Η αρχή του τέλους {GW15}

Επίλογος

Το υπολοιπο της ωρας κυλησε χαλαρα θα ελεγα... Στην monopoly κερδισε ο Lukas αφου κιολας δεν εκανε και σωστα τις μεταφρασεις στα παιδια για να χασουν με αποτελεσμα να γελαω απο μεσα μου με ολους τους. Το επομενο πρωι με βρηκε μονη μου στο κρεβατι. Σηκωθηκα και εκανα ενα ντουζ. Ξανα αναλογιστηκα ολα τα γεγονοτα που ειχαν συμβει τωρα τελευταια στην ζωη μου και ενιωθα οτι εκανα σε ολα λαθος. Οτι σε ολα εφταιγα εγω. Σε ολα. Και για ολα. Βγηκα απο το μπανιο και ντυθηκα. Βγηκα εξω στο σαλονι και στην κουζιαν και οι μισοι τρωγανε και οι αλλοι μισοι βλεπαν τηλεοραση. Παρολο που ηταν στα Ιταλικα... Φαντασου ποσο βαριοντουσαν.

"Μερααα" ειπα και γυρισαν ολοι να με κοιταξουν. Η Αντα με τον Νικο και τον Αλεξη τρωγαν ομελετα ενω ο Lukas με τον Σωτηρη και τον Μιχαλη βλεπαν τηλεοραση. Πρωτα εκανα σταση στην κουζινα.

"Καλημερα λεω"

"Μμ σορι δεν ακουστηκες" ειπε ο Αλεξης.

"Μαιρουλα θες ομελετα;" ειπε η Αντα.

"Ωχ ποιος την εφτιαξε;"

"Εγω αγαπουλιιινη!!!!" μου ειπε ο Νικος με ψευτο-γκεη φωνη.

"Χμμμ ευχαριστω δεν θα παρω!" του ειπα και τυ εβγαλα κοροιδευτηκα την γλωσσα. Πηγα προς το σαλονι και καθησα στον καναπε με τον Lukas.

"Che cosa vediamo?"

"Pff non so, io dormiro!" μου ειπε με παραπονο ο Lukas και ξαναεκλεισε τα ματια του.

"Παιδια τι βλεπετε;"

"Ναι ρωτησες τωρα τους αριστους γνωστες της Ιταλικης γλωσσας μπραβο!" ειπε ο Μιχαλης οπως τον "παλιο καλο καιρο" και ο Σωτηρης ξεκαρδιστηκε.

"Τι φαση με εσας;" ρωτησα με την απορια φανερα ζωγραφισμενη στο προσωπο μου. Εκεινη την ωρα πεταχτηκε η Αντα.

"Παιδια ψηνεστε για ψωνια;"

"Ναι μου λειπουν κατι σουτιεν μωρε και θεκω να παρω ενα με λουλουδακια που ειδα χθες!" ειπε ο Νικος που εμφανιστηκε απο το πουθενα παλι με αυτη την ψευτο-γκεη φωνη του.

"Ααωω αγαπουλα εχω εγω να σου δωσω!" ειπε ο Μιχαλης παλι οπως "τον παλιο καλο καιρο". Τι παιζει σημερα και ειμαστε ολοι οπως τοτε και ειναι ολα μια χαρα και ροδινα; Ποσο καιρο κοιμηθηκα;

"Εεεμμ Αντα να σου πω;" Της ειπα και εκεινη μου εγνεψε καταφατικα. Πηγαμε μεσα στο δωματιο μου και απλωθηκε σε οοολο το κρεβατι.

"Τι εγινε;"

"Γιατι ειμαστε οπως παλια; Ξες ολα καλα ολα ροδινα εμεις μιλαμε σαν κολλητη ο Σωτηρης γελαει με τα αστεια του Μιχαλη και γενικα ολα εχουν την θεση που θελαμε να εχουν;"