20. Bölüm: "Panik Yapmayın"

11.6K 411 49
                                    


Mültimedya: Çağdaş Akay - Rüya Ateş - Arda Çetin

Neyse bari Selim'i arıyım.

Çalıyor... çalıyor... çalıyor...

Dıt... dıt... dıt...

Bu da açmadı. Acaba kötü bir şey mi var. İçime bir kurt düştü açıkcası.

En son çare Arda'yı aramaktı. Arayacaktım artık.

Numarayı tuşladım ve beklemeye başladım.

'Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor...'

Ne demek ulaşılamıyor.

Rüzgar'ın yanına giderek dürttüm.

"Rüzgar kalk." dedim."Efendim yenge." dediğinde "Kalksana." dedim. Gözünü yarım açarak "Bir sorun mu var." dedi."Arda ya ulaşmıyorum." Dediğimde
"Elif'i ara" Dedi. "Ay ben bunu nasıl düşünemedim acaba. Aradım herhalde onlarda açmıyor." dedim.
"Şarjları bitmiştir yada duymuyorlardır. Falan filan. Korkma." dediğinde rahatlığa bak diye söylendim.

Ya ne demek korkma ya. Of of.

Tekrar yerime geçtim ve düşünmeye başladım bence de panik yapmaya gerek yoktu. Of ya varsa.

Cebimde titreyen telefonu hissetmemle bir umut telefonu açtım. Ekranda yazan isme bakmamıştım bile.

"Efendim." dedim."Rüya." dediğinde sesi tanıdık gelmişti.
"Umut sen misin?" dediğimde
"Evet benim güzellik tatil nasıl?" dedi. "Berbat." dediğimde
"Ters bir durum mu var?"
Dertleşmeye ihtiyacım vardı hem de çok bende her şeyi anlattım Umut'a.

İki saattir telefonda konuşuyorduk ve şarjımın bitmesiyle konuşmada bitmişti.

UMUT'DAN...

Rüya'nın anlattıklarına epey canım sıkılmıştı. Babamlar Arda ve ailesine ne kadar zarar vermeye çalışsada benim hiç bir suçum yoktu. Babam dan zaten nefret ediyordum.

"Kaan." dedim içtiğim sigaranın dumanını üflerken.
"Söyle kanka." dediğinde "Çağdaş Akay. Araştır bul." dedim."Tamam oldu bil." diyerek odadan çıktı.

Kaan gittikten sonra bende arabama binerek Rüyaların evine gittim. Rüya yarım saate geliriz demişti telefon kapanmadan önce.

Rüyalara vardığımda daha 15 olmuştu. Arabamda beklemeye başladım.

Telefonumun çalmasıyla telefonu açtım.

"Alo." dedim. Enes"Kardeşim." dedğinde "Efendim Enes." dedim. "Adamı bulduk." dediğinde "Paketleyin." Dedim. "Depoya mı?" dediğinde "Evet." dedim. Telefonu kapatırken Enesin "Tamam." dediğini duydum.

O şerefsizi bulmaları çok iyi oldu. Belki bu sayede bende Arda ve çetesi ile arkadaş olabilirdim.

Eee sonuçta bana borçlular.

Etrafta göz gezdirirken kapıdan giren kalabalıkla araban indim ve onlara doğru yürümeye başladım. Beni ilk farkeden Rüya, Mert ve Burçak olmuştu.

Rüya şaşkın gözlerle bana bakarken diğerlerinin de öyle baktığını fark etmiştim.

Kaşları çatılan Rüzgar'a bakarak "Sakin olun. Konuşmamız lazım." dedim.

MAFYANIN ESİRİ Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon