Η αρχή του τέλους {GW15}

Κεφάλαιο 18

Ειχε δικιο η Monica? Επρεπε να δωσω μια ευκαιρια στον Μιχαλη? Επρεπε να ρισκαρω στην ζωη μου? Η απαντηση ηταν σε ολα ναι.

"Μαλλον εχεις δικιο."

"Παντα εχω δικιο!" ειπε και με κοιταξε σε στυλ "duh?"

Δεν απαντησα και εβγαλα το κινητο μου να βγαλω μια φωτογραφια το Κωλοσσαιο. Η θεα μας απο εκει που καθομασταν ηταν υπεροχη και αυτο μου προφερε και μια καταπληκτικη φωτογραφια. Καθως εκλεινα το κινητο μου προσεξα την ωρα. 17:45. Ω γαμωτο!

"Τι εγινε παιδι μου και κοιτας ετσι?"

"Η ωρα."

"Ναι τι εχει η ωρα?"

"Σε ενα τεταρτο εχω ραντεβου με τον τυπα απο χθες στο μπαρ... Ειχαμε πει στις 6 σε αυτην την εισοδο!"

"Ενταξει μην αγχωνεσαι τουλαχιστον ειμαστε κοντα! Αντε πηγαινε τωρα!"

"Μισο λεπτο να βγαλω λεφτα!"

"Μην εισαι ηλιθια εναν espresso πηρες! Αντε τρεχα!"

"Ευχαριστω!" ειπα και αρχισα να τρεχω. Μα καλα ομως εμενα απο που κι ως που με νοιαζει να μην αργησω?

Εφτασα πεντε λεπτα νωριτερα και καθησα να περιμενω στο σημειο που μου ειψχε δειξει χθες.

Μετα απο πεντε λεπτα τον ειδα να με ψαχνει στον κοσμο. Ε και επειδη εφτασε στην ωρα του ειπα να του κανω την χαρη και να τον βοηθησω λιγο με το ψαξιμο πηγαινοντας διπλα του.

"Στην ωρα σου βλεπω..."

"Παντα εγω μικρη ειμαι στην ωρα μου!"

"Δεν θα σχολιασω το μικρη..."

"Λοιπον τι λες... Παμε να σε ξεναγησω στην Αιωνια Πολη?"

"Δεν με ακους που μιλαω ιταλικα?"

"Ναι..."

"Δεν με ειδες χθες που δουλευα σε bar εδω?... Στην Ρωμη?"

"Ναι..."

"Τοτε που θα με ξεναγησεις στην πολυ μου?"

"Απλα... Προχθες... Ή οποτε ειχες παει τελος παντων... Σε ειδα να βγαινεις απο εκεινο το πανεπιστημιο... Ε και επειδη δεν σε ειχα ξανα δει πηγα να ρωτησω τον μπαμπα μου που ειναι διευθηντης τι εκανες εκει... Αν ησουν καινουργια η τιποτα τετοιο... Βλεπεις ολοκληρο μου το ονομα ειναι Piero Rossi... Και μου ειπε οτι ησουν Ελλαδα τοσα χρονια και τα σχετικα..."

"Ενταξει..."

"Αν ηξερα οτι θα σε πειραζε δεν θα το ανεφερα... συγνωμη..."