol က​ေတာ့ အသက္​ကို႐ွိဳက္​႐ွဴလိုက္​ကာ ​ေဘးက Baek Hyun ရဲ႕ လက္​ကို လွမ္​းကိုင္​လိုက္​သည္​။ ဒီလိုလုပ္​လိုက္​လို႔ သူတို႔အ​ေဖ​ေတြ တစ္​ခ်က္​ အၾကည္​့​ေတြ စူးသြားျပန္​တာ သတိထား​မိ​ေပမဲ့ မတတ္​ႏိုင္​၊ Baek Hyun က ​ေၾကာက္​​ေနၿပီ​ေလ။

"မင္​းတို႔က... မိတ္​​ေဆြ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြ သက္​သက္​ပဲလား..."

"မဟုတ္​ပါဘူး။"

"ဟုတ္​ပါတယ္​..."

Park ၏ လမ္​းဖြင္​့​ေပးတဲ့ စကားကို Chan Yeol က အျပတ္​ျငင္း​လိုက္​​ေပမဲ့ Baek Hyun က​ေတာ့ ခပ္​တိုးတိုး လိမ္​႐ွာသည္​။ Chan Yeol သူ႔လက္​ကို သတိ​ေပးသလို ခပ္​တင္​းတင္​း ဆုပ္​ထားလိုက္​၏။

"ငါထပ္​​ေမးမယ္​... မင္​းတို႔က သူငယ္​ခ်င္​းသက္​သက္​ပဲလား..."