let me go!

altijd veilig gevoeld.

ik loop om 3 uur s'middags door de stad heen voor mijn verjaardag, deze week ben ik 15 jaar geworden. lekker door de stad heen waggelen, kijken naar leuke dingen die ik kan kopen van mijn geld van mijn verjaardag. ik had 100 euro bij elkaar gekregen. ik kocht wat leuke kleren en schoenen. daarna ging ik naar huis om mijn huiswerk maken en mijn boeken klaar te leggen voor morgen. ik dacht bij mezelf: morgen lekker die nieuwe kleren aan. wat zullen ze zeggen op school? ik ging rond 9 uur in mijn bed liggen want ik was kapot van vandaag, ik had veel gedaan. binnen 5 minuten lag ik te slapen.

de volgende dag werd ik om 7 uur gewekt door mijn moeder en ze zij, 'wakker worden je hebt je verslapen!!'. ik kwam slaperig mijn bed uit. heb mijn kleren aangetrokken, ging eten, en dan supersnel naar school. eenmaal op school moest ik een aantekening halen omdat ik te laat was. en daarna ging ik de klas in, ik was al niet zo'n populaire bij ons in de klas. dus ik kwam binnen en iedereen gilde, te laat!!! ik dacht bij mezelf: wat een kleuters, en ik ging zitten op een stoel. 8 lessen later kon ik weer naar huis. ik had vandaag niet zo veel gedaan, alleen een beetje zitten in de klas en gepraat over het nieuws.
want over 3 dagen is het vakantie, de wintervakantie. dat is 2 weken vrij in plaats van de herfstvakantie.
mijn moeder is even het huis uit om boodschappen te doen. dus ik was alleen want mijn vader is 2 jaar naar een ander land voor zijn werk. en ik heb geen broers of zussen. lekker rustig... even later kwam mijn moeder terug. zal ik helpen? vroeg ik tegen haar terwijl ik opstond van de bank. ;'nee hoor het is maar een beetje maar wel bedankt.' en ik kreeg een kus op mijn wang.
ze vroeg of ik het leuk had gehad op school. ja hoor en... oja ik heb geen huiswerk voor het weekend zei ik. want het was vrijdag vandaag, mooizo,zij mijn moeder. even later zaten we aan tafel om te eten. we aten lekker frietjes met een frikandellen. ik ging dit keer met mijn vrienden skypen, na het eten , een vreemdeling op een spel vroeg om te gaan skypen. hij woonde ook in Nederland dus het was niet moeilijk om hem beter te leren kennen. op zijn profiel stond dat hij een 16 jarige jongen was die veel van spellen hield net zoals mij. ik dacht zou het kunnen dat hij hier in de buurt woont? ik was eigenwijs en vroeg waar hij woonde. aan de andere kant van het gesprek hoorde ik een raar soort gesmoes. heet leek erop of hij zocht waar ik woonde. misschien is het wel een moordenaar! dacht ik bij mezelf dus ik klikte hem snel weg en blokkeerde hem. en ik ging naar mijn moeder toe om alles te vertellen wat er is gebeurd. 'goed zo, dat je hem weggeklikt hebt hij kan je zo pakken en meenemen' zegt mijn moeder. 'er zijn genoeg gekken op deze wereld, je moet ook nooit met iemand meegaan die je niet kent.' ik luisterde aandachtig naar haar want wie wil nou opgepakt woorden door iemand die je later dan vermoord? met die gedachte in mijn achterhoofd ging ik slapen.ik kon vannacht niet slapen, ik dacht de hele nacht aan die ene vent die me op skype had uitgenodigd. op school was ik super moe, ik haatte mezelf omdat ik hem had uitgenodigd. die gedachte bleef een week in mijn hoofd. ik kon het er niet uitgooien.

na die week dacht ik er niet meer aan, ik dacht dat ik veilig was. in mijn eigen huis, eigen stad. want bijna iedereen was vrienden met me. mijn moeder liep naar me toe en zei:'schat, we gaan verhuizen'. ik zei : NEE dat kan niet!! de haat gierde door mijn lijf en ik vroeg: waar gaan we dan wonen? ze zei helemaal niks en liep weg. ik ging huilend van woede naar mijn kamer. ik dacht in mezelf: waar dan? hoe ziet het eruit? is het afgelegen? het laatste hoopte ik niet vergeleken met die man die ik toen op skype heb leren kennen. ik was nog steeds bang voor hem. en aan mijn vader kan ik het niet vragen, want hij is 2 jaar weg. ik lag tot laat in de avond rond 11 uur alleen maar vragen te stellen in mezelf. hoe zal het daar zijn? hoe zal ik me er thuis gaan voelen? hoe ziet die stad er dan uit? ik bleef tot half 1 in de nacht vragen bedenken. uiteindelijk ging ik slapen, niet omdat ik dat wilde... maar omdat ik moe was van alles wat er is gebeurd vandaag. 

het is zaterdag rond 7 uur in de ochtend, er is sneeuw gevallen. en alles is nog donker. maar toch is het licht door de sneeuw. ik ging naar buiten, want ik moest sneeuw weghalen. tot aan de parkeerplaats. er stond een auto die hier niet hoorde. een zwarte auto. de buren zouden wel weer en nieuwe auto hebben gekocht. ik liep naar binnen om wat lekkere warme soep te maken. op dat moment ging de deurbel ik deed open en een man stapte in de deuropening. hij keek me alleen raar aan en zei niks. en toen zei hij: eehhh ik denk dat ik verkeerd zit. het was toch voor een camera?? ik dacht in mezelf: zou dat die man zijn geweest van skype? en ik zei tegen de man:een camera? hij keek me nog eens aan. ik hoopte dat ik hem nooit meer hoefde te zien. ik liep de kamer in en ik zag de zwarte auto op de parkeerplaats wegrijden. ik wist niet wat ik van moest vinden. eng? raar? ik keek naar het kenteken ik zag alleen een nummer 6, meer kon ik niet onthouden en zien van de donkere omgeving. mijn moeder riep me en ik liep naar haar toe. ze vroeg: 'wie dat was aan de deur?' ik loog tegen haar dat het een collecteur was.

ik zag dozen met spullen rondgaan in huis. vandaag is het de dag dat we gaan verhuizen. ik wist niet waar we heen gingen. ze hadden een vrachtwagen gehuurd die de dozen mee kon nemen in een keer. nadat alle dozen ingeladen waren uit ons huis, reed de vrachtwagen weg naar ons nieuwe huis.