Just one night

~ Just one night ~ Hoofdstuk 3

What are you doing?!

"Ik vind van niet hoor, rood staat je dus echt veel beter." Chris snuift verontwaardigd.

Ik schud mijn hoofd. "Nee, blauw!"

Terwijl we discussiëren over wat mij beter staat duw ik de deur van het appartement open. 

"Jij hebt dus echt geen smaak.." Hij schudt afkeurend zijn hoofd. 

Ik strijk over mijn sweater. "Ik vind deze trui anders heel erg lekker zitten.." 

Ik loop achteruit het appartement binnen, als ik me omdraai kijk ik recht in de gezichten van vier tieners die op de bank hangen.

Als mijn ogen de blik van de jongen kruizen die ik vandaag al eerder had ontmoet, word ik rood. Wat is er mis met je Fleur?

Chris stoot mijn schouder aan en geeft me een klein duwtje richting de andere mensen. Ik loop zo zeker mogelijk op ze af en probeer me niet zo veel te focussen op mijn trillerige benen.

"Hoi, ik ben dus Fleur." Terwijl ik mijn hand uitsteek staan de meisjes op en omhelzen ze me. Onwennig sla ik mijn armen om ze heen, en zit ik vast in een akward groepsknuffel. Na een paar seconden probeer ik me te bevrijden uit de armen van de meisjes, maar ze zijn verrassend sterk. 

Chris schraapte zijn keel. "Mij kennen jullie al." 

Meteen laten ze me los en kijken Chris van top tot teen aan. Thank god, eindelijk lucht.

De jongens staan op en geven hem een soort van highfive body shake. 

Nadat de jongens elkaar begroet hebben lopen ze naar mij toe. Ik glimlach onzeker en wil mijn hand weer uitsteken, maar ook deze jongen geeft mij een knuffel, daarna volgt jongen nummer twee zijn voorbeeld. 

Ik lach maar een beetje en wens dat het minder awkward was, zo'n eerste ontmoeting. Ik bedoel maar, waarom moet het zo gaan? Je kunt toch ook al gewoon alles van diegene weten? Stop, Fleur, nu beschrijf je een stalker.

Ik laat me rustig zakken op de bank, en staar naar het geruite motiefje. Het blijft stil, en ik vraag me af of andere mensen dit ook vervelend vinden, of dat ik me gewoon aan stel.

Ik trek mijn benen op en doe alsof ik geïnteresseerd ben in het programma wat op staat. Ik probeer het eerst nog te volgen, maar na een minuut of twee geef ik het op. Televisie kijken is nooit mijn sterkste punt geweest. 

Als het eindelijk afgelopen is, zie ik dat dé jongen naar de keuken loopt. Ik wacht een paar minuutjes, en loop dan ook naar de keuken. "Moet ik helpen met koken?" vraag ik. 

De jongen kijkt verrast op. "Het is mijn beurt om te koken, maar je mag best helpen als je wilt?" 

Ik knik en loop achter hem aan. Ik krijg een pak spaghetti in mijn armen gedrukt en loop naar de het fornuis. De pan met water staat al klaar. Ik wil net de spaghetti erin gooien, als ik tegengehouden word. 

"Weet je dat niet dat je eerst het water moet laten koken voordat je er spaghetti bij gooit?" Hij kijkt me met een vermakelijke blik aan.

Ik word rood. "Natuurlijk wel.." stotter ik. Hoofdschuddend pakt hij de spaghetti uit mijn handen en weegt het af. "Je hebt je nog niet eens voorgesteld, dus hoe heet je?" vraag ik dan een beetje beledigd om het feit dat hij zich zo arrogant gedraagt. 

"Bert." zegt hij zonder op te kijken. Ik trek mijn wenkbrauw op, at had ik niet verwacht.. Hij kijkt omhoog schiet in de lach om mijn uit het veld geslagen uitdrukking. "Mijn naam is Blake." Ik knik dom en draai me meteen om, zodat hij mijn rode gezicht niet kan zien.

Serieus, wat is er mis met je Fleur?

Als het water kookt, doet hij de afgewogen spaghetti in de pan. Daarna geeft hij een pak bloem aan. Ik kijk er naar en vraag me af waarom hij me in hemelsnaam een pak bloem geeft. 

Hij lijkt niet op te kijken van mijn verbaasde gezicht. "Je kan echt niet koken he?" 

"Nee, eigenlijk niet.."

Hij pakt de bloem weer uit mijn handen. "We gaan een saus op bloem basis maken," grinnikend voegt hij eraan toe: "maar ik denk dat jij beter de groenten kunt gaan schillen."

Ik werp hem een 'kijk uit wat je zegt, want ik ben een getrainde taekwondo zwarte band bezitter-blik'.

Hij loopt alleen maar hoofdschuddend naar de koelkast. Mijn blik valt op een spons. Ik krijg de onbedwingbare neiging om hem naar zijn hoofd te gooien, maar besluit dan dat het misschien niet al te handig is om naar iemand die je pas een paar uur kent een spons te gooien. Ik bedoel maar even, dat stellen ze niet allemaal op prijs. Maar ach, ik zou fleur niet zijn als ik het niet zou doen, niet waar? In drie seconden hou ik hem onder de kraan, en maak me klaar voor de aanval.

"Fleur was het toch? Kijk uit, want een spons gaat je niet redden." Hij draait zich om en komt aanlopen met een natte theedoek.

Wat? Hoe wist hij dat ik een spons in mijn handen had, en hoe komt hij aan die theedoek? Ondertussen komt hij steeds dichterbij en laat hij de theedoek een keer klappen in de lucht. 

Ik haal mijn schouders op en gooi de spons vol in zijn gezicht. 

"Wat nou met je: Een spons gaat je niet redden." lach ik.

Hij schudt met zijn hoofd, en komt met een grijns op z'n gezicht op me afgelopen. Ik probeer me zo klein mogelijk te maken zodat hij me niet zo nat kan maken, maar helaas klopte mijn theorie niet..

Hij wringt de theedoek boven mij uit. Gillend probeer ik weg te komen, alleen jammer voor mij, ren ik te snel weg. Mijn ene voet komt op de andere en ik val naar voren.

Tijdens mijn val probeer ik me vast te pakken aan het aanrecht, maar dat zorgt ervoor dat ik het pak bloem mee trek in mijn val. 

Met een klap val ik op de grond, en het pak bloem scheurt open. Wit van het meel sta ik kuchend op. 

Hij ligt dubbel van het lachen over het aanrecht heen gebogen. Ik kijk hem nogal beduusd aan, maar als ik het opengescheurde pak zie liggen, met nog een restje bloem, krijg ik een grijns op mijn gezicht. Snel pak ik de bloem, loop ik naar hem toe en gooi ik de rest van de inhoud over hem heen.

"What the.." schreeuwt hij.

De deur zwaait open en jongen nummer twee, loopt naar binnen.

"Zijn jullie een kat aan het vermoorden of zo?!" Hij schiet hij in de lach als hij ons zo ziet staan, en loopt hij hoofdschuddend weg. "Guys, kom eens kijken!"

Fijn.. Geen recht op privacy?

Als Chris binnen komt lopen, kijkt hij me met open mond aan. "Wat heb je gedaan Fleur?!"

_______________

Ik weet echt niet wat er met me is, maar ik vind het zo leuk om aan dit boek te werken. Ook ben ik volop bezig met het herschrijven van "Undercover as a criminal". Beetje wattpad verslaafd dus :').