“kaya nga sabihin mo baka nga matulungan kita”
“the girls that I was talking about awhile ago? Yung bestfriend ko? Haist! Hindi ko alam kung bakit ako naging ganun sa kanya kagabi, siguro sobrang hindi lang talaga maganda ang pag-uusap namin ni dad! Alam mo na hindi parin kami ok! Kaya siguro sya ang napanbuntungan ko ng galit”
“yung babae? Kaibigan mo? Na kalaulan eh naging bestfriend mo, at worst eh naging ina ng anak mo? Haha iba ka talaga”
“tama ka!”
Si Daniel sabay napakamot ng ulo
“ganito! Suyuin mo! Dude! Ikaw ang lalake, ikaw ang may kasalanan mahal mo ba itong babaeng ito?”
“hindi ko sya mahal! Romantically ah? Pero mahal ko sya dahil sya ang ina ng anak ko, yung mahal na pangkaibigan lang hanggang doon lang ang level ng pagmamahal ko sa kanya more on concern than love”
“hirap noon! Gago ka talaga, paano ka napasok sa ganitong sitwasyon”
“pareho naming itong ginusto, mahirap eexplain pero nandito na eh!”
“why don’t you try to make her ligaw, what I mean just like this”
Sabi pa ng kaibigan ni Daniel sa kanya
…………………………………….
Sa bahay nila Kath
“kath! Andyan si Daniel, dala si lucho”
Sabi pa ng mama ko sa akin
Lumabas ako para harapin si Daniel
“hindi mo kayang alagaan ang anak ko? Kaya ibinabalik mo na sya sa akin?”
Pagmamaldita ko pa sa kanya
“naririnig tayo ng bata! Ok? Hindi! Ano bang pinagsasabi mo? Namimiss ka lang ng bata, that’s why dinala ko sya dito, yun lang”
“eh pwede mo naman syang ipadala sa driver mo, o kaya sa mommy mo bakit kelangan ikaw pa? para ano? Makapag-usap tayo? Well Daniel hindi pa ako handing kausapin ka”
FWB 26: USMILE
Magsimula sa umpisa
