Η αρχή του τέλους {GW15}

Κεφάλαιο 8

Γυρισαμε σπιτι απογοητευμενες και κουρασμενες απο το παιχνιδι που παιζει μαζι μας η ζωη.

"Μαιρη καλυτερα να φευγω εγω τωρα... Παω να ξεκουραστω λιγακι..."

"Ναι Αντουλα μου πηγαινε να ηρεμισεις... Δεν το βλεπω να σταθουμε ποτε τυχερες εμεις..."

"Καληνυχτα..." Πριν προλαβω να απαντησω εκλεισε την πορτα.

Με τον Μιχαλη εχω να μιλησω απο χθες το πρωι που εμαθα για την κρυφη σχεση που ειχε εδω και 2 μηνες. Και προφανως, επειδη ειναι ο Μιχαλης, δεν ειχε παρει ουτε ενα τηλεφωνο.

Ξυπνωντας απο τις σκεψεις μου για τον Μιχαλη αποφασισα να παρω τηλεφωνο την μαμα μου για να ξεχαστω για λιγο.

~~

"Mamma!"

"Maria! Quanto tempo dobbiamo parlare?"

"Mamma dispiace, ma non ho avuto il tempo!"

...

~~

Μετα απο κανενα 20λεπτο σταματησαμε να μιλαμε. Οση ωρα μιλαγαμε βεβαια πηρα μια μεγαλη αποφαση. Βλεπετε εγω το καλοκαιρι δεν θελω να πηγαινω στην Ιταλια γιατι το ελληνικο καλοκαιρι ειναι μαγευτικο και θελω να το εκμεταλευομαι. Αλλα ετσι οπως μου τα χει φερει η ζωη... Θα μετακομοιζα μονιμα στην Ιταλια με το που εκλειναν σχολεια για Πανελληνιες και οχι τον Σεπτεμβριο οπως προγραμματιζα. Αυτο σημαινει οτι σε 3 εβδομαδες... Arrivederci Grecia!

~~

Το πρωι ξυπνησα τελειως ταλαιπωρημενη. Δεν ειχα ορεξη για τιποτα. Σκεφτηκα να μην παω και σχολειο αλλα επρεπε και να εξηγησω στον Σωτηρη γιατι ημουν εξαφανισμενη χθες. Οταν πηρα το κινητο μου στα χερια μου ειδα ενα μυνημα. Επειδη βαριομουν δεν μπηκα στον κοπο να δω ποιος το ειχε στειλει και πατησα να το δω κατευθειαν.

*Καλημερα. Ελα απο το σπιτι μου σημερα το πρωι. Οχι οπως χθες που μας εγραψες. Θελω να σου πω.
-Μιχαλης*

Πω τι τον επιασε πρωινιατικα; Εστειλα ενα απλο "Κ" και ξεκινησα να ετοιμαζομαι. Για σερα ειχα διαλεξει ενα σκουρο μπλε τζιν παντελονι καμπανα και μια κοντη κοντομανικη λευκη μπλουσα. Τα μαλλια τα επιασα σε μια αλογοουρα και βαφτηκα σχετικα ελαφρα. Eye liner, mascara, και ενα matte κραγιον της Mac σε αποχρωση βισυνη.

Χτυπησα το κουδουνι του Μιχαλη. Την πορτα την ανοιξε η Ειρηνη. Μαλλον δεν χωρισαν τελικα αυτοι οι δυο.

"Καλημερα..." Μου ειπε καπως αμηχανα λες και ειχε διαπραξει εγκλημα.

"Καλημερα γλυκουλα!" Της ειπα και μου εκανε νευμα να περασω.