Η αρχή του τέλους {GW15}

Κεφάλαιο 16

"Εμ συγνωμη... ποιος ειναι;"

"Εμ συγνωμη... ο Μιχαλης;"

"Τι εννοεις ο Μιχαλης; Ο Μιχαλης πεθανε."

"Αμα ειχε πεθανει δεν θα σου μικαγε τωρα στο τηλεφωνο."

"Μα πως αφου-"

"Πριν λιγο σου ειπα. Δεν πηγαμε με αυτη την πτηση."

"Και τωρα που ειστε;"

"Αθηνα κανονικα."

"Ενταξει. Καλα να περασετε. Παω να το πω στα παιδια γιατι μου εχπυν κανει το σαλονι λιμνη. Καληνυχτα..."

"Καληνυχτα principessa" ειπε και το εκλεισα. Δεν του το εδειξα στο τηλεφωνο αλλα το τι ανακουφηση και το ποσο ευτιχισμενη και χαρουμενη ειμαι που δεν μπηκαν σε αυτο το αεροπλανο δεν λεγετε. Αμεσως σηκωθηκα και πηγα με ενα τεραστιο χαμογελο στα παιδια.

"Παιδια, δεν πεθαναν!"

"Τι εννοεις;" Ειπε ο Νικος κοκκινος απο το κλαμα ενω η Αντα σε παρομοια κατασταση με κοιταγε με ενα ενιγματικο υφος ενω στον Lukas θα εκανα μετα την μεταφραση.

"Με πηρε τηλεφωνο ο Μιχαλης. Δεν ξερω απο ποιου το κινητο και μου ειπε οτι επειδη καθυστερισανε πηγανε με την επομενη πτηση."

"ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ;;" ειπε η Αντα και πεταχτηκε απο τον καναπε με ενα χαμογελο.

"Οχι αληθεια σου λεω!"

"Πωω τι κωλοφαρδια και αυτη" ειπε ο Νικος και ξεφυσυηε.

"Em ragazzi?" ειπε ο Lukas μπερδεμενος. Και με το δικιο του. Αφου του εξηγησα και αυτου πηγαμε στα δωματια μας με ενα τεραστιο χαμογελο στο προσωπο μας.

~~

"Maria"

"Hmm"

"Maria"

"Che cosa vuoi?"

"Svegliati!"

"Ma perchè Lukas?"

"Pf bene me ne vado!"

~~

"Δεν ξυπναει ρε παιδια δεν θελει." ( η συζητηση γινεται στα αγγλικα )

"Πω ρε γαμωτο δεν γινεται να φυγουμε τοσες μερες νωριτερα και να μην την αποχαιρετισουμε!"

"Το ξερω Αντα αλλα πηγα και δεν σηκωνετε!"

"Αντα πηγαινε εσυ!"

"Οχι ρε Νικο εσυ γιατι με εμενα νευριαζει!"

"Καλα."

~~

"Μαιρη"

"Τι παλι ρε Lukas?"

"Ο Νικος ειμαι"